თავი 9

1.3K 104 26
                                    


  - ო

Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.

  - ო...ჰუჰ...ღმერთო...ჩემო...ჰა... აჰ – ოფლში გაწუწული ლუჰანი მიწაზე დაეცა.მალევე მის  ასეთივე ქანცგაწყვეტილი სეჰუნი აღმოჩნდა, რომელსაც  შუბლზე ოფლის წვეთები ჩამოდიოდა.
- ეს იყო... - სე არც კი შეეცადა წინადადების დასრულებას, ეგრევე მეზოლის გვერდით დავარდა.
- ოჰ, კარგით რაა, რა გოგოებივით იქცევით! ბებიაჩემიც კი თქენზე უკეთ ითამაშებდა! – დაცინვით თქვა მისტერ პაკმა. მოსწავლეების ნახევარი ამ მომენტისთვის უგონო მდგომარეობაში იყო  ინტენსიური ვარჯიშის გამო ფეხბურთში,მეორე ნახევარი კიდევ უკვე ახლოს იყო გონების დაკარგავსთან.სეჰუნმა განერვიულებულმა შეხედა ლუჰანმას.
- რატომ არ თამაშობ გოგოებთან ერთად? ეს მამაკაცების ფეხბურთია, – სეჰუნმა ბიჭს ლოყაზე თითი მიაჭირა, ლუჰანმა კი ღრმად ჩაისუნქა ჰაერის ნაკადი.
- გოგოებსაც შეუძლიათ ითამაშონ მამაკაცების სპორტი, არ იცოდი? – ლუჰანმა როგორც იქნა გაახილა თვალები და გაწითლდა, როცა აღმოაჩინა რომ სეჰუნი მასთან ძალიან ახლოს იყო. ამ უკანასკნალემა თვალები გადაატრიალა და შეეცადა თავი მკვდრად მოეჩვენებინა როცა დაინახა რომ მისტერ პაკი მათკენ გამოემართა.
- ოჰ ბავშვებო, მე ძალიან კარგად ვიცი რომ ორივე გონზე ხართ. მიდით, ადექით, კიდევ 30 წუთი გვაქვს თავისუფალ დრომდე!
სეჰუნმა და ლუჰამა იმედეგაცრუებულებმა გადახედეს ერთმანეთს და ნელა  წამოდგნენ ფეხზე , რათა ისევ არ გათიშულიყვნენ. ჩანიოლი იქვე ახლოს მიწაზე იჯდა და გიჟივით სუნთქავდა. გათიშული ბექიონი კი მისგან რამოდენიმე მეტრის დაშორებით იწვა. კიონსუც თამაშგარეთ იყო, მისი თავი კაის მუხლებზე იდოო, ხოლო კიმი ამ დროს სულმოუთქმელად. დიდი ყლუპებით სვამდა წყალს. ასევე აქვე იყო კრისი ტაოსთან ერტდ. ეს ორი მშვენივრად გამოიყურებოდა, თუ არ ჩავთვლით ოფლის წვეთებს რომლებიც მათ ტანზე იკვლენდნ გზას . სეჰუნმა ჩაიფხუკუნა, ლუმ მეგობრებს გახედა და თქვა–   მეტიჩრები  .
- ძალიან მიკვირს, რანაირად არ გაითიშე ამ ყველაფრის მერე, ისევე როგორც ის ორი – სეჰუნმა ხელით მიანიშნა კიონსუზე და ბექიონზე  !
ლუჰანმა საპასუხოდ გაუღიმა და უეცრად გაავსო სეჰუნი ენერგიით, ჰუნი შეტრიალდა და იგრძნო რომ მისი ლოყები ხურდნენ– ალბათ იმიტომ რომ აქ ძალიან ცხელა, – გაიფიქრა ბჭმა , სემდეგ ორივე მათგანი   ტაორისიკენ გაიქცნენ.
- ძალიან კარგი ქალბატონებო! კიდევ ერთი თამაში! ვინ დარჩა? – იკითხა მისტერ პაკმა, თან ჩაიხედა თავის სიაში. – თუ სჯობს ვთქვა...ვინ გამოვარდა?
- ბექიონი, კიონსუ, დეჰიონი, იონჯე, იოსები და ჰიმჩანი– ყველა გავარდა– უპასუხა კრისმა და მზერა გადაავლო გათიშულ სხეულებს, რომლებიც მოედანზე იყო მიმოფანტული.
- ჰმ, გოგოები. კარგი.  ახალი გუნდები იქნებიან იმათგან შემდგარი ვინც დარჩა! – დაიყვირა მასწავლებელმა და სწრაფად გადაუსვა ხაზი იმათ სახელებს ვინც გაითიშა.
- პირველი გუნდი შეიყვანს ბურთს შამაშში. შემადგენლობა:ჯიიონი, ტოპი, კაი, სეჰუნი, ჩანიოლი.
მეორე გუნდი თავდაცვაში იქნება. შემადგენლობა: დუდჯიონ,იენგუკ, ლუჰანი, ტაო, კრისი.
–მოდით რეალური ფეხბურთი ვითამაშოთ! – ტაში შემოჰკრა კაცმა, გაიღიმა და გვერძე გადადო თავისი სია.
- და ამ მკვდარ სხეულებს რა ვუყოთ? – იკითხა კაიმ, რომელიც უყურებდა მკვდარ სხეულებს მთელს მოედანზე
- ესენი სულ დამავწიყდა. გაიდაიყვანეთ ისინი შემოსზღვრული ხაზს გარეთ ან სადმე, – უპასუხა მისტერ პაკმა ხელების ქნევით. გადარჩენილმა ბიჭებმა ამოიხვნეშეს და დაიწყეს სხეულების გადატანა
- ჰე , ნუ მიახოხიალებ ჩემს ჰიმჩანს ასე! – დაიღრიალა იენგუკმა, და მიუახლოვდა ტოპს . ბიჭმა   თვალები გადატრიალა და გააგრძელა სხეულის გადაადგილება. იენგუკმა კბილები  ერთმანეთს მაგრად მოუჭირა და ტოპი მიწაზე დააგდო. ჯიიონმა ეგრევე გააგდო კიონსუ ხელიდან და ტოპის დასახმარებლად გაიქცა
- ჰეი, ნუ აგდებ კიონსუს მიწაზე ასე დაუდევრად! – დაიყვირა კაიმ, გაიძრო თავისი მოსაცმელი და კიონსუს თავის ქვემოთ მოათავსა, თან ჯიიონისკენ გაიქცა საჩხუბრად  .
- ჰეი, ჰეი, არავითარი ჩხუბი, შეწყვიტეთ! – დაიყვირა მისტერ პაკმა, გაემართა 4 მოჩხუბარი ბიჭისკენ დაა შეეცადა მათ გაშორებას. – ბავშვებო, იქნებ... ნუ არ ვიცი .. დამეხმაროთ!? – დაუყვირა მასწავლებელმა დანარჩენ ბიჭებს, რომლებიც აიგნორებდნენ ჩხუბს და აგრძელებდნენ სხეულების გადაზიდვას.
- არავითარი ჩხუბი! გეფიცებით ისე იქცევით როგორც გოგობის ჯგუფი, რომლებსაც პიემესი აქვთ   – დაიყვირა კაცმა და როგორც იქნაა გააშორა ბიჭები.
- მკიდია, – გამოსცრა იენგუკმა და დაუბრინდა თავის გუნდს . კაიმ იდაყვი ჩაარტყა ჯიიონს და დაუბრუნდა თავის გუნდს სეჰუნთან და ჩანიოლთან. 
- ღმერთო, მხოლოდ 20 წუთი დაგვრჩა .თამაში იქნება  გადარჩენაზე. წაგებული გუნდი ბოლო ივახშმებს. წინ!– ჩაუბერა საფშვიტინოს მისტერ პაკმა, წამებში ბურთი გაქრა და ჩანიოლის ფეხებთან აღმოჩნდა. ბიჭმა გაიღიმა, როგორც იქნა მისი სიმაღლე რაღაც სპორტისთვის მაინც იყო მოსახერხებელი, კალათბურთის გარდა ,სადაც მისი დიდი ნაბიჯები არ თამაშობდნენ დიდი როს მოწინააღდეგსთან შეჯახებისას.პაკმა ფთხილად გადაუგზავნა ბურთი სეჰუნს,რომელის მას გაეკიდა, მაგარამ მას დუდჯიონმა დაუდო ფეხი და ბურთი იენგუკს გადასცა . გუკმა ჩაიცინა და გაიქცა საპირისპირო მიმართულებით, მიუახლოვდა კარს. ტოპი მალევე გაეკიდა ბიჭს და წააქცია ის რის გამოც ბურთი მხედველობის არიდან დაიკარგა.
- რა ჯანდაბს აკეთებ? მომშორდი! –  დაიყვირა გუკმა და მოიშორა ტოპის სხეული.
- შურისძიება,ნაბიჭავარო – უპასუხა ტოპმა, რის შემდეგ ეს ორი ერთმანეთს ეძგერა და ისევ ჩხუბი დაიწყო.
- ოჰ, ღმერთის გულისთვის,შეწვიტეთ ჩხუბი! – დაიყვირა მისტერ პაკმა და გაემართა მოჩხუბბრებისკენ.
- რა ჯანდაბს აკეთებ ? გინდა დამაბრმავო ამ შენი სირული ქერა თმით? –ჩაიცინა იენგუკმა. 
- და შენ რას იზამ?მომკლავ მყრალი სუნით რომელიც  შენი პირიდან  ამოდის? –უპასუხა ბიჭმა და ორივე მიწაზე დაეცნენ , დაიწყეს ერთმანეთის ცემა.ლუჰამა გაიღიმა, როცა მიხვდა რომ ეს შესანიშნავი მომენტი  იყო გოლის გასატანად, სიჩქარის გარეშე მიიტანა ბურთი კარამდე. რბილად დარტყა ბურთს ფეხი და კიდევ ერთხელ გაიღიმა როცა ის კარში აღმოჩნდა.
- გოოოოოოოოოოოოლ! – დაიყვირა ლუჰანმა, რითაც სხვების ყურადღება მიიქცია.ყველა ბიჭი, ნუ ვინც გონზე იყო , მისკენ შეტრიალდა და ლამის ყბა ჩამოვარდნილები მიაცერდნენ ლუჰანს რომელიც მოედანზე დახტოდა  .
-უსამართლობაა!  – დაიღრიალა ჯიიონმა, და გაიქცა ბიჭისკენ. ლუს თვალები გაფართოვდნენ, როცა დაინახა თანაკლასელი რომელიც მისკენ მორბოდა , მან გამოსცა.. საკმაოდ მამაკაცური ყვირილი, როცა გაურბოდა მდევარს.
- შენ არ შეგიძლია გოგოს დაარტყა ! – დაიყვირა ლუჰანმა, რომელსაც იმედი ჰქონდა რომ ეს ფრაზა გააჩერბდა ბიჭს... სამწუხაროდ არ გაამართლა ამ ყველაფერმა.
- ვინ თქვა რომ შენს ცემას ვაპირებ? მე ვაპირებ მოვიპარო შენი კოცნა!ეს ჩემს სიბრაზესს გაანელებს! – დაიყვირა ბიჭმა და თან ცდილობდა ლუს დაჭერას.
სეჰუნის თვალები გაფართოვდნენ, როცა დაიხანა თუ როგორ ცდილობდა ბიჭი ეკოცნა  მისი მეზობლისთვის. რაღაც მიზეზით, მთელს სხეულში სისხლმა დუღილი დაიწყო. სეჰუნმა მაგარად მოუჭირა მუჭი და ბიჭების მიმართულებით გაიქცა.  
- შენ არ შეგიძლია უბრალოდ აიღო და აკოცო მას! შეწყვიტე! – დაიყვირა სეჰუნმა და დაეწია ჯიიონს. ჯიმ დააიგნორა სეჰუნი და სულ უფრო და უფრო უახლოვდებოდა ლუჰანს. ბიჭმა სცადა ლუს დაჭერა, მაგარამ ის უცებ დაუსხლდა ხელიდან , რის შემდეგადაც სეჰუნი მთელი ძალით დაეცა ჯის ზემოდან.
- მომაშორეთ ვინმემ! – დაიყვირა ჯიმ და დაიწყო აქეთ იქეთ ტრიალი ისე რომ საბოლოოდ სეჰუნი აღმოჩდა მიწაზე ზურგით,  . სეჰუნმა უცებ ამოარტყა მუხლი კვერცებში თანაკლასელს, ბიჭმა დაიყვირა და დაეცა ჰუნს ზემოდან, თან ხელში მოიქცია  თავისი მამაკაცური ღირსება . როცა ტოპმა ეს ყველაფერი დაინახა მაშინვე გაიქცა თავისი საუკეთესო მეგობრის დასახმარებლად, თუმცა იენგუკმა ამის ნება არ მისცა და ისევ მიწაზე დააგდო.ჩანიოლი და კრისი სეჰუნისკენ გაიქცნენ, ხელი კრეს უკვე ტირილისთვის მომზადებულ ჯის და სეჰუნს ფეხზე ადგომაში დაეხმარნენ.
- კარგად ხარ? –იკითხა ჩანიოლმა და თან ბიჭის მაიკის დაფერთხვა დაიწყო. სემ თავი დაუკრა თანხმობის ნიშნად და გადახედა კლასელს რომელიც უკვე ტიროდა, ლუჰანი ეგრვე გაიქცა თავისი გადამრჩენელისკენ, თან მთლიად ოფლში იყო გაწუწული.
- მადლობა სეჰუნაა, ხომ არაფერი დაგშავებია? – იკითხა ლუმ,, რომელიც სერიოზულად ნერვიულობდა ბიჭზე, სემ იგრძნო როგორ აუხურდა ისევ სახე ... ისევ სიცხის გამო... ბიჭმა თავი გააქნია და მერე დახარა.
მისტერ პაკმა განასახიერა ფეისპალი, როცა დაინახა რომ ტოპი და იენგუკი, რომელებიც მესამე რაუნდისთვის იწყებდნენ მზადებას, ჯიიონი,  რომელიც ტიროდა მიწაზე დაგდებული  ,სეჰუნი კიდევ თავზე ადგა და უყურებდა –ვსიო, ვნებდები, თავისფლები ხართ, ვინმემ წყალი მიასხით მკვდებს – თქვა მასწავლებელმა, მერე შეტრიალდა  და თავისი სახლისკენ წავიდა. დუდჯიონმა გაიღიმა, აიღო ვედრით წყალი და გადასხვა 6 ბიჭს .
ბექიონი გამოფხიზლდა და გამოსცა სავსებით აარაკაცური ყვირილი, ჰიმჩანი კიდევ ძალიან გაბრაზებული გამოიყურებოდა, რადგან მისი მთელი ტანსაცმელი სველი იყო.
- საქონელო, საკუთარი ხელებით გამიშრობ ტანსაცმეს, – ფეხზე წამოდგა ბიჭი და ხელები გადააჯვარედინა
- ჩანიიი! – დაიყვირა გუკმა, მოიშორა ტოპ და გაიქცა თავისი შეყვარებულისკენ. წყვილი ერთმანეთს ჩახეუტა და გუკმა ვნებიანი კოცნა აჩუქა ბიჭს.
- ოთახში შედით! –დაიყვირა ტოპმა, და აჩვენა შუა თითი ბიჭებს,შეყვარებულებმაც იგივე  ჟესტით უპასუხეს.კიონსუს თვალები გაფართოვდნენ, როცა შეამჩნია რომ მისი მაიკა სველი იყო, შემდეგ ფეხზე წამოდგა. კაი მაშინვე მიუახლოვდა ბიჭს და ბეჭებზე მოეხვია.
- მძინარე მზეთუნახვამა  როგორც იქნა გაიღვიძა! – კიონსუმ თვალები გადაატრიალა თუმცა ბიჭის ჩხუტებისგან თავის დაღწევა არ უცდია. ჩანიოლი ბექიონთან მივიდა  და ხელი გაუწოდა– კარგად ხარ ? – იკითხა მან და შეხედა ბიჭს თვალებში. ბიონმა გაუღიმა და ცერა თითი აჩვენა.  ბიჭების იდელეა უცერად დაარღვია მისტერ პაკის ხმამ, რომელიც მიკროფონიდან ისმოდა.
- ვახშმის შემდეგ,ყველა აუცილებლად იკრიბება კოცონთან, ჩვენ თქვენთვის ძალიან სახალისო თამაში მოვამზადეთ.კავშირის დასასრული..
ბავშვებმა ამოიხვნეშეს და თავიანთი კოტეჯებისკენ წავიდნენ, ერთადერთი რაც ეხლა უნდოდათ დაბანა იყო, მერე საწოლებზე დაგდება და იქედან მთელი დღე არ  ადგომა – ჰეი, ბექიონ, გინდა სახლები გავცვალოთ და მასწავლებელს არ ვუთხრათ? არამგონაი წინაარმდეგნი იყვნენ, – სახლისკენ დაბრუნებისას იკითხა ჰიმჩანმა. ბექიონმა გახედა ჩანიოლს, რომელიც მის გვერდით მიდიოდა, თითქოს ამოწმებდა, იქნებოდა  თუ არა ის წინააღმდეგი.ჩანიმ გაუღიმა ბექიონს და თმებზე მოუსვა ხელი . –აჰამ, ბექიონი შეგიცვლის ადგილს–დაეთანხმა ბექის მაგივრად ჩანი.
კიმმა თავი დაუკრა და წავიდა თავისი და ჩანის სახლისკენ, რათა მოეგროვებინა თავისი ნივთები, მაშინ როცა იენგუკი და ბექიონი თავიანთი კოტეჯისკენ გაემართნენ –იენგუკ... რომელი თქვენგანი გამოუტყდა პირველი გრნობებშძი მეორეს?
ბიჭმა შოკირებულმა გახედა მეზობელს. – ჰმ... თუ მეხსიერება არ მღალატობს ... ჰიმჩანი გამომიტყდა პირველი. მე ის მომწონდა რაღაც დროის განმავლობაში, მაგარამ ვფიქრობდი რომ არ ვიმსახურებდი მას, იმიტომ რომ მე ვიყავი ზედმეტად გაფუჭებული  . მე მქონდა დაუთვალავი რაოდენობის ერთღამიანი კავშირები, ვეწეოდი. მაგარამ როცა ის გამომიტყდა თავის გრძნობებში, ყველაფერ ამას შევეშვი და ეხლა ორივე ბედნიერები ვართ!
ბექიონმა გაუღიმა ბიჭს, როცა დაინახა თუ როგორ უსაზღვროდ ბენიერი იყო ის, როცა თავის შეყვარებულზე საუბრობდა,  – და რატომ მეკითხები? რჩევა გჭირდება შენი ჩანიის გამო~? –  იენგუკი ბიჭს გვერდით მიუჯდა, ბიონი მთელ სახეზე აწითლდა.
- მე–მე... არ ვიცი... მე არ ვიცი მოვწონვარ თუ არა მას . 4 წელი ერთ სკოლაში სიარულის შემდეგ, როგორც იქნა მეგობრები გავხდით,არ მინდა ყველაფერ  ამის გარისკვა, – იენგუკმა გაგებით შეხედა და ნიკაპისქვემოთ ამოიდო ხელის მტევანი.
- ნუ შეგიძლია ეფლირტავო, ან რამე ამის მსგავსი. თუ კი რეაგირება ექნება, ესეიგი მოწონხარ - ბექიონმა გააგრძელა ნივთების შეგროვება, თან ამ იდეაზე ფიქრობდა.
-  მაგარამ , მე საერთოდ არ შემიძლია ფლირტაობა! – დაიკრუსუან ბექიონმა, იენგუკს ამაზე გაეღიმა.
- ჩემთხვევით შეეხე მის ხელს ხანდახან. თუ კი შეტოკდება... დაიძაბება, გამოდის რომ მას ეს მოწონს. ასევე ხშირად გაუღიმე, როცა თვალებში ჩახედავ. ნუ ამის მსგავსი რაღაცები რაა , –  თქვა გუკმა და წავიდა სააბაზანოსკენ, რათა ბექიონის ნივთებიი შეეგროვებინა. 
- მადლობა.
-პრობლემა არაა. მაპატიე წინა ღამის გამო... შენ ალბათ არ შეგეძლო... მაგარამ უფრო არ გინდოდა... სახლში შემოსვლა ? – გაწითლდა იენგუკი და ხელით კისერი დაიზილა.ბიონიც გაწითლდა და ჩემოდანი შეკრა.
- ყველაფერი კარგადაა. თქვენი წყალობით მე ჩანიოლთან მეძინა ...ან...არა ჩანიოლთან ერთად... უფრო სწორად ერთ სახლში ჩანიოლთან ერთად!
იენგუკს კიდევ ერთხელ გაეცინა ბიჭის დაბნეულობაზე. – მზად ვარ დაგეხმარო.
ორივე შეტრიალდა როცა დაინახეს მომღიმარი ჰიმჩანი , რომლის უკანაც ჩანილი იდგა ხელში ჩემოდნით და საძილე ტომრით.
- ჩანი! რატომ აიძულე ბიჭს შენს მაგივრად ეთრია შენი  ბარგი! – მკაცრი ხმით თქვა გუკმა, მადლობა მოუხადა პაკს და ბარგი გამოართვა.
- ოხ, ხელები დამეღალა– თვალები გადაატრიალა ჰიმჩანმა და თავისი შეყვარებულისკენ წავიდა.
- კარგი, მაშინ წავიყვან ბექიონს. ვახშამზე შევხვდებით! – გაიღიმა ჩანიოლმა და ბექიონის ბარგი აიღო, თან ხელით ანიშნა გაყოლიყო. ბექიონმა წყვილს ხელი დაუქნია, კარი მიკეტა და კიბეებზე ჩაირბინა.
- ჩემითაც შემიძლია ჩემოდნის წაღება! – გაიღიმა ბიონმა და შეეცადა ჩანიოლის ხელიდან გამოერთმია ჩემოდანი.
- არაუშავს, მე წავიღებ – უპასუხა ჩანიმ და გააგრძელა სვლა.
შემთხვევით შეეხე მის ხელს ხანდახა, თუ შეტოკდება ან დაიძაბება, ესეიგი მოწონს , – გაისმა იენგუკის ხმა ბიჭის თავში, როცა ისინი უკვე მივიდნენ სახლამდე . ბექიონმა ღრმად ჩაისუნთქა  და ისევ გაწია ხელი ჩემოდნისკენ . – ჯობია მე წავიღო! – გაღიმა ბექიმ, ფრთხილად შეახო ჩანიოლის ხელს თითებ და მერე ხელი ჩასჭიდა. ბიონმა შეამჩნია როგორ დაიძაბა პაკი და მერე გაუღიმა  .
- ყველაფერი კარგადა ბექიონ, წავიღებ, თან უკვე ახლოს ვართ.
ბექიონმა თავი დაუკრა და ბიჭს ნება მისცა წაეღო ბარგი, თან  გულში სიხარულისგან დახტო ჩანის რეაქციის გამო , ამასობაში სახლამდეც მივიდნენ.
- ნუ.. კეთილი იყოს შენი მოსვლა სახლში! – თქვა ჩანიოლმა დაა გააღო კარი.ბექიონმა გაუღიმა ბიჭს და შევიდა სახლში..

Wait... She's a Dude?! !Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt