სეულის უმაღლესი სკოლა-ყველა მაღალკლასელის ოცნება.
სექსუალური გოგოები, სიმპატიური ბიჭები, მასწავლებლები რომელბიც მუდმივად ტროლავენ მოსაწვლეებს, უმაღლესი დონის, დაუვიწყარი ლაშქრობები, ლანჩი 2 საათის განმავლობაში და ....
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
- კიონი~ დღეს სკოლაში ვერ წამოვალ... საშინაო დავალება არ გამიკეთებია. - რაა? სიაო ლუჰან!ეს სკოლის გასაცდენად გასასამართლებელი საბუთი არა! გირჩევ, ეხლავე აწიო ტრაკი და სკოლაში წამოხვიდე! ლუჰანი დაიჭყანა და ტელეფონი მოიშორა ყურიდან, თან იმედოვნებდა რომ კიონსუს დედობრივი ინსტიქტის ხშირი გამოვლინება ,მისი დაყრუებით არ დამთავრდებოდა.. - კიონიი! მე მართლა არ შემიძლია სკოლაში წამოსვლა! მე ხომ ეხლახან გადმოვედი ! მასწავლებელზე ცუდ შთაბეჭდილებას დავტოვებ თუ კი დავალების გარეშე მოვალ! – დაიკრუსინა ლუჰანმა, იმ იმიდეთ რომ დიო მის მკვლელობაზე არ წავიდოდა. - ... უხ! ლუჰან! თუ კი იცოდი რომ დავალება გქონდა გასაკეთებელი ,თავიდანვე რატომ არ მოილიე ეს საქმე!? აჰ, უახლოს დროში კიონსუ აშკარად არ აპირებდა დამშვიდებას.. - მაპატიე, მაპატიე,მაპატიე! გპირდები რომ ეს პირველი და უკანასკნელია! – ლამის მუდარით თქვა ლუჰანმა. - ... კარგი. მასწავლებელს ვეტყვი რომ ავად ხარ, – ბოლოს და ბოლოს დანებდა კიონსუ და ამოიხვნეშა. - მადლობა, მადლობა !! სკოლის შემდეგ შევხვდებით!! მეტყვი რა გამოვტოვე! - კარგიიი! – ლუჰანმა გაიღიმა, ტელეფონი გათიშა და ბექიონის საწოლზე იხტუნა. ის დროიებით ბექიონის ოჯახში ცხოვრობდა, სასწავლო წლის დასრულებამდე, სანამ ისევ ჩინეთში არ მოუწევს დაბრუნება. – ასე ლუჰან, ეხლა საჭიროა გაკვეთილების მომზადებას მიხედო! Fighting!
- ყურადღება ! დღეს ცხა- სეჰუნმა კარები ხმაიურით დახურა და მაწავლებელს სიტყვა გააწყვეტინა. კაი მის უკან მოდიოდა, ორივე თავიანთი ადგილებისკენ გაემართნენ. - თქვენ მე სიტყვა შემაწყვეტინეთ ! – მისის კიმი ბიჭებისკენ შეტრიალდა , ორივეს მკაცრი მზერა ესროლა და დაიწყო ლოდინი, თუ როდის მოუხდიდნენ ბოდიშს , ბიჭებმა საპასუხოდ გახედეს მასწავლებელს , არც ერთს აზრად არ მოსვლია რამის თქმა. მისის კიმმა ღრმად ჩაისუნთქა, ხმა გაიწმინდა და მაგიდიდან დიდი თეთრი ქალღალდი აიღო. - მოკლედ.ბავაშვებო, როგორც ელოდით, ყველანი მივდივართ გამოსაშვებ ლაშრობაზე და - - ურაააააააააააააა. ფაქ იეეე! რამოდენიმე დღეეე თავისუფლებაააა! იესსს! – მოსწავლეები ხმაოურით წამოდგნენ ფეხზე და სიხარულისგას ემოციებს ვერ იკავებდნენ -ეხლავე ყველამ მოკეტეთ! ადგილებზე დაჯექით და განრიგს მოუსმინეთ – დაიყვირა მასწავლებელმა და პატარა ჯოხი მაგიდაზე დაარტყა. ყველა მაშინვე გაჩუმდა და ადილზე დაჯდა. - დასწყევლოს ეშმაკმა, ასეთი ძნელია 5 წუთი ჩუმად ჯდომა?– ამოიხვნეშა მისის კიმმა და საფეთქლები დაიზილა - მოკლედ. უკვე მესამედ ვიწყებ.მივდივართ ლაშქრობაზე , მთაში !თუკიბავშვებოთქვენგანრომელიმეადგებდადაიყვირებს სულაცარმმომერიდებარომტრაკებიამსახაზავითაგიწითლოთ– ერთი ამოსინთქვით თქვა მან და მოსწავლეებს გადახედა, ოხ, ნეტა ვინმეს გაებედა მისი გაჩერება. ის ბედნიერი იყო, როცა იკლასში ისეტი სიჩუმე სუფევდა რომ მაგიდიდან გადავარდნილი პასტის ხმაც კი გაიგონა. - ეხლა კი მომისმინეთ ! არაფერი არ შეიცვლება ! იმედი არ გქონდეთ ! ცხოვრება ასეთია: ჰერინი – ლუნა (სახლი А1) ემბერი – ვიქტორია (სახლი А2) ჩერინ – ტიფანი (სახლი А3) - კარგი ერთი, მე რა ამ გაბღენძილ ქათამთან ერთად უნდა ვიცხოვრო!? – დაიყვირა ჩერინმა,უცებ წამოდგა ფეხზე და ტიფანიზე მოიუთითა, რომელიც უბრალოდ თვალებს აფახუნებდა და სიტყვასაც ვერ ამბობდა. - არანაირი შეცვლა ჩერინ, ვწუხვარ – თქვა მისის კიმმა,რომელიც უკვე ელოდებოდა გოგონასგან მსგავს კომენტარებს.ჩერინმა ღრმად ჩაისუნთქა, დაჯდა თავის ადგილას და ტიფანის შუა თითი დანახა. იონა – იური(სახლი А4) - ეხლა ბიჭები! დეჰიონი – იონჯე(სახლიВ1) ჯეჰიონი – იოსები (სახლიВ2) - არა, ამის დედაც, ეს ხუმრობაა არა ჯეჰიონ. სულ არ მაინეტერსებს რომ ოთახის გაყოფა მოგიწევს ბიჭთან რომელიც გოგოს უფრო გავს. ეხლავე დააბრუნე შენი ტრაკი სკამზე – უცებ წარმოთქვა მისის კიმმა, სანამ ჯეჰიონი რამის თქმას მოასწრებდა.. - შესანიშნავია! – დაიყვირა ბიჭმა, ხელები ერთმანეთში გაადჯვერიდნა და სკამზე დაჯდა. კიონსუ– ჯონგინი(სახლი В3) კიონსუმ თვალები დაპრაწა,ვერ გაეგო,მოესმა თუ ეს მართლა თქვეს . - ჰეი პრინცესა, როგორც ჩანს ისევ განვმარტოვდებით, – ჩაიცინა კაიმ. კიონსუ გაშეშდა, და ღმერთს დაუწყო ვედრება რომ დედამ ნება დართოს ეს დღეები სახლში გაატაროს და არა ლაშქრობაში, თან კარგად ესმოდა რომ ღმერთის დახმარების გარეშე დედამისი ამაზე არც კი იფიქრებდა. - სეჰუნი და ... ოჰ, მოიცადეთ... დღეს ვინ გვაკლია? –დაცინვით წარმოთქვა მისის კიმმა. - ლუჰანი არაა, ავადაა! – დაიყვირა კიონსუმ , რომლსაც უკვე გადაავიწყდა ამის შესახებ - აჰა, სეჰუნ, შენ და ლუჰანს გაქვთ სახლიВ4! – დაიყვირა მასწავლებელმა. - მოიცადეთ?! რას ქვია ლუჰანი ? – უკიდან სეჰუნის ხმა მოისმა. - მოიცადეთ, რატომ არის სეჰუნთან სექსუალური ნაშა, მაშინ როცა ჩემთან ეს ინდაურია ? – დაიყვირა ჯეინმა და ადგილიდან წამოდგა. - მოიცადეთ! ლუჰანი ბი- - იმიტომ რომ სეჰუნი არც კი გაჩერდება თვის საცხოვრებეშლი,ყველა შემთხვევაში კაისთან და ჩანიოლთან გაატარებს მთელ დროს – თქვა მისი კიმმა და უხეშად შეაწყვეტინა კიონსუს სიტყვა. - რაა? არაა! ლუჰანი ბი- - სისულელეა ! მე ლუჰანი მინდა– დაიყვირა ჯეინმა და ისევ გააწყვეტინა კიონსუს სიტყვა. - აჰამ, მიეცით ის ჯეინს! არ მჭირდება მეზობელი, თუმდაც გოგო იყოს! ალბათ უმახინჯესია – ჩაიბირტყუნა სეჰუნმა რომელიც სახლში მარტო ცხოვრებაზე ოცნებოდა. - ლუჰანი- - არა! ჩემი გადაწყვეტილება საბოლოა! იცით რამდენი ხანი ვადგენდი ამ სიას!? – დაიყვირა მისის კიმმა და ისევ შეაწყვეტინა კიონსუს - ლუ- - თუ კი მართლა ამდენი დრო დაახარჯეთ სიის შედგენას, მაშინ ამიხსენით, რა ჯანდაააა, როგორ მოვხვდი მე ტიფასინთან!? – დაიყვირა ჩერინმა. - ვნებდები! – დაიყვირა კიონსუმ და თავი მერხზე დადო.
