Taehyung POV
Jira duduk di kursi samping kasur, maen tahu bulat. Dia ga ngomong sejak dia ngobrol diluar sama Baekhyun sejam yang lalu. Pas bocah balik juga dia diem aja.
"Ra," Panggil gua serak.
"Hm.."
"Gua tau lu nyembunyiin sesuatu dari gua."
Jira ga ngindahin gua. Dia masi asik sama hapenya.
"Anjing." Katanya pas gua rebut hapenya dan gua masukin ke dalem selimut.
"Cerita."
Jira ngehela napas. "Jinyoung cerita kalo Sehun ngehajar lu. Yauda gua bales."
"Dengan matahin tangannya?"
"Kaga. Itu gua reflek."
"Reflek matahin tangan? Sarap." Gua tempeleng kepalanya.
Jira melotot sambil megangin kepalanya. "Anjing lu gatau aja kalo si Sehun hampir ngegrepe tete gua!"
Mata gua langsung jadi gede. Alis gua ngangkat. "Demi apa?"
"Dia ngatain lu anjing dan bilang kalo dia ga bakal ngebiarin kita bahagia. Makanya gua patahin tangannya! Ah kesel bat gua." Dia duduk sambil ngelipet tangannya. Bibirnya jadi agak monyong.
Gua diem, natap Jira. Gua gatau kejadiannya harusnya gua ga gituin dia tadi. Gua jadi ngerasa bersalah gini.
"Maaf.. Gua gatau..." Kata gua pelan. Gua curi-curi pandang ke Jira, dia masi marah.
Tangan gua ngusap rambutnya. Dia ngehela napas, nengok ke gua dan megang tangan gua. "Lu kaya gini gara-gara Sehun. Ya gua ga terima dong. Wajar kalo gua ngebales perbuatan dia." Dia naro tangan gua dikasur, dan ngusap-ngusap tangan gua. "Gua uda nahan emosi biar ga langsung ngehajar dan gua berusaha ngomong baik-baik ke Sehun. Tapi dia malah mau ngegrepe gua kan bangsat dia tuh. Pake ngatain lu anjing segala. Yang boleh ngatain lu tuh cuma gua. Gua ga terima kalo orang lain ngatain lu."
Gua ketawa pelan. Gua lepas tangan gua dari genggamannya dan ngusap pipi dia sayang. "Iya iya, cuma lu yang boleh ngatain gua. Makasih ya? Maaf kalo gua gabisa jagain lu pas lu hampir digrepe kaya gitu."
Jira senyum. "Slow. Untung gua cekatan orangnya."
Gua ngangguk-ngangguk. "Lagian itu si Sehun ngapain coba pake mau grepe-grepe lu segala? Gua aja yang jadi pacar lu belom pernah ngegrepe lu. Tai emang si Sehun ntar gua--Ah!"
Jira ngelempar tangan gua dari pipinya ke kasur ampe mantul.
"Lemes ih goblok jangan digituin!" Tangan gua tiba-tiba lemes banget sampe gabisa digerakin.
"Lu yang goblok! Ngomongnya kemana aja, jijik tau!" Jira kesel.
"Alah ntar juga kalo uda ngerasain mah bakal nagih. Liat aja ntar pas kita uda nikah, gua bakal grepe lu ampe lu lemes. Gua bolongin lu ampe lu ngedesah neriakin nama gua. Ga bakal gua kasi istirahat." Kata gua sambil masang muka sombong.
"ANJING LU KALO NGOMONG DISARING DULU BANGSAT!!!!" Jira mukulin bahu sama tangan gua kenceng banget.
"AH IYA AMPUN AH SAKIT JIRA TAI KAMBING!!! UDAH UDAH AMPUN!!!"
Jira brenti mukulin gua dan balik duduk di kursinya. Aduh gila, badan gua remuk lagi ini mah. Gila anjir si Jira orang sakit malah dipukulin aduh gusti gua koma nih bentar lagi.
"Kalo lu ngomong gitu lagi gua pergi."
Deg
Jantung gua...
"M-maafin gua ra. Tadi gua becanda doang maksudnya. J-jangan pergi... Jangan tinggalin gua..."
Jira ga jawab. Dia masi marah.
"Ra, maafin gua..." Gua tarik-tarik rambutnya pelan biar dia nengok. Akhirnya dia nengok.
"Maafin Taehyung..."
Jira ngedecak. "Ah ngapa lu pake masang komok begitu sih? Gemes kan gua jadinya."
Alis gua ngangkat, bingung. "Apa? Gua beneran minta maaf malah ngomong gitu."
Dia ngehela napas. "Iya iya. Gua maapin. Liat aja ntar kalo diulang lagi."
"Ngga ga bakal. Janji." Gua ngangkat kelingking gua dan dia nerima kelingking gua pake kelingkingnya.
Kita bedua saling ngelempar senyum. Nah kalo akur kan enak.
"Oh iya, tadi ngobrol apa sama Baekhyun? Ko lu jadi kaya orang bingung gitu?" Tanya gua. Akhirnya bisa nanya. Gua kepo banget masalahnya.
"Oh, Baekhyun bilang Sehun ngeboong soal tangannya. Sehun bilang kalo tangannya patah itu gara-gara dia dipalak preman, bukan gara-gara gua. Sehun juga pengen ngomong sama gua besok. Gua bingung, iyain apa jangan?" Jira senderan dikursi sambil ngehela napas.
"Iyain aja."
Alis Jira nyatu. "Ko iyain?"
"Ya siapa tau dia mau ngomong penting. Lagian dia uda ngeboong demi kebaikan lu. Seengganya bilang makasih ke dia."
Jira diem, natap gua agak lama.
"Apa?" Tanya gua heran.
"Ko lu baik sih sama Sehun?"
"Gua emang baik. Uda baik ganteng pula yekan? Kurang apa coba gua?" Gua pasang muka sombong ala Yoongi. Gua uda belajar dari dia.
Ekspresi Jira langsung pait gitu. "Kurang ajar lu mah."
Gua ketawa pelan. "Mau ketemuan dimana ama noh bocah albino?"
Jira ngangkat bahu. "Gua suruh dia kesini aja kali ya? Gua gamau ninggalin lu sendirian soalnya. Ntar kalo gua pergi, yang jagain lu disini siapa?"
Gua gabisa nahan senyum. "Aaaaa sa ae lau." Gua dorong Jira ampe hampir ngejungkal ke samping.
"Anjir." Kata dia kaget. "Dasar pea."
Gua senyum lebar. Seneng abisnya hehehehehe.
"Taehyung sayang Jira." Gua cubit idungnya gemes ampe dia kesakitan.
"Bangke Taehyung lepas!"
• • •
To be Continued.
Double update eaq😁
Vomment🙏

YOU ARE READING
MLS ㅡ Cogan VS Preman; Taehyung
Fanfiction[Magnae Line Series] Kisah tentang Cogan yang jatuh cinta sama Preman. [ A k a n D i r e v i s i ] ©2016, taesrgv