~ Battle Fifty-Eight ~

29 0 0
                                    

Vele blikken werden op ons gericht toen we door de gangen liepen. Harry was en bleef natuurlijk de populaire en supersexy jongen voor hun, zoals hij dat altijd geweest was voor hun. Alleen bij mij was hij anders geweest. Jaloerse, boze en verbijsterde blikken kreeg ik van elke meid die we passeerden toegeworpen. Harry leek zich er niet veel van aan te trekken en bleef me op het haastige tempo verder drukken door de menigte die was ontstaan door het gerinkel van de bel. In zijn ene hand lag zijn telefoon, alsof hij het elk moment nodig zou hebben. Was Jake dan echt zo gevaarlijk? Gevaarlijker dan Harry die zijn eigen vader kon vermoorden en mij jaren lang kon mishandelen? De koude buitenlucht waar we ons plots in bevonden deed me huiveren. Harry keek schichtig om zich heen voordat hij mijn arm vastpakte en mij half achter zijn rug verstop mee naar een grote Range Rover trok. Mijn wenkbrauwen fronste; waar haalde hij al het geld vandaan om een nieuwe auto, drugs en zo'n groot huis te kopen. Hardhandig trok hij de passagiers kant open, duwde mij erin en snelde naar de andere kant van de auto om er ook in de kruipen. Gelijk startte hij de motor en vergrendelde de auto. Een harde trap op het gaspedaal liet de auto met piepende banden optrekken en wegscheuren en de minuten die daarop volgden kreeg ik de verbaasde gezichten van de mensen buiten, niet van mijn netvlies. Harry drukte zijn mobiel uit het niets in mijn handen, vergrendeld en op sneltoets.

"Bel Zayn en zet hem op luidspreker, ik moet mijn handen aan het stuur houden" Beval hij me dwingend, wat ik gehoorzaam deed. Niet uit angst, maar omdat het zeer dringend klonk. Voorzichtig drukte ik het plaatje van een lachende Zayn aan en klikte alvast op het luidsprekerknopje. Zayn nam na twee pieptonen al op met een gehaast hoi.

"Met Emma en Harry" Mompelde ik, niet wetend wat ik moest zeggen. Voor Zayn leek het echter genoeg informatie te zijn, want hij begon gelijk een heel verhaal tegen Harry te vertellen. Ik volgde maar een paar woorden van Zayn's gebrabbel. Harry daarin tegen humde een paar keer en praatte net zo snel terug, alsof ik het niet mocht verstaan. Uit het niets was Zayn weg en parkeerde Harry bij het zeer bekende huis. Harry keek onderzoekend door de voorruit en toen er niks te zien viel, stapte hij uit. Binnen twee seconden was hij aan mijn kant en hielp mij ook uitstappen, waarna hij snel mijn hand pakte en het huis in trok. De voordeur klapte hard dicht en Harry keek me kort aan, zijn blik koud. Een rilling schoot over mijn rug en automatisch stapte ik naar achter, wat een zucht van Harry opleverde. 

"Please. We doen je echt niks." Smeekte Harry me, voor hij een paar stappen richting de deur zette, aangezien we in het halletje stonden. Zijn groene ogen keken me vragend aan en langzaam volgde ik hem. Het huis was niet veel veranderd in de drie weken. De enige verandering waren de vele spullen die rondslingereden over te grond, die Harry straal negeerde in zijn weg naar de bank. Weifelend liep ik hem achterna en plofte ook op de bank, helemaal aan de andere kant. 

"Dus hier ben ik veilig..." Het was geen vraag, maar toch knikte Harry. 

"En mijn ouders?" Mompelde ik. Zelf had ik geen idee wat ik met mijn ouders aan moest. 

"Zeg dat ik je vriendje bent en dat je een poosje bij mij verblijft omdat je je alleen voelt. Denk je dat ze dat geloven?" Kwam er vrijwel meteen uit Harry's mond na mijn vraag. Hij had erover nagedacht. Mijn ouders zouden het prima vinden. Ik was niet alleen en had eindelijk iemand. Maar of ik het wel een goed idee vond. 

"Ja" Piepte ik bijna onhoorbaar, maar Harry leek het te verstaan. Een waterige glimlach verscheen op zijn gezicht voor hij opstond en even later een telefoon in mijn richting stak. Zijn ogen keken me afwachtend aan en met trillende vingers typte ik het nummer van mijn moeder in, hopend dat ze tegen haar dochter wilde praten. Dochter; Vriendin van Harry Styles.

_________________

Wauw, Niall was geweldig <3

Ik hou echt van hem, so cute. Maar soms heb ik echt een hekel aan de andere directioners.

Het was gewoon een vriendin en ookal was het zijn echt vriendin-vriendin, laat hem dan.

Als hij gelukkig is? En ja, ik ben een echt Niall-girl.

~ Battle. (Dutch 1D fanfiction.)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu