"Ontspan je, dan doet het geen pijn." Fluisterde hij zachtjes en binnen een seconde voelde ik de zachte haren weer over mijn dijbeen strijken. Kreunend schudde ik mijn hoofd. Hoe zalig het ook was geweest, het mocht niet. Harry bleef tussen mijn benen en om het hem duidelijk te maken, gaf ik een flinke ruk aan zijn krullen. Een pijnlijke kreun rolde uit zijn mond en grommend kwam hij tussen mijn benen vandaan.
"Harry, stop" Beval ik hem kortdraad. Ik perste mijn lippen op elkaar en mijn hand zocht wanhopig naar iets wat me kon bedekken. Diep van binnen begon ik mijn lichaam te bedanken dat het pijnlijk had gereageerd op Harry, anders hadden we nu seks met elkaar gehad. Pas door de pijn besefte ik wat we deden en hoe erg Harry kon spelen met mijn gedachtes. Hij kon gewoon zijn zin doordrijven en in al die jaren was ik gewend om mee te gaan. Ik werd gewoon gedwongen mee te gaan. Ik zuchtte opgelucht toen ik de stof van het shirt van Zayn weer voelde en ik vluchtte snel van Harry weg om het aan te trekken. De krullenbol bekeek mij aandachtig en stond toen abrupt op om de kamer te verlaten. Verbaast keek ik hem na, maar een luide kreun liet mij al snel weer onder het dekbed kruipen. Ik wilde niets meer te maken hebben met alle seksuele dingen in dit huis. Onrustig woelde ik wat heen en weer onder het dekbed, maar mijn plekje kon ik niet vinden. Ik schopte de dekens af, ik woelde mezelf er weer in. Ik lag omgedraaid, horizontaal, verticaal. Niks hielp. Verveeld stapte ik het grote bed uit en liep in de richting van het raam, waar ik het gordijn wegschoof. Harry was na de vijf minuten nog steeds niet terug en ik hoopte dat hij plots had besloten om op de bank te slapen. Niet dat ik dat kon verwachten, hij zou mij er nog eerder laten slapen. Mijn aandacht ging uit naar de vele sterren en de volle maan die de nacht sierden. Ik had me er altijd in geïnteresseerd en het hielp me kalmeren.
"Waar kijk je naar?" De bekende ruwe stem liet mij geschrokken omdraaien en Harry stond in de deuropening met weer een boxer aan. Zijn ogen keken me vragend aan, de bedreiging die er was geweest toen ik hem gestopt had was er weer volledig uit verdwenen. Die jongen moest echt eens in therapie voor zijn stemmingswisseling.
"Gewoon.. Buiten" Mompelde ik terug en draaide me weer in de goede richting. Weg van Harry. Ik had persoonlijke ruimte nodig, wat Harry mij zoals gewoonlijk niet gunde. De voetstappen en de warmte gaven mij aan dat Harry alweer bij me stond. Zijn en mijn ademhaling waren voor een moment de enige geluiden die de kamer vulden en ik genoot van de stilte. "Harry.." Ik had geen idee wat ik wilde zeggen. Langzaam keerde ik me weer weg van het raam en keek naar Harry, die op een grotere afstand stond dan ik had gedacht. Zijn hoofd boog een klein stukje naar rechts als vragend gebaar, waarop ik mijn hoofd schudde. Het was een tik van mij. Zodra het nacht was en ik praatte, kwam er niet altijd veel nuttigs uit.
"Ik heb geen idee. Het zit me tegen, het zit me mee. Ik weet het niet" Zuchtte ik en boos gaf ik een trap tegen de kast die zich naast het raam bevond. Een zacht gegniffel vulde mijn oor en een Harry was in een seconde bij me. Zijn hand greep mijn hand en op een hoog tempo leidde hij me naar beneden. Opnieuw zuchtte ik. Kon die jongen me nou nooit eens vertellen wat hij wilde doen?! We belandden in de keuken, waar ik op de grote tafel gezet werd. Ik bromde maar wat, wetende dat ik er niet veel tegen in kon brengen. Na een minuut de bewegingen van Harry te hebben gevolgd, werd een warme mok in mijn handen geduwd en verrast keek in naar de witte slagroom. De aangename geur van chocolademelk prikkelde mijn reukvermogen en onmiddellijk nipte ik aan de slagroom.
"Beste middel als je niet kunt slapen. Zit" Harry trok een stoel naar achter en duwde de stoel aan de andere kant van de tafel ook naar achter, waarop hij zelf ging zitten. Had hij toch manieren? Een diepe zucht ging door de keuken en Harry's groene ogen keken me serieus aan.
"Ik wil dat je me vertrouwd" Zei hij, al leek hij het eruit te persen.
"Oke" Antwoordde ik. waarop Harry nogmaals zuchtte.
"Ik ga hier spijt van krijgen, maar je mag me alles vragen wat je wilt en ik zou eerlijk antwoorden."
