TMNT ve Ben?!

Eve dönme zamanı!

Ah, hikaye zamanı biteli birkaç saat oluyor. Şu anda ben Leonardo ile evi geziyorum, daha doğrusu gezdim. Çünkü gezimiz bitti. Ebrar da Donatello ile bilgisayar başında oturuyor. Michelangelo ortalıkta yok. On-onbeş dakika önce görmüştüm en son. Cidden, nerede acaba?

Eh, neyse. Leonardo'nun haberi vardır herhalde. Umarım yani. Açılan kapıya baktım. Raphael bizim bu tarafa doğru geliyor. Splinter hikayesini anlattıktan sonra kendi odasına çekildi.

- (L) Hey, Raph!

Yanınızdan geçen Raphael durdu ve bize döndü.

- (L) Mikey'yi gördün mü?

Raphael umursamazca omuz silkti. Bir dakika, yerini Leonardo da mı bilmiyor?!

- (R) Gelir birazdan, işi fazla uzun sürmez.

Raphael'e döndüm. Şey galiba, en azından birimiz Michelangelo'nun ne yaptığını biliyor. Raphael gülümsedi ve gözüyle kapıyı işaret etti. Leonardo da, ben de aynı anda kapıya baktık. Gülümsedim.

Michelangelo kapıya yaklaşıyordu, ama pizza kutuları onu görmemi zorlaştırıyor. Mm, galiba TMNT ile #Pizzatime yapacağız.

Leonardo yanımdan ayrıldı ve Michelangelo'ya doğru ilerledi. Kafamı çevirdiğimdeyse Raphael'in yanımda olmadığını fark ettim. Başımı diğer tarafa çevirince onu, Ebrar ve Donatello'nun yanına gittiğini gördüm. Elini Donatello'nun omzuna yavaşça vurdu ve gülerek masaya yöneldi.

Ebrar'la göz göze geldik. Gülümsedim. Kaşıyla masayı işaret etti ve o da gülümsedi.

Masaya baktığımda pizzaların hazır olduğunu ve Splinter'ın da geldiğini gördüm. Bu ninjalar gerçekten çok hızlı. Bu hıza ayak uydurmak çok zor olacak.

Bana ayrılan sandalyeye oturdum. Ebrar da yanıma oturdu. Imm, galiba onlara ayak uydurabileceğimiz bir konu buldum; yemek. Bu konuda Ebrar da ben de oldukça iddialıyız.

Bu konuda ninja kaplumbağalar çok yardımcı oluyor doğrusu. Eğer onlar tutup da nazik nazik yeseydi, mecburen ben de öyle yerdim.

Splinter pizzalara saldıran çocuklarına uyarıcı bakışlar attı, ama hiç biri görmedi. Başını salladı. Ve bize döndü. Tam ağzını açmıştı ki Ebrar'ın ve benim onlardan farkımız olmadığını fark edince derin bir nefes aldı ve pizzasına döndü.

Elbette ninja kaplumbağalar kadar saldırmıyoruz, ama büyük ısırıklar alıyoruz.

Splinter karnını duyurup kalktığında biz hâlâ önümüzde bulunan pizzaları yiyorduk. Ebrar ağzındaki lokmayı yuttu ve Michelangelo'ya döndü.

- (E) Pizzalar çok güzelmiş, Michelangelo. Pizzacının adını verir misin?

Michelangelo tam konuşacaktı ki Donatello onu susturdu.

- (D) Önce lokmanı yut, Mikey!

Katılıyorum. Michelangelo lokmasını yuttu.

- (M) Direk kartını vereyim, biraz sonra. Ayrıca bana 'Michelangelo' demenize gerek yok! Kısaca Mikey deseniz yeter.

- (L) Evet, bize kısaca Leo, Donnie, Raph diye seslenebilirsiniz.

Ebrar'la birbirimize baktık. Bana uyar. Ve görünüşe göre Ebrar da aynı fikirde.

- Bana uyar Leo.

- (E) Bana da uyar.

Gülümsedim. Pizzalar da bitti. Eh, bunu tek fark eden ben değilim galiba. Raph gülümsedi ve Mikey'ye döndü.