TMNT ve Ben?!

Misafir

Ne Konya'yı, ne Konya Selçuk Üniversitesi'ni, ne de İngilizce Mütercim tercümanlık bölümünü biliyorum. O kısımlar biraz hayal gücümle şekillenecek. Şimdiden uyarayım dedim. :)

###

Üniversitenin ilk günü, ilk saati nasıldı diye sorarsanız, 'Karmaşa' derdim.

Birinci sınıflar sınıflarını öğrenmek için panodaki kağıtların başına yığılmış. Öğrenciler bir sağa bir sola gidiyor. O kadar farklı tiplemeler gözüme çarpıyor ki...

Ebrar kolumdan çektiğinde dengemi sağlayamadım bir an.

- (E) Dikilip durma Yıldız! Sınıfımızı buldum bile!

Sağdaki binaya, A bloğuna girdik. Zemin kattaki, 101 numaralı sınıfın önünde durduk. Beynim yerinden oynadı sanki. Ebrar ne zamandan beri güçlü?

Yoksa ben mi güçten düştüm?

Yok artık, Ebrar'dan daha güçsüz olamam.

- (E) Hadi, yeni şirin sınıfımıza bakalım.

Yeni, şirin sınıf?

- Ebrar!

Ebrar durdu, bana baktı. Kolundan tutup sınıf kapısından uzaklaştırdım.

- Bak, bir ay kadar birazcık dikkatli olmalıyız. Yani, biliyorsun...

Karai.

- (E) Anladım. Fazla sıkı fıkı olmam.

Ebrar omzuma vurdu, sınıfa girdi. Umarım beni hayal kırıklığına uğratmazsın Ebrar.

Sınıfa, arka sıralardan birine geçtim. Eh, Ebrar da beni şaşırtmayarak yanıma oturdu. Hem Amerika'da, hem de Türkiye'de lisedeki en sevdiğimiz sıra arka sıra oldu.

Etrafa şöyle bir bakış attığımda Ebrar'ın sınıf arkadaşlarımızla konuştuğunu fark ettim. Daha dersin başlamasına on beş dakika var. Kulaklığımı takıp son ses müzik açtım.

Gözümü kapatıp müziğe odaklandım. Ama Karai gözümün önünden ayrılmıyor. İç çektim.

Gözümü açtığımda derse birkaç dakika kaldığını fark ettim. Kulaklığımı çıkardım.

- (E) Tamamdır Feyza. Ders çıkışı buluşuruz.

Ebrar yanıma oturduğunda yan yan baktım ona.

- İyi ki sıkı fıkı olmuyorsun Ebrar.

Dil çıkardı. Hala çocuk mu bu kız?

- (E) Normal olmamız gerekiyor, değil mi? Ben de normalliği ayarlıyorum.

- Biz zaten normaliz.

- (E) Sana göre belki. Merak etme, her şey kontrolüm altında.

Ebrar geri önüne döndü. Göz devirdim. Gülümsedim ister istemez. Belki de Ebrar'a güvenmeliyim.

Kapı açıldı, ellili yaşlarda bir kadın girdi içeri. İçimden gelen ayağa kalkma isteğini bastırdım. Etrafa baktığımda birkaç kişinin ayağa kalktığını gördüm. Onlar da etrafa bakıp geri oturdular zaten.

Gülme Yıldız. Az kalsın sen de kalkıyordun ayağa.

- (T) Evet, yeni öğrenciler. Ben Tuğba Karagül. Dersimize başlamadan önce, genel olarak tanışalım. Adınızı, nereli olduğunuzu ve nerede okuduğunuzu söyleyin. Buyurun.

Bizim sıradaki en öndeki kızı işaret etti. Dört ay sonra, yine içim dışım İngilizce olacak anlaşılan.

- (H) Hale Özyurt. Manisalıyım, Nevşehir'de okudum.