Wanted: SomeoneTo Love

Chapter 10: Gitara

Bwisit.

Itatapon ko na 'tong gitara na 'to. Bakit ko ba naisipan magpabili nito? Hindi naman ako marunong.

Kung hindi ako nagpabili, e ‘di sana hindi ako nagpapakahirap ngayon. Bakit din ba kasi ma-pride akong tao? Hindi tuloy ako makaatras sa deal namin ni Kuya kahit ayoko naman na ng gitara.

"Ugh! Bwisit! Bwisit! Ang sakit sa kamay! Ayoko na!"

Ibabalibag ko sana ang gitara nang may biglang magsalita sa gilid ko, "Don't mind the pain. You'll get used to it sooner or later."

"Bakit ba nandito ka?! Huwag ka ngang mangialam at manggulo. Nananahimik ako dito ha!"

Sa rooftop na nga lang ang peaceful place para magplay ako ng gitara tapos may manggugulo pa. Huwag na huwag  lang sasabay ang unggoy na 'to at mainit na ulo ko. Kapag ako pinikon nito ihahampas ko talaga sa pagmumukha niya ang gitara na ‘to.

"I arrived here first. Ikaw ang nanggugulo dyan. You disturbed my sleep for your information."

Hindi na rin nakakagulat na natutulog siya. Lahat na lang talaga tinulugan niya.

"Whatever! Alis! Shoo!" Pagtataboy ko pa sa kanya.

"Tuturuan kita."

Kuminang ang mata ko sa narinig ko. Totoo ba talaga ‘to? Tuturuan ako ng expert (sabi nila) sa gitara na si Jaydee? Oh my God! May pag-asa na akong matalo si Kuya Ice.

Ha! Wait and see, Kuya. Ibibili mo ako ng gitara.

"But you'll keep your mouth shut, and you'll follow my instructions. Are we clear?"

"Clear clearin mo mukha mo. Ano 'yan, ikaw ang boss? Duh. Ako ang nangblablackmail tapos ako ang underdog? Ano kaya ‘yun?"

"Ako ang magtuturo kaya ako ang susundin mo."

"No. Ako ang susundin mo. Hindi kita susundin."

"Saan ka nakakita na ang teacher ang sunod sunuran sa estudyante? Ako. Ako ang susundin mo. Ako ang masusunod dito."

"Wow naman pala. Saan ka nakakita ng kidnapper na sinusunod ang hostage niya?"

"Bakit, kindnapper ka ba?"

"Blackmailer! Pero ganun na rin naman 'yun. Kaya huwag ka ng magulo. Tuturuan mo lang ako pero hindi kita susundin. Ako ang nasa upper hand. Kung ayaw mo sa rules ko, e di huwag. Madali naman akong kausap. Isang click lang naman ng upload sa video at isang sentence lang kay Ate Sab ang kapalit nito."

Inilabas ko ang cellphone ko at saka siya nginisian. Nakatanggap ako ng napakasamang tingin galing sa kanya pero as if naman matakot ako doon.

“Fine. Just shut your mouth.”

"Ang kulit! Sabi na ngang huwag mo kong utusan kung ano ang gagawin ko e!"

"That's what you're supposed to do anyways. To shut your mouth."

Inirapan ko na lang siya at ibinalik ang atensyon ko sa gitara.