Stupid Love

Part 9

"pap?" ik wist niet wat ik moest doen..ik voelde mezelf zwak worden en het enige wat ik kon was huilen. Ik zakte door me knieën en Harry kwam meteen naar me toe gerend. hij pakte me vast maar ik wou heb weg duwen. hij liet het niet toe en hield me dicht tegen zich aan.

"Sshht..het is goed, huil maar.." ik wikkelde mijn armen om hem heen en het voelde veilig...ondanks dat ie een hoop achter hield kan ik niet boos blijven.

"Sidney.." ik keek op en zag me vader staan. hij keek me aan en ik zag spijt in zijn ogen. Harry hielp me overeind en bracht me naar de bank. hij kwam naast me zitten maar bleef me vast houden. niet dat ik het erg vond ik had hem nu nodig!

"Waarom...waarom ben je hier? waarom ging je weg? waarom liet je me alleen? hield je niet van me? was ik zo'n kut kind?" Hij keek me aan en Harry hield me stevig vast.

"Ik hou van je! dat heb ik altijd gedaan...maar het was veiliger voor jou als ik weg ging...je was niet veilig bij mij.."

"Hoebedoel je?"

"Het auto ongeluk die mama heeft gehad...was geen ongeluk Sidney..ze is..ze is vermoord en jij ook bijna! ik kon je niet ook nog kwijt raken...dus ik bracht je naar mijn zus.."

"Vermoord? hoebedoel je? hoe.. waarom?"

"Sidney zie jij Jamie nog?" Ik keek me vader aan en schudden mijn hoofd.

"Nee! maar daar hadden we het niet over!"

"Je moet bij hem weg blijven...hij werkt met de mensen die je moeder hebben vermoord.." De woorden bleven door me hoofd gaan..Vermoord...Vermoord...ze was Vermoord! Harry veegde mijn tranen weg en keek me aan.

"Het spijt me zo..." ik keek naar hem en terug naar me vader.

"Hij kan er niks aan doen..ik heb hem gestuurd om op jou te letten, je kan het hem niet kwalijk nemen, hij wist dit allemaal niet."

"Echt niet?" Harry keek me aan en schudden zijn hoofd.

"Nee echt niet..hij heeft het me vandaag verteld..." Ik keek hem aan en dacht terug aan vammidag.

"Je was met hem toen je zei dat je met Louis was.." Hij keek me aan en keek van me weg.

"Nu snap ik het..." Hij keek op en keek me vragend aan.

"Nu snap ik waarom je loog..maar hoe zit het dan met ons?"

"Dat is echt! ik...ik ben verliefd op je Sidney!"

"Het was niet de afspraak maar hij deed het toch...nou snap ik het wel, je bent een prachtige mei Sid nog steeds en je wordt alleen maar mooier...ben zo trots op je.." ik keek me vader aan en voelde een traan over me wang gaan.

"Dus hij mocht niet verliefd worden? Maar deed het toch...hahaha"

"Jaa inderdaad...en ik lieg niet Sid...je doet wat met me wat nog nooit een meisje heeft gedaan...je bent geweldig en ik kan niet zonder je..het spijt me dat ik heb gelogen..het spijt.." ik kapte hem af en drukte mijn lippen op de van hem..alleen op die manier werd ie stil!

"Je bent niet meer boos?"

"Jawel..maar ik kan ook niet zonder jou.." hij glimlachte naar me en gaf me nog een kus. ik wikkelde mijn armen om hem heen en keek me vader aan.

"Ik wil dat je me alles verteld..over die mensen..over mam..over Jamie..alles!"

"Afgesproken!"

"Je kan hier blijven in mijn huis..ik.."

"Je kan bij mij slapen...als je dat wil.." ik keek Harry aan en glimlachte naar hem.

"Dat zou fijn zijn!" Ik keek naar me vader en hij glimlachte naar ons.