Part 18

1.3K 44 6
                                    

"WAT!" Harry sprong op en iedereen keek hem aan.

"Harry sshhtt...alsjeblieft.." hij keek me aan en keek terug naar Jamie en Gemma.

"Wat doet hij hier?" Gemma keek hem aan en terug naar Jamie.

"Kennen jullie elkaar?"

"Ja, Harry en ik zijn vrienden...zelfde met Sidney..dat is me beste vriendin." ik keek Jamie aan en begon te lachen.

"Vrienden? dat is het laatste wat wij zijn!" iedereen keek ons verbaast aan en ik zag Gemma boos worden.

"Gemma hoe ken je hem? wat moet je met hem? wat moet jij met me zusje?"

"Harry laat hem met rust...waarom kan je nooit blij voor mij zijn? waarom keur je mijn vriendjes altijd af?"

"Hij is niet goed voor jou Gemma, hij is gevaarlijk!"

"Nu is het klaar, ik zeg dat toch ook niets over jou leuke vriendinnetje! Waarom accepteer je het niet gewoon, dat jij hem niet mag betekend niet dat je hem zwart hoeft te maken!"

"Gemma je begrijpt het niet ik..."

"Ik begrijp het dondersgoed Harry, laat ons met rust!" ze trok jamie mee naar boven en Harry zakte terug in zijn stoel. Anne en Robin keken ons vragend en lichtelijk boos aan.

"Harry wat was dat?" Anne keek Harry vragend aan.

"Mam alsjeblieft geloof me, hij is gevaarlijk...hij is de rede dat Sidney is gevlucht en dat wij nu hier zitten.." Anne keek hem aan en Robin zakte in zijn stoel.

"Harry dat is een grote beschuldiging... we kennen die jongen niet.."

"Nee maar wij wel!" ze keken me aan en Harry hield me hand vast.

"Hij was mijn beste vriend...hij was mijn alles maar hij werkt met fouten mensen...en de rede waarom ik dat weet is omdat mijn vader daar ook werkte..." het voelde vreselijk om dit hier zo neer te leggen maar hij moest weg...Gemma was niet veilig.

"Jou vader?" ik keek naar Robin en voor ik iets kon zeggen begon Harry al.

"Het gaat niet om haar vader..het gaat om Jamie! Mam ik hou van Gemma en ik wil niks liever dan dat ze gelukkig is maar niet met hem..dat kan niet!" Ze keken ons aan en het was een tijdje stil.

"Oke..ik geloof jullie, we moeten met Gemma praten..maar eerst moet Jamie weg..." We keken Robin aan en ik was zo blij dat hij ons geloofde.

-

"Iedereen weet wat ie moet doen?" iedereen knikte en ik liep naar Gemma haar kamer...daar gaan we dan. Ik liep naar haar kamer en klopte aan.

"Ga weg!" ik deed de deur open en Gemma stond meteen op.

"Gemma het spijt me...komen jullie naar beneden?"

"Ik hoef die Sidney ook niet te zien!" ik wou wat zeggen maar slikte het in..ik lachte naar haar en liep achter hun aan naar beneden.

"Gemma fijn dat je wil praten..loop je even mee?" Gemma liep mee met Anne en Robin nam Jamie mee..

"Jamie jij gaat naar huis, en ik zeg je nu alvast.. ik weet niet waar jij mee bezig bent maar je laat Gemma hier buiten!" hij duwde Jamie naar buiten en deed de deur dicht. We liepen terug naar de huiskamer waar Gemma en mijn moeder al aan het praten waren... ze keek om en had tranen in haar ogen..ik voelde me vreselijk. Ze stond op en kwam naar me toe lopen...

"Gemma ik.." Voor ik me zij af kon maken vloog ze om me nek. Ik wikkelde mijn armen om haar heen en ik merkte dat ze moest huilen.

"Harry het spijt me zo...je had gelijk.."

"Sshhtt..het is al goed, ik snap je." ze liet me los en gaf me een kus op me wang. Ze keek naar Sidney die verlegen achter mij stond.

"Sorry Sidney, ik had je een kans moeten geven...ik hoop dat je het me kan vergeven?" Sidney glimlachte naar Gemma en gaf haar een knuffel.

"Tuurlijk, maak je maar geen zorgen!" de rest van de avond verliep rustig, van Jamie hadden we niks meer gehoord en iedereen was weer vrolijk bezig met zijn eigen ding..sidney lag op bed en ik ging bij haar liggen.

"Waar denk je aan mop?" ze draaide zich naar me toe en keek me aan.

"Hoe kwam Jamie bij Gemma? ik snap het gewoon niet...en waarom?"

"Ik weet het ook niet mop, maar iets zegt me dat dit nog maar het begin is." ze keek me geschokt aan en kroop tegen me aan.

"Wat een nachtmerrie..."

"Het komt goed mop, dat heb ik je beloofd...ik zou der alles voor doen dat weet je!"

"Ik weet het Harry, maar ik wil je niet kwijt...ik wil niet dat je er alles voor doet, ik trek het niet als ik jou kwijt raak!"

"Ik weet het mop, je raakt me ook niet kwijt..maar ik moet jou veilig houden." ze gaf me een kus en kroop dichter tegen me aan.

"Als je maar voorzichtig doet...je hebt me wat beloofd en ik ben niet van plan alleen oud te worden.." Ze speelde met haar 'beloften ring' en ik pakte haar hand.

"Ik heb je beloofd dat we gaan trouwen en we een gezin gaan starten....we gelukkig zijn zonder al deze shit...ik heb je beloofd om altijd bij je te blijven..dus maak je niet druk schatje, het komt allemaal goed!" ik gaf haar een kus en ik voelde haar langzaam inslaap vallen..

----------------------------------------------

COMMENT😁
FOLLOW👍
VOTE🙏

LY❤️

Stupid LoveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu