PCY's pov>>>
"ဒီေန႔ ကိုယ့္ကားနဲ႔ပဲ သြားရေအာင္"
ကြ်န္ေတာ္ျပင္ေပးထားတဲ႔ မနက္စာကို စားေနရင္းက ေျပာလာတဲ႔ သူေၾကာင့္ နားမလည္သလို ျပန္ေမးလိုက္တယ္။
"ဘယ္ကို?"
"မင္းတို႔ ေက်ာင္းေလ..."
"အမ္!!!"
ကြ်န္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းကို တကယ္ႀကီးေျပာင္းလာပီဆိုတဲ႔ သေဘာလား o.O
"ဘာလို႔လဲ... ဟိုဘက္ေက်ာင္းမွာလည္း ခင္ဗ်ား လစာေကာင္းေနတာပဲကို"
"ကိုယ္ေငြေရးေၾကးေရးေတ သိပ္ေခါင္းထဲထည့္တဲ႔သူမဟုတ္ဘူး Chanyeol... မင္းကို အနီးကပ္သင္ေပးခ်င္လို႔"
အလို!!! ကြ်န္ေတာ့္အတြက္နဲ႔ ေျပာင္းလာတာ!!! ပီးေတာ့ အနီးကပ္သင္ေပးခ်င္လို႔!!!
"မလိုပါဘူး။"
မလိုဘူးသာ မူပီးေျပာၾကည့္တာ အမွန္ေတာ့ ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးေနမိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ရဲ ႔ အနီးနားမွာ ရွိခ်င္လို႔ ေျပာင္းလာတာပဲေလ အဲလိုသေဘာပဲမလား :3
"မလိုဘူူးသာေျပာတာ မ်က္ႏွာက ျပံဳးစိစိနဲ႔ေနာ္"
"ဟင္!!!"
ကြ်န္ေတာ့္မ်က္ႏွာက သိပ္သိသာလြန္းေနတာလား? သူကပဲ မ်က္ႏွာရိပ္မ်က္ႏွာကဲ သိပ္ဖတ္တတ္လြန္းေနတာလား?
"ဘာကိစၥ ကြ်န္ေတာ္က ျပံဳးစိစိျဖစ္ရမွာလဲ ><"
"ကဲ စားပီးေသာက္ပီး ျမန္၂သိမ္းဆည္းေတာ့ ေက်ာင္းေနာက္က်လိမ့္မယ္"
ကြ်န္ေတာ့္ကို သူ႔ထမင္းခ်က္မ်ားမွတ္ေနလား မသိဘူး။ အဲဘိုးေတာ္က ကိုယ္စားတဲ႔ ပန္းကန္ေတာင္ မေဆးဘူး။ အိမ္အလုပ္လည္း ဘာမွ ကူမလုပ္ဘူး။ အလြန္ဆံုး သူ႔ underwear ေတာင္ သူကိုယ္တိုင္ ေလွ်ာ္တာမဟုတ္ :3
Grrrr!!! ဒါေတာ့ လြန္လြန္းတယ္မဟုတ္လား?
"Park Chanyeol မပီးေသးဘူးလား။ ဒါေလးေဆးတာကို မပီးႏိုင္ မစီးႏိုင္"
"ခင္ဗ်ားလာလုပ္ၾကည့္ပါလား။ ကြ်န္ေတာ့္ကို အျပစ္ပဲ မေျပာေနနဲ႔"
ကြန္ဒိုႀကီးလည္း မနက္တိုင္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အသံစာစာနဲ႔ ဆူညံလို႔...
YOU ARE READING
A Cup of Love #Completed#
FanfictionKrisYeol Myanmar fan fiction Japanese Anime တစ္ပုဒ္ကို အနည္းငယ္ မွီျငမ္းထားပါတယ္ :) အထက္တန္း ေက်ာင္းသား Park Chan Yeol ႏွင့္ သခၤ်ာပါေမာကၡ Wu Yi Fan တို႔၏ အခ်စ္ဇာတ္လမ္း Description: "Wu Yi Fan!!! ကြ်န္ေတာ္ အစားထိုးခံရတဲ႔သူ မျဖစ္ခ်င္ဘူး" "မင္းက ကိုယ...
