DOĞRULUK Mu CESARET Mi?

TEK BAŞIMAYIM!

Çıkış zili çalmıştı.

Emre binadan çıkıp arabasına gidiyordu.

Serkan ben ve Reyhan Emre'nın arabasındaydik.Evet plan buydu!
Onu bayıltıp konuşturacaktık.

Emre Ağır adımlar ile yaklaşıyordu ki telefon çaldı.
Elini ince saç tellerinden geçirip boğazını temizledi ve yüzüne yalandan bi gülümseme taktı.

Anlaşılan karşıda ki kişi normal takıldığı biri değil di.

BU bizim LÂNET olabilir di.

Göz göze geldik bizimkilerle.Onlar da benim gibi düşünüyordu kesin.

-Alo!"

Sesini ne kadar düzeltmeye çalışsa da titrek çıkmıştı.

-Işlerini bitirin artık!Bu olay fazla uzadı zaten.."

Kimden bahsediyordu?Ya bizimkilerse?Bu söz konusu bile olmayacak!

Emre kapıyı açtı ve emniyet kemerini bağladı.Işimiz kolaylaşıyordu.

Serkan kafasını salladı.Bıçağı boğazına götürdü.Bende iple gövdesindeki ellerine doğru çektim ipi kendime.

Ne olduğunu anlamadı.Ilk defa bu kadar şaşkındı.Şaşkın ve tatlı.

-Sus lan

-Ne diyom ben!?

-BENCE DE..

Her neyse...

-Sür!"

Hala şaşkın dı Emre.

-Sür dedim sana!EĞER bi arıza çıkarırsan.."

-Tamam."

-Aferin!"

Sadece Serkan boğazından çekti bıçağı ve beli hizasına tuttu.Hafif bastırarak:

-TEK HATANDA GIDERSIN PIÇ!"

Dedi.

Reyhan çok korkuyordu.Emre yola devam etti.Serkan da onu yönlendiriyordu.

En sonunda ıssız bi yere geldik bende bilmiyordum neresi olduğunu.

Reyhan elindeki bezi Emre nın burnuna hızla yapıştırdı.

Serkan bıçağı bana verdi.Ipi çektim Emre'den.Daha uzun bi ip aldı.Sonra ilerdeki depo ya kadar taşıdık.

HAYVANAT BAHÇESINDEN kaçan BI HAYVAN HERIFDI BIZIMKI!

Depo terkedilmişti.Serkan burayı nasıl buldu hala anlamamıştım.

Kırık bi sandalyeye bağladık onu.Şimdi bekliyorduk..

30 DK SONRA

Uyanmaya başladı Emre.

Kafasını zorla doğrulttu.Boynu ağrımıştı belliki.

Serkan elindeki su dolu kovayı yüzüne boşalttı.

Derin derin nefes aldı.Kafasını hızla salladı ve göz kapaklarını sıkı kapayıp açtı.Saç telleri yapışmıştı yüzüne.

Adım adım yaklaştım ona.Yapışan saçını geriye doğru çektim ve hızla yana çekip bıraktım.Sanırım biraz daha ayıldı şimdi.

-Ne işim var benim burada!?"

Reyhan öfke ile bakıyordu Emre ye,gözlerinden ateş çıkıp Emre yi yakmasından korktum.

(Yazar abarttı.)