25

759 54 5
                                    

Multi:Reyhan

Boş gözlerle bana bakmaya devam etti karşım daki son derece güzel ama acimasiz hatta bu hayattaki en nefret ettigim insanlardan birisi.

-Konussana!

Gözlerim de ki sayısız göz yaslari akarken öfkeyle boş gözlere bakıyordum.

-O artık Ezgi değil.."

Kaşlarımı daha çok catip

-N-ne nasıl yani?Nasıl Ezgi değil!!?"

Derin bi nefes alıp gülümsedi.Tek kaşını kaldırıp kafasını daha çok dik tutarcasina bana bakıyordu.Kesinlikle acı dan yanan gözlerim onu mutlu ediyordu.

-Elisa!Nerdesin?"

Ciddi bi kadın sesi karşımdaki iğrenç insana sesleniyor du sanırım.Adı Elisa y di.Seni de yazdım Elisa lan hepiniz geberceksiniz!

Siyah saçlı ve siyah elbiseli bileklerinde üç âdet kırmızı,siyah ve mavi renkte olan bileklikli bi kadın Elisa ya yaklaştı ilk dikkatimi çeken bilekleri olan kadının yüzüne bakmak istercesine kafamı kaldırıp o mavi ama donuk ve bana yabancı gelen gözlerle buluştugumda yerimden sicradim.Gözlerimi kocaman büyütüp Kardeşim Ezgi ye baktım (!)Ama bu nasıl olurdu?

-E-ezgi!!Ezgi sen yaşıyorsun.Ezgiiiii!!

Kan canagina dönen gözlerim mutluluktan ağlarken.Kardeşimin üstüne sarilmak istercesine atladigimda Ezgi kolundaki mavi düğmeye bastı.Yere düştüğümde Ezgi ye üzgün gözlerle baktım.Bu Ezgi mıydı yoksa bana acı mı çektiriyorlardi!?

-E-ezgi!!Sen Napıyosun?Ben Ela?Sen yaşıyorsun...seni çok özledim..neden bana..yabancı gibiymisim gibisinden bakiyorsun ki..?"

Sesim ağlamaklı çıkarken gözlerim dolmuştu ama karşımdaki kardeşim mi yoksa bana oyun oynadıklarını tahmin ettigim kisi miydi?Bana anlamaz gözlerle bakarken yeniden ayağa kalkıp önünde durdum.

-Ezgi..benim Ela ben Ela!!Ya konuşsana...

Sinirlerim bozulmustu artik.

-Elisa...yeni misafir kendine gelemedı heralde."

Derken dudağı yukarı doğru kivrildi aynı Elisa denen pisliğin gülümsemesinden dı.Bi ssaniye ya !Ezgi neden böyle konusuyordu!

-Sanırım öyle...Neyse sen git ben icabına bakarım.."

Son defa Elisa ya bakip hızla gitti.Ben de arkasından gozlerimden taşan göz damlalariyla öylece kaldım.

-Sana demiştim.."

Gözlerimi kapayıp dişlerini birbirine bastırdım.Gözlerim deki yaslari silip Elisa ya dondüm.

-Ezgi ye naptiniz!!!O nerde soylesene Gerizekali!

Gülümsemesi yayılırken ağzına iki tane vurmak ... Yok yok gebertmek istiyordum onu.

-Ezgi..seni bırak burdaki diğer arkadaşlarını bile hatirlamıyor hatta işkence çektiği günleri bizi hiç kimseyi...artık sesini kes anladın mı?"

Ona napmislardi!?Pislik!Ben simdı ne yapacaktim peki?!Ezgi en azından işkence cekmiyordu ama işkence mi ediyordu?Kafam allak bullakti.Burası neresiydi?

Birden aklima Reyhan gelmişti ona bu kadar yakinken...

Hemen arkamı dönüp yüzüstü yatan Reyha'nın fanusuna gittim.Bu sefer ayak bileklerimde aşırı derece de bi acı hissettim ama durmadım.Ellerimi sertçe cam fanusa vurdum.Reyhan nolur uyan!

Ayaklarımdan bacaklarima doğru büyüyen acıyla boğuşuyordum.

-REYHAN!!

En sonunda dayanamadım ve başım da ki acıyla kendimi soğuk ama kötülüğü temsil eden beyaz zeminin yüzüme üfledigi histe buldum.

DOĞRULUK Mu CESARET Mi?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin