Bölüm 22

809 89 9
                                    

Multi:Ela nın ifade verdiği Polis

Göz yaşlarım bir süre sonra dindi.Aşırı uykum vardı.Otobus biraz  yavas ilerliyordu ve klimanın sağladığı soğuklukta uyumamı sağlıyordu.Başımı cama dayadım ve gözlerimi kapadım.Şuan karnım doyuk bi şekilde yatağımda yatmak ve annemin gelip üstümü örtmesini isterdim.Sonra sabah olmasını,bizimkilerle yine coşkulu ve eğlenceli bi güne başlamak isterdim.Bol kahkahalı ve eğlenceli bi gün olacağından şüphem olmazdı.Göz kapaklarım daha da ağırlaşmıştı ve uykunun olmayan kollarına vermiştim kendimi...

                                                                                      ************  

Etraf karanlıktı ve sisliydi.Korku kaplamıştı bedenimi.Yere dizlerimin üstüne oturuyordum.Burası neresiydi bana ne olacaktı derken Ikı insan belirdi birden.

-Ela?

-Ela..biz geldik..

-Reyhan,Cenk...S-siz siz nasıl?"

Koştum ama onlar daha uzağa gidiyordu.Yine koştum ama ulaşamıyordum.

-Ela...güçlü kal."

Sesi titrek gözleri ağlamaklıydı Reyhan'ın ve Cenk'in.

-Sizi çok özledim Nolur gelin artık yalvarırım.."

Ağlıyordum .Tek istediğim onlara sarılmaktı.

-Şşt kime diyoz kanka ya.Sen Ela sın güçlü,cesur-

-Ben dayanamıyorum Cenk Ben güçlü değilim.Güçlü olan sizsiniz hala nasıl dayanıyosunuz.Nolur gelin Nolur"

Ağlıyordum seslice.Cenk ve Reyhan da çok üzülmüştü.

-Re-reyhan?S-sen beni hatırlıyosun?"

-Evet...ama bazen...kendi adımı bile hatırlamıyorum.."

-Siz iyisiniz değil mi?Aç mısınız,uykusuz gibisiniz size işkence ediyor mu...A-arda!Ezgi onlar nasıl?Tolga ve Serkan onlardan uzun zamandır haber alamadım.Bi şey deyin nolur.."

Birbirlerine baktılar.Sonra bana baktılar..

-Güçlü kal.."

Deyip kayboldular..

                                                                     **************

-GİTMEYİN!"

Otobüste tekli koltuktan ayağa sıçramıştım.Cama baktığım da polis merkezinin önüne gelmiştim.

-Dur!Dur!Dur!"

Şoför kapıyı açtı ve herkes bana bakıyordu.

Koltuktan cüzdanımı ve şapkamı alıp otobüsten inmiştim.Gördüğüm rüya çok acayipti.Fazla acayipti ama bana onları görmek iyi gelmişti.

Ama çok üzülmüştüm.Bi banka oturup ağlamaya başladım.Rüya değildi sanki.Sırf beni iyi hissettirmek istemişlerdi.Bi kez sadece bi kez sarılmak isterdim.Artık polislerle konuşup her şeyi anlatmak istiyordum taşıdığım yükün biraz olsun hafiflemesini istiyordum.

Göz yaşlarımı sildim boğazımı temizlercesine bi ses çıkardım ve derin nefes aldım.Üstümü temizleyip karakola girdim.

Bilgisayarla ilgilenen bi polis vardı.

-Meraba.."

Polis bana baktı ve şaşırmış ifadesiyle:

-Siz..ne için gelmiştiniz?"

DOĞRULUK Mu CESARET Mi?Onde histórias criam vida. Descubra agora