Layla is 14 jaar oud als ze bij de jongens van B-Brave komt wonen, ze is namelijk geadopteerd. ze heeft veel meegemaakt in haar leven: ouders die haar geen liefde gaven en mishandelde, een broer die ze verloor, en ze verloor het vertrouwen in mensen...
Pov Layla Ik loop naar het einde van het park met Timber. Ik moet weer denken tussen het gesprek van Carlijn en mij over Dioni *flashback* "ben je verliefd op Dioni?" Ik schrik een beetje van wat Carlijn vraagt "wat! Nee natuurlijk niet!......oke misschien een beetje😅" "Layla, waarom maak je dr geen werk van dan?" Ik zucht. "Iets van binnen zegt dat het niet kan" *einde flashback* Ik verbied dus eigenlijk om van hem te houden pfff wat belachelijk 😒 Eenmaal thuis aangekomen is het nog steeds stil ik geef Timber te eten en loop even naar boven om mijn telefoon te pakken, want die was ik vergeten. Als ik bijna boven ben zie ik Dioni aanlopen "hey dino" "mogguh" zegt hij slaperig. Als ik naar beneden wil lopen hoor ik een grote klap "AUW GODVERDOMME!" hoorde ik de stem van Dioni zeggen. Als ik naar beneden loop zie ik Dioni daar staan met bloed net boven zijn oog. "Oh mijn god Dioni gaat het? Wat is er gebeurd?" De kast zat vast dus ik trok hem open en kwam toen tegen me aan en nu bloed het." "Kom" ik pak zijn pols en zet hem op de bank "blijf zitten ik pak even een doekje" "Layla ik ben 17 jaar en kan heus wel voor mezelf zorgen" en staat op "zit!" En gaat gelijk weer zitten Ik pak een doekje en maak het een beetje nat ik loop naar Dioni en zie dat hij wilde opstaan, maar toen ik er weer aankwam dat hij al weer ging zitten "soms......moet je gewoon even luisteren😏" en ik maak zijn hoofd schoon. Even later is het gestopt en leg het doekje weer terug in de keuken "thnx meid" en hij geeft me een kus op mijn wang. Ik begin te blozen. "Waar zijn de andere jongens eigenlijk?" "Hoezo is het niet gezellig met mij dan?" Vraagt hij nep beledigend aan me. We schieten in de lach, "nee, Cassius is dansen bij shaker, Jai is bij de sportschool met een vriend Sam heeft een verjaardag en Kaj zijn moeder is ziek, gewoon een griepje en zijn vader is op zaken reis en zijn zus is bij de vriend, dus we zijn gezellig de hele middag samen" "oke is goed" en dan schenkt hij me een lieve glimlach. Ik zit nu met Dioni op de bank alleen maar films te kijken😂. Ik lig tegen hem aan en zijn hand heeft hij om me heen geslagen. Als ik naar hem kijk dan moet ik weer denken aan wat hij zei in het ziekenhuis. *begin flashback* "is het......trouwens waar?" Dioni kijkt me vragend aan. "Wat is waar?" "Dat jij iets voor me voelt" zeg ik zachtjes maar net zodat hij het hoort. Ik zie hem lichtjes knikken. ik kijk hem met open mond aan. "O" "Layla het spijt me maar ik wil je broer niet zijn....i-ik wil je vriendje zijn!" "Layla zeg alsjeblieft wat." "Ik vind jou ook leuk maar...." "Maar wat?" Zegt hij, terwijl hij voorzichtig zijn hand op mijn hand legt. Gelijk trek ik mijn hand terug. "I-iets van binnen laat het niet toe. Ik ben niet meer bang van jullie maar wel voor a-anderen" "Ik zal je beschermen.....dat beloof ik je." *einde flashback* Ik denk nog eens diep na:dat het gewoon stom klinkt dat ik mezelf eigenlijk.....verbied....om....van Dioni...te houden... "Ik ben het zat!" Dioni kijkt me vragend aan, en draait een kwartslag zodat jij me aankijkt. "Wat ben je zat?" "Mezelf....ik bedenk nu eigenlijk, dat ik mezelf VERBIED om jou leuk te vinden" Dioni zegt niks hij kijk me alleen maar aan maak met zijn mond een o beweging. "Layla ik-" "Dioni ik hou van je!" Hij kijkt me weer alleen aan. En voor ik het weet voel ik zijn lippen op de mijne. Ik schrik er eerst van maar doe dan mee, ik ga op zijn schoot zitten met een been aan elke kant.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Onze lippen raken nog steeds niet los. Als onze lippen los raken kijk ik hem aan en voel ik zijn zachte handen op mijn heupen. Hij begint me voorzichtig te zoenen in mijn nek om te kijken of ik het toelaat wat ik ook doe. Ik voel allemaal kleine kusjes bij mn nek "ik hou van je" fluistert hij in mijn oor. Ik begin hem weer te zoenen. Even later ga ik weer naast hem liggen met mijn hoofd tegen zijn borst aan. "Verbied je jezelf nog steeds om van me te houden" zegt hij met een kleine grijns. "Misschien een beetje maar dat gaat zelf wel weg...hopelijk" "toen ik hoorde dat je het waarscchijnlijk niet overleefde wist ik gewoon niet wat ik moest doen." en ik zie tranen in zijn ogen staan. "He ik ben er gewoon nog." En ik druk een kus op zijn wang. "Moeten we het de jongens het niet vertellen straks vinden ze het maar niks." "We vertellen het ze vanavond wel, en als ze het niks vinden hebben ze pech." En hij schenkt mij een lieve glimlach ik geef hem een kus en ga dan weer tegen hem aanliggen.
Hoi allemaal sorry voor het korte hoofdstuk had geen inspiratie meer hope you like it Xxx kyra 😘
