LOREEN POINT OF VIEW
Nag tatahi ako ngayon ng isang dress para sa isang engrandeng kasal.
Kasal ng lolo nila Kevin.
Tinignan ko yung dress na halos patapos na. It's color blue, may flower ito sa bandang baba.
It's simple but beautiful. Napangiti ako sa gawa kong dress. Hindi ko akalain na makakagawa ako ng ganitong kagandang dress.
Ng matapos ko na ang dress, tiniklop ko ito. Tinignan ko ang calendar ko at binilugan ang 21.
I think 21 is a most import day to grandfather of Kevin.
Feb. 21 , gaganapin ang kasal. Kung kaya't nag hahanda na ko ngayon. 6 days to go nalang at kasal na ng lolo nila Kevin.
Speaking of Kevin..
Sasama kaya siya?
Kinuha ko yung phone ko sa pocket ng pants ko at tinawagan siya.
Nag ring lang ito sandali ng may sumagot sa kabilang linya na. Akala ko busy siya.
[Napatawag ka, bakit?] pang-bungad na simula nito. Walang 'hi' man lang.
Umupo muna ko sa sofa at ni-rest ang ulo ko sa dingding. I'm tired!
"Driving?" tanong ko sa kanya.
Delikado pa naman mag drive habang may katawag sa phone. Baka mapahamak pa siya , because of me!
[Yeah..] sagot nito.
Tssk! Cool pa na saad nito. Kevin is always a Kevin.
"By the way, sasama ka ba sa kasal ng lolo mo?" tanong ko na.
Ayoko ng mag paligoy-ligoy pa. Mas maganda yung straight to the point.
Hinintay ko ang sagot niya. Natagalan siya ng onti bago sumagot. Pinag-isipan pa yata niya.
[No..] tugon nito.
As i expected , No ang sagot niya.
Si Kevin pa ba? Kevin na ayaw sa lolo niya?
Why? I sad to tell you. I don't know too.
" Pupunta ako doon." maikli kong saad.
I want to assure him about that.
I know, Kevin is very undecesive of all the time.
"Sige, baba ko na yung tawag. Drive safely." dagdag ko pa.
Binaba ko na yung tawag dahil baka nakaka-istorbo na ko. Nilagay ko na rin yung phone ko sa side table ko kung saan ako nag tahi.
Pupunta rin kaya si Keith?
Napa-tanong ko nalang sa isip ko.
Bago ako pumunta sa kama at natulog.
----------------------
KEVIN POINT OF VIEW
I wake up at 7:20 , ginawa ko yung kain ng breakfast , ligo at bihis routine ko. As always.
Matapos kong gawin yun, pumunta agad ako sa kotse ko. Tinignan ko muna yung phone ko kung may missed call si Loreen. Pero wala.
Pinaandar ko agad ito, papunta sa shop niya. Yeah, she has a own shop.
And I'm proud to her because of that.
Ng marating ko ang shop niya na almost 2 months lang niya tinayo. Nag park agad ako sa tapat nito at lumabas na ng kotse.
YOU ARE READING
The three knights and I
Teen FictionSa bawat panahon may nakakakilala tayong alam natin na hindi bagay sa atin. iba't-ibang antas ng buhay ng tao na pwede nating makasalamuha. Sabi nga nila 'ang mundo ay napakliit lamang' What if..kung isang araw magising ka na lamang sa isang pangyay...
