The three knights and I

Chapter 15

KENNETH POINT OF VIEW

"Kenneth!" napa-tingin ako sa director ko na may hawak na makapal na papel dahil sa pag tawag niya sa pangalan ko.

"Review your lines." saad nito at inabot ang napaka-kapal na papel.

Baka mabobo naman ako nito sa sobrang dami? Tssk!

Isa pala kong artista at tanyag bilang isang sikat na singer sa industriya na ito.

I'm Kenneth Villarama.

Kilala bilang Ken Villarama sa showbiz.

"Ayusan na kita." saad ni ate Venice  sa akin at tinapik ang balikat ko.

P.A ko siya ng mahigit na tatlong taon na. Close ko siya at kinikilala bilang pangalawang ate.

Tumayo ako at umupo sa upuan kung nasaan nandoon ang mga make-up kit at ang isang malaking salamin.

"Hindi ka ba pupunta sa kasal ng lolo mo?" tanong ni Ate Venice sa akin

Napa-tingin lang ako sa salamin.

Hindi ko alam kung pupunta ba ko o hindi?

" Mukhang hindi mo pa alam yung sagot sa tanong ko ah." sabi ni Ate Venice at kinuha ang foundation powder at nilagyan ako nun sa pagitan ng pisngi ko at noo.

"Wala rin namang saysay kung pupunta ako doon." saad ko.

"Bakit mo naman nasabi yan?" tanong ni Ate Venice sa akin habang inaayos ulit ang buhok ko.

"Ako lang ang isang pupunta doon. Nakakahiya naman kung hindi ko kasama yung dalawa."

"Hindi pa rin ba nag-kakaayos yung dalawa?" tanong ni ate Venice sa akin.

Napa-smirk lang ako sa sinabi niya.

Never silang mag-kakaayos, I think.

"Sila Keith at Kevin, mag-kakaayos?"

Napatawa pa ko sa tanong ko.

"Never, Ate Venice." saad ko muli sa kanya.

"Done!" saad niya  ng matapos ang pag-aayos niya sa akin.

Tumayo na ko ng biglang tumunog yung cellphone ko hudyat na may text or tawag.

Kinuha ko yung cellhone ko sa side ko kung saan ako umupo kanina.

[Calling....]

Secretary Lee.

Napa-buntong hininga lang ako ng mabasa ang caller at pinatay na yung tawag.

For sure, pipilitin na naman niya kong sumama sa kasal na yun.

Kaya no need kung kakausapin ko pa siya.

" Oh, bakit mo pinatay? May natawag,ah." saad ni Ate Venice.

"Hindi naman importante." saad ko bago lumabas  ng dressing Room.

--------------------

SANDRA POINT OF VIEW

Nag bibihis na ko ngayon dito sa hotel na pinasukan namin ni mokong. Pero wag berde ang utak.

Hindi kami mag kasama sa iisang kuwarto. Asa noh!

Matapos yung pag-akbay niya sa labas kanina, tinapakan ko yung paa niya.
Ano siya chansing much lang?

Matapos kong mag bihis nung damit na binili namin sa mall yung white dress na floral na may pagka-semi gown sa likod. Remember?

Sinuot ko na yung killer red shoes ko na binili ni mokong sa akin at dahan-dahan tumayo ulit.

I need balance..choss!

Eto na po! Sana hindi ako matipalok kundi mapapahiya ko. Sana..sana.

Tumingin na ko sa salamin bago lumabas ng kuwarto na yun. Pagka-labas ko palang may tumambad na agad na mukha sa akin.

At mukha yo'n ng isang mokong.

"Anong ginagawa mo dito?" tanong ko sa kanya.

"Kakatok sana ko kaso biglang bumukas." saad nito.

"Ba't hindi ka man lang ng make-up?" tanong nito.

" Ayoko nun!"

"Haist!" saad nito at may kinuha sa bulsa niya.

Isang cellphone.

"Hello Kristine,nandiyan ka pa ba?" tanong nito.

"Punta ka ulit dito." dagdag pa niya bago binaba yung cellphone niya.

Tumingin ito sa akin ng ilang segundo bago ako hinila sa loob ng kwarto ulit kung saan ako nag bihis.

"Hoy! Ano ba! Anong gagawin mo,ah?!" saad ko sa kanya.

Humarap ito sa akin ng biglaan halos magulat ako sa ginawa niya. 5 inches lang ang layo niya sa akin.

Wag mong sabihing....

Unting-unting lumapit yung mukha niya sa mukha ko halos magka-gulo yung laman-loob ko sa katawan ko dahil sa taranta.

Pipikit na sana ko ng bigla niyang pinitik yung noo ko.

Aray! Sakit ah!

"Wag kang assuming!" saad nito at lumayo.

Assuming? ako?

Yabang niya,ah!

"Tskk." saad ko nalang.

Hindi ako magiging assuming sa kanya no'h. Asa siya! Yabang niya talaga, sarap bigwasan!

-------------

Ya'n na guys! May POV na rin si Kenneth Villarama.