The three knights and I

Chapter 8

SANDRA POINT OF VIEW

After 2 days, pag-katapos ng aksidente na yun. Hindi na ko yung taga-deliver girl.

Kaya lalong napadali ang trabaho ko. And I happy about that.

Dumagdag ang trabaho na pinapasukan ko, dalawa na ang trabaho ko. Isa na rin akong cashier girl sa isang 7-Eleven store.

Kailangan ko ng pera para sa mama ko. I need money!

Gabi na ngayon at laging gabi ang shift ko dito. Kaya't always bangang at puyat. Team Puyater's na ulit ako. huhuhu!

Wala naman masyadong tao ang nabili kaya iwas stress din. Napatingin ako sa pinto ng may pumasok.

"Good evening, Sir!" masaya kong bati. Good mood ang ate mo!

Ngumiti lang ito at kumuha ng tubig sa ref.

Pumunta rin ito agad sa counter at pinatong ang tubig na kinuha niya. Nag scan na ko ng presyo ng bigla siyang mag tanong.

"You are Sandra Salvino , right?" tanong nito . Halos magulat ako sa tanong ni Stranger.

Don't tell me , stalker ko to?

Tinawag ko na siyang Stranger, kaysa naman sa kuya. Ang pangit pakinggan.

"Stalker ba kita?" tanong ko. Out of the blue moon. Malay mo stalker ko to?

Aba't napa-kaganda ko naman!

Ngumiti ito sa akin. A playful smile!

"Half yes and Half no." saad nito.

Ekkk! Ano daw? Half na yes and no? Ano yun? I frown to him.

"You are joking?" mataray kong tanong. Niloloko yata ako nitong tao na to eh.

"No.." saad nito.

Tssk! Binigay ko agad yung tubig niya at siningil siya. Gulo kausap ng tao na to. Nakaka-walang sense.

"Chu,chu" pag-tataboy ko sa kanya.

Hindi ito umalis kundi nanatili doon sa pwesto niya. Problema nito?

"Anong tinatayo-tayo mo diyan?" tanong ko. Hindi ba niya alam na bawal tambay dito?

"1 favor, please?" pilyong saad nito.

Ano daw? favor?  Eh, kung sapakin ko kaya to'h? 

Ni hindi nga kami mag kakakilala tapos favor agad!? Hibang na yata to eh.

"Ayoko nga!" tanggi ko agad.

"Alis ka na! bawal tambay dito." dagdag ko pa.

Ngumiti ito ng mapangasar at may nilabas na isang wallet.

"I pay you.. basta gawin mo lang yung favor, kahit mag kano." saad nito.

Anong akala niya sa akin mukhang pera? Kahit mahirap ako , hindi ako yung taong addict sa pera.

"Hoy! Porke't mayaman ka, akala mo madadala mo ko sa ' I pay you' mo?" naiinis kong saad.

I hate rich people! Masyadong mataas ang tingin sa sarili and I don't like that attitude.

" I trying to help you but I need your help also. 1 day lang to promise pag tapos noon hindi na matatagpo ang mga landas natin. Swear!" sincere na saad nito.

Hindi ako sumagot sa kanya kundi tinalikuran ko lang siya.

"I heard, wala kang pang-bayad sa puntod ng nanay mo. Ako na mag babayad niyon ng monthly for 1 year but please, help me!" saad muli nito na nag pahinto sa akin.

Naalala ko na naman si Mama.

Naalala ko na naman ang sakit ng nadarama ko.

Bakit kailangan niya pang banggitin yun?
At pati yung personal life ko, alam niya!

Tumingin ako sa kanya. At sinamaan siya ng tingin.

"Pati personal life ko, pinasok mo? Ano ito blackmail?" sarcasm kong saad.

Akala ko hindi ako ma-stress but I'm wrong. Naiinis ako sa lalaki na to'h. Privacy na kaya yun!

"I'm trying to help you." saad nito.

"Help me? Can you get out?" naiinis kong saad.

Rude na kung rude! pero may karapatan din akong magalit.

I remember again my pain.

"I need..pls...I need your help..sorry for mention about your life." saad nito.

He say for one day right?  Enough na iyon para sa mama ko. That's all I can do. Para mabalik ko ulit yung puntod ni mama sa Terricircle.

"Okay! Fine! payag ako." saad ko with hesitate.

Tama ba ang pasya ko..for my mom?

Ngumiti siya at may inabot .

"Thanks! I call you kung kailan iyon."

Umalis na  siya agad.

Tinignan ko yung card na iniwan niya sa counter.

Number  niya lang yung  naka-lagay doon at pangalan niya.

I read his name written in the card.

Keith Marco Villarama...