POSSESSIVE 16: Titus Morgan

CHAPTER 18

Happy Birthday Ninah Mendoza. Hello sa igkaso waray ko si Iscah Gana Cayoyong. And Hi to Aminah Pajota 👋👋👋👋

CHAPTER 18

TITUS FELT HIS WORLD collapse on him when he got home to his condo, and no one was there. It was a mess. Lahat ng mga kagamitan ay nasa sahig, sira ang buong unit niya. Nang umakyat siya sa second floor, nanghihinang napaluhod siya ng makitang may nagkalat na dugo sa kama. Hindi niya alam kung kanino iyon at natatakot siyang mag-isip na baka kay Mace iyon. O, sa anak niya!

"Hindi naman tayo sigurado na nakuha nga nila—"

"Sa tingin mo, kayang lumaban ni Mace at Ace kina Escarial?" Walang buhay na boses niyang tanong saka nanghihinang napaupo sa gilid ng kama at napasabunot sa sariling buhok. "Mababaliw na ako, Nate. Mababaliw na ako!" Kumuyom ang kamao niya at malakas siyang sumigaw sa pinaghalong takot at pag-aalala na nararamdaman niya para sa mag-ina niya.

Kapagkuwan ay tumayo siya. "Kailangan ko silang hanapin." Wala sa sariling sabi niya at pumasok sa walk-in closet para kunin ang baril na itinago niya.

"Morgan, mag-isip ka nga." Boses iyon ni Nate na sinundan pala siya sa closet. "Saan mo siya hahanapin, ha? You're not thinking right again!"

Galit na humarap siya kay Nate. "I'm not thinking, right? Of course, I'm not!" Galit niyang sigaw. "My five years old son and my cara mia are both in the hands of my enemy—"

"Hindi tayo sigurado diyan!"

"What if they are?!" Balik niyang sigaw sa kaibigan. "Mahihibang ako, Nate. Hindi ko kakayaning mawala sakin ang mag-ina ko! Hindi ako papayag! Hindi ko sila hahayaang saktan ang dalawang taong nagparamdam sakin ng walang pagsidlang kaligayahan! I will look for my son and Mace! I will find them even if it's the last thing I'll do!"

Lumabas siya ng closet habang hawak ang dalawang uri ng baril sa makabilang kamay niya. Handa na siyang makipaglaban ng patayan para sa mag-ina niya. Gagawin niya ang lahat para sa mga ito. Hindi niya hahayaang mapahamak ito sa kamay ng mga kaaway niya.

"Morgan! Please, think. This is what Emmanuel wants!" Sigaw ni Nate mula sa likuran niya. "Ba-blackmail-lin ka niya gamit ang anak mo at si Mace para magpatalo ka sa laro. Napakaraming tao ang umaasa sayo—"

Bigla siyang humarap kay Nate dahilan para mapatigil ito sa pagsasalita. "If he blackmailes me with Mace and my son, I'll surrender without a fight, Nate. That's my son we're talking about and my cara mia. I'll die for them. I will do everything in my power to secure their lives, and if that means losing the game, I'm willing to lose."

Bumagsak ang balikat ni Nate saka napailing-iling. "Paano kung hindi sila nadakip nila Escarial?" Hope was present in his voice.

Mas lalong tumalim ang mga mata niya. "Kung ganun, magdasal sila sa lahat ng santong kilala nila, pero hindi pa rin iyon sapat para makaligtas sila sa mga kamay ko. I. Will. Kill. Each. And. Every. One. Of. Them." He was gritting his teeth as he spoke in lividness. "Walang akong ititirang buhay sa kanilang lahat, kasama na roon ang pinuno nila. Ibang usapan na kapag ang mga mahal ko sa buhay ang na-agrabyado. Hindi ako tatahimik nalang, Nate, at hahayaan sila. I love my son, and heck, I love my ca—" Malakas siyang napamura at nagsalita ulit. "I will not stop haunting those bastards until my family is safe in my arms. So, either you stay here and be angry at me for being irrational or help me make those bastards pay."

Mariing ipinikit ni Nate ang mga mata saka inilabas ang itinatagong baril sa likod ng beywang ng pantalong nito kapagkuwan ay kinasa nito iyon at tumingin sa kaniya. "Let's make those bastards pay, bud."