Vacation With My Cousin

37 : The big revelation(0.1)

"When reading, we don't fall in love with the characters' appearance. We fall in love with their words,their thoughts and their hearts. We fall in love with their souls."

_________________________________

Ilang araw na ba ang nakalipas? Tatlo? Apat? Basta ang alam ko masaya ko na namang diniriwang ang bakasyon namin kaso parang Dejavu lang kung tutuusin. Yung parang bigla bigla na lamang nag-exist si Lucho tapos magkakabalikan na naman kami at alam ko na ngayon na nakauwi na kami— sa bahay dito sa California -- ay tatlong bagay lamang ang pinanghahawakan ko sa amin ni Lucho— ang anak namin, tiwala at ang palagi niang sinasabi—"Ako ang bahala"

Lumabas ako para diligan ang halaman sa may garden since busy sina mommy't daddy kakakwentuhan sina tita Mia at tita Vina habang nakabalik na sina ate Hannah sa Miami and I just hope Nadia wouldn't tell kuya when he saw Lucho. Si kuya Charm naman and ate Casey nasa kwarto lang nila sa taas. Habang si kuya Chaos din kausap yata sa balcony— back side of the house—sina ate Hannah sa phone.

I turn the hose on at sinimulan ng diligan ang nagagandahang orchids ni mommy.

Natuod ako sa kinatatayuan ko when I saw him standing in front of our house "Lucho?" I utter in disbelief. Nanlaki ang mata ko. No, he can't be here. Ngumila-ngila ako sa paligid at baka makita kami nina kuya "Ano ginagawa mo dito? makikita ka nila?" nag-aalala kong sabi.

"Kailan Chant?" matalim niya akong tinignan kaya naman napakunot ang noo ko

"Kailan? Ang alin?" I asked him, cluelessly of what he's talking about

"Kailan mo sasabihin sa akin na lalayo na naman kayo?" nanlaki ang mata ko. I don't know what he's talking about. "Tatangapin ko Chant na umuuwi kayo sa Pilipinas pero ang hindi ko tanggap sa London na naman kayo! Chant for Pete's sake! Mababaliw na naman ba ako?!" He yelled at me and brushed his hair by his finger in deep frustration.

"Hindi ko—"

"Chant! The merienda is ready!" naputol ang sinabi ko ng sumigaw si mommy "Yes mom!" sigaw ko pabalik. Napatingin ako kay Lucho na matalim at nanliliksik pa ang mata akong tiningnan. Nagmamakaawa akong tinignan sya, pag nakita sya ni mommy baka mas ilayo pa nila ako sa kanya.

"No, Chant! No!" tiim bagang niang sagot atsaka nilagpasan ako. I caught his arm kaya naman napatingin sia sa akin "Lucho, please.." I pleaded.

Umiling sia "No.. I've had enough of this family" pagmamatigas nito atsaka binawi ang kamay mula sa akin atsaka nagpatuloy pumasok sa loob , tumakbo ako at niyakap siya mula sa likod. I sobbed. Ngayon ko lang nalaman na umiiyak na pala ako.

"Lucho please, ayoko na gawin na naman nila sa akin yon.. Ayoko na ihiwalay sayo.. Lucho.." pagmamakaawa ko pa sa kanya. I sobbed hard.

"Chandria kain na— Lucho! Anong ginagawa mo dito?!! " galit na utas ni daddy dahilan para mapabitaw ako kay Lucho.

I saw Lucho grinned devilishly

"Good thing you're here.. tito.."