Problems||nouis mpreg

Hoofdstuk 9

Pov Niall
Ik ben weer aan het snijden. Ik kan het leven gewoon niet meer aan. Louis komt binnen en roept: "Niall niet doen!" En trekt het mes uit mijn handen. Ik snik en zeg: "Sorry ik kan het gewoon niet meer aan." Hij trekt me in een knuffel en zegt: "Niall misschien kun je het proberen om naar een psycholoog te gaan, want ik kan je niet blijven helpen en mij heeft het ook gewoon geholpen. Ik heb soms nog moeilijke momenten maar het heeft echt geholpen." Ik zucht maar zeg dan: "Het kan wel maar wat moet ik dan tegen de rest van de jongens zeggen?" "Zeg het gewoon eerlijk tegen hun Ni, dan moet je niks verbergen en weten ze ook meteen wat er is als je het moeilijk hebt." "Oké dan." Zucht ik.

~in de woonkamer met de andere jongens~

"Jongens ik moet jullie wat vertellen ik ga naar een psycholoog ga omdat ik het heel vaak moeilijk heb, dus als ik even weg ben weten jullie waar ik naartoe ben."

Pov Louis
Als we terug op onze kamer zijn vraagt Niall aan mij: "Lou zou je alsjeblieft meewillen naar die psycholoog, ik kan het echt niet alleen." "Is goed Ni, ik zal altijd meekomen als je dat wilt."

Pov Niall
Het is zo ver we zijn bij de psycholoog. Ik tril letterlijk van de zenuwen. Louis ziet het en trekt me in een knuffel. "Het komt allemaal goed Ni, hij is echt heel aardig." Op dat moment mogen we binnen. "Hallo ik ben Rick." "Ik ben Niall." "Vertel eens Niall wat is er aan de hand." Ik zucht, Louis knijpt bemoedigend in mijn hand en dan begin ik te vertellen: "Ik snij mezelf en ik voel me ontzettend depressief." "Kun je me ook vertellen hoe dat komt?" Ik voel dat mijn ogen beginnen te tranen, ik wil het helemaal niet vertellen. Rick zegt: "Doe het maar rustig aan, vertel het als je er klaar voor bent." Na een tijdje heb ik het gevoel dat ik er klaar voor ben, ik moet het toch ooit vertellen. Dus ik zeg: "Ik ben vroeger altijd gepest geweest en heb daardoor al verschillende zelfmoordpogingen gedaan die jammer genoeg mislukten. Mijn vader dronk te veel en sloeg me dan. Toen mijn moeder erachter kwam zijn we zo rap mogelijk vertrokken. Mijn vader heb ik nooit meer gezien en ondertussen is mijn moeder ook al overleden." "Oké Niall ik ga de situatie bespreken met ons team en dan gaan we kijken hoe we je het best kunnen helpen." Ik bedank hem en we gaan weg. Ik ben blij dat Louis mee was geweest en me gesteund en getroost had.

Pov Louis
Als we thuis aankomen is het eerste wat de jongens zeggen: "Waarom moest je eigenlijk naar een psycholoog Ni?" Niall begint meteen te huilen en zegt: "Wil jij het alsjeblieft zeggen Lou ik kan het niet nog eens." "Niall moet naar een psycholoog omdat hij zichzelf snijdt, zich depressief voelt en een aantal zelfmoordpogingen ondernomen heeft. Dat komt omdat hij altijd gepest is geweest, zijn vader teveel dronk en hem dan sloeg, dan samen gevlucht is met zijn moeder en dan is zijn moeder overleden." Niall begint nu nog harder te snikken en de rest kijkt hem vol medelijden aan. Ineens gaat de telefoon. Ik neem op en zeg: "Hallo met Louis." "Hallo Louis het is Rick ik bel over wat we besproken hebben over Niall." "Ja zegt u het maar." "Ik denk dat het het beste is om hem te laten opnemen in een kliniek, zoals we ook bij jou gedaan hebben." "Oké ik zal het melden, bedankt en tot ziens." "Tot ziens." Als ik neergelegd heb kijk ik Niall aan en zeg: "Ze willen je laten opnemen in een kliniek." Niall zegt meteen: "Nee nee alsjeblieft niet." Ik zucht en zeg: "Niall ik ben ook opgenomen geweest in zo'n kliniek, ze helpen je er echt goed. Daarna zal je je alleen maar beter voelen." De jongens kijken verbaasd naar mij, dit wisten ze natuurlijk ook niet. Niall zegt zachtjes: "En one direction dan?" "Dat regelen we wel Ni, maak je daar maar geen zorgen over. Het belangrijkste is dat jij je terug gelukkig gaat voelen." Zegt Liam. Niall zucht en zegt dan nog steeds zacht: "Oké dan maar dan wil ik wel dat jullie elke dag langskomen." "Dat doen we zeker Nialler dat is beloofd." Zeg ik. Zelf had ik het ook altijd graag als er vrienden langskwamen in de kliniek, dan voelde ik me niet zo alleen. "Lou waarom zat jij eigenlijk in een kliniek?" Vraagt Zayn. "Anorexia." Mompel ik. "Waarom had je anorexia Lou?" Vraagt Harry. "Op school zei iedereen altijd dat ik dik was, ik ging het vanzelf geloven en dan ben ik minder beginnen eten. Pas toen ik een keer flauwviel omdat ik niks gegeten had kreeg mijn moeder het door en ze stuurde me naar een kliniek." Zeg ik.

Pov Liam
We hebben 2 mensen in de band met 'problemen'. Dat had ik eigenlijk niet echt verwacht. Normaal zijn hun 2 net altijd de vrolijkste maar ja, je weet nooit wat er achter zo'n lach schuilt. Ik ben er echt wel door geraakt wat sommige mensen andere mensen kunnen aandoen. Ik zou nooit zoiets willen meemaken, niemand zou zoiets mogen meemaken. Maar toch gebeurt het elke dag nog. Mensen snappen soms echt niet hoeveel pijn ze iemand kunnen aandoen. Bij Lou had het gruwelijk mis kunnen gaan als hij bleef doorgaan met niks te eten en bij Niall had 1 van zijn zelfmoordpogingen kunnen lukken of had hij tijdens het snijden misschien perongeluk te diep kunnen snijden. Opeens voel ik de armen van Zayn rond me. Ik ben zo blij dat hij mijn vriendje is.

Pov Harry
Nouis en Ziam liggen allebei te knuffelen op de bank. Op zo'n momenten voel ik me echt alleen. Maar de verhalen van Louis en Niall hebben me echt wel geraakt. Ik had nooit verwacht dat ze zo'n grote 'problemen' zouden hebben. Hopelijk kan het helpen als ze Niall opnemen, maar we zullen hem hier zeker missen.
---
Bedankt voor al de reads en stemmen!
En bedankt itztatjana voor de naam Rick.
Hou van jullie
X