Problems||nouis mpreg

Hoofdstuk 11

Pov Louis
Allemaal zijn we op weg naar de kliniek waar Niall zit. Normaal mocht hij nog geen bezoek, maar door de hele situatie hebben ze voor ons een uitzondering gemaakt. Als we aankomen ben ik meteen zenuwachtig. Hoe zal Niall reageren? Zal hij nog wel samen met me willen zijn? Liam merkt volgens mij dat ik zenuwachtig ben, want hij legt een arm om me heen en zegt: "Het komt allemaal wel goed, Lou. Hij gaat je niet verlaten daar vindt hij je te leuk voor." En dan staan we voor de kamer van Niall.

Pov Niall
Ik hoor geklop op mijn deur en roep: "Ja!" Waarom zou er iemand kloppen? De dokters en psychologen kloppen nooit. Als de deur opengaat stormen mijn 4 beste vrienden naar binnen. Ik ben blij om ze weer te zien, maar waarom zijn ze hier? Ik mocht nog geen bezoek. Ze zien mijn verbaasde gezicht want Harry zegt: "Ze hebben een uitzondering voor ons gemaakt omdat we heel belangrijk nieuws hebben." "Welk nieuws?" Vraag ik. Louis begint te stotteren: "I-ik b-be-ben z-zw-zwanger v-va-van j-jou." Daarna barst hij in tranen uit. "Lou kom eens hier." Zeg ik. Hij loopt naar me toe en ik trek hem in een knuffel en geef hem een lange kus. "Lou ik kan misschien regelen dat je hier kan blijven, want ik snap dat je me nodig hebt nu." Hij zucht opgelucht en vraagt: "Dus je vindt het niet erg?" "Tuurlijk niet Lou ik vind het geweldig!" Hij kijkt me blij aan. Ik ben ook een stuk blijer, Lou kan hier blijven. Dan ben ik tenminste niet meer zo alleen. Ik heb hem gemist. "Lou weet je familie eigenlijk al dat je zwanger bent?" "Nee ik wil het ze nog even niet vertellen." Dan stormt mijn psycholoog Rick de kamer binnen. Hij kijkt even verbaasd als hij de jongens ziet maar zegt dan: "Jullie moeten nu wel weg, alleen Louis mag hier blijven." Ik neem afscheid van Liam, Harry en Zayn. Als ze weg zijn zegt Rick: "Waarvoor ik dus kwam, Niall. Wat betekenen al die bloedvlekken in jou badkamer?" Oh nee hij heeft me betrapt. "D-dat was ik die mezelf sneed." Mompel ik en ik barst in tranen uit. Louis trekt me in een knuffel en fluistert geruststellende woorden. Rick zucht en zegt dan: "Niall je bent opgenomen omdat we je willen helpen. Je moet echt stoppen want dit is echt niet goed voor je. We verzetten onze afspraak van overmorgen naar nu. Mag Louis blijven?" Ik zeg: "Als hij wilt blijven mag hij blijven." Louis knikt. Rick begint met praten: "Niall kun je me de reden geven waarom je je gesneden hebt?" Ik zucht en zeg: "Ik miste de jongens en mijn negatieve gedachten begonnen het van me over te nemen." "Welke negatieve gedachten." "Gewoon, dat ik niks waard ben, dat ik lelijk en dik ben en nog van die dingen." Er staan tranen in Louis ogen, mijn laatste gedachte doet hem natuurlijk denken aan de tijd dat hij hier zat. Rick merkt het en vraagt: "Is er iets aan de hand Louis?"

Pov Louis
"Is er iets aan de hand Louis?" "De gedacht dat Niall zichzelf dik vindt doet me denken aan de tijd dat ik hier in deze kliniek zat door mijn anorexia." Antwoord ik. "Hoe gaat het nu met je?" "Redelijk goed, alleen de gedachte dat ik binnenkort weer wat dikker ga zijn door mijn zwangerschap doet toch wel pijn eigenlijk. Ik weet niet zo goed hoe ik daarmee ga omgaan." Rick zegt: "Zou je het goed vinden als dat je hier blijft, we je ook een beetje controleren? Want een terugval van vroeger in deze tijd kan echt gevaarlijk zijn." Ik knik meteen, dan weet ik zeker dat ik geen gekke dingen ga doen. "Oké jongens ga nu maar slapen, het is een heftige dag geweest voor jullie allebei." Zegt Rick. Als Rick weg is zeg ik tegen Niall: "Ik hou van je." Een antwoord hoor ik al niet meer, ik ben in slaap gevallen.
---
Ik ga proberen om zo veel mogelijk te updaten maar toch de hoofdstukken een beetje lang te maken.
X