အိမ္ထဲဝင္လာၾကသည္နွင့္တျပိဳင္နက္ေမေမတို႕ရယ္သံကိုၾကားရသည္။
'သမီးတိုးလာၾကေလကြယ္ဘာရပ္လုပ္ေနၾကတာတုန္း'
ေမေမ့ေခၚသံၾကားမွနွစ္ေယာက္လံုးဝင္ထိုင္ျဖစ္သည္။သို႕ေသာ္အေတြးမ်ားကိုယ္စီျဖင့္။
'သမီးရူပါၾကယ္စင့္ကိုသမီးအခန္းလိုက္ျပလိုက္ေလကြယ္'
'ဟုတ္ကဲ႕ေမေမ။ၾကယ္စင္လာ'
အခန္းကသန္ိ႕ျပန္႕ေနသည္။စည္းကမ္းရွိျပီးေသသပ္ေသာၾကယ္စင့္အတြက္ဘာမွမထူးျခားေသာ္လည္းအံျသမိသည္။ရူပါ့ပံုစံကအဲ႕ေလာက္စည္းစနစ္ရွိရွိေနတတ္သည္ဟုမထင္ရ။ၾကယ္စင္က်ိတ္ေတြးျပီးျပံဳးလိုက္သည္။
'ဘာေတြျပံဳးေနတာလဲၾကယ္စင္။'
ရူပါေမးလိုက္ေတာ့မွၾကယ္စင္မ်က္နွာပိုးသတ္လိုက္သည္။
'ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးဒါနဲ႕အခန္းကသပ္ရပ္တယ္ေနာ္ရူပါ။'
ရူပါကသြားတက္ေလးေပၚေအာင္ရယ္လိုက္သည္။
'မဟုတ္ပါဘူးကြာဒါပံုမွန္ပါအခနိးေတာင္မရွင္းရေသးဘူး'
'ရူပါကလည္းလွပါတယ္ဆိုမွေရမခ်ိဳးရေသးဘူးလုပ္ေနတယ္'
သူတို႕စိတ္လြတ္လက္လြတ္ရယ္မိသည္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ရင္းနွီးလာတာေတာ့အမွနိပင္။
'ေနေသြးမင္းေကာင္မေလးကဟုတိေရာဟုတ္ရဲ႕လား'
သူရစကားေၾကာင့္ေနေသြးေၾကာင္သြားသည္။
'မင္းကဘာကိုေျပာခ်ငိတာလဲ'
သူရကမုန္႕ပလုပ္ပေလာင္းျဖင့္ေျပာသည္။
'သူကtomလိုပဲကြငါ့ေကာင္မေလးကေတာင္ေျပာတယ္ေနေသြးရည္းစားကေတာ္ေတာ္ေခ်ာတာပဲတဲ႕ေယာက်ာ္းေလးဆိုသူၾကိဳက္မွာဆိုလို႕ငါနဲ႕ေတာင္ရန္ျဖစ္ရေသးတယ္'
ေနေသြးစိတ္ထဲထင့္ခနဲ႕ျဖစ္သြားသည္။ဆံပင္တိုနွင့္မိန္းကေလးအဝတ္အစားမဝတ္ခ်င္သည့္ရူပါ့ကိုသူဘယ္လိုမွေဖ်ာင္းဖ်မရ။သူနဲ႕ခ်ိန္းေတြ႕တိုင္းသူမေယာက်ာ္းေလးလိုဝတ္လာသည္ခ်ည္းပင္။နွစ္ေယာက္အတူသြားရင္မိန္းကေလးအမ်ားစုကသူ႕ကိုပဲၾကည့္သလိုလိုဟုေနေသြးထင္မိသည္။တခ်ိဳ႕ကလည္းရည္းစားေတြလားညီအစ္ကိုေတြလားဟုေမးတိုင္းရူပါကေက်နပ္ေနသည္။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ထိုခပ္မိုက္မိုက္ခ်ာတိတ္ေလးကိုသူအလြန္ခ်စ္ပါသည္။
'ၾကည့္လုပ္ေနာ္ေတာ္ၾကာေဆာ္ရသြားမယ္'
သူရစကားၾကားမွအေတြးတို႕ရုတ္သိမ္းသြားသည္။
'ေအးပါကြာသူဆံပင္မရွည္ေသးလို႕ပါသူဆံပင္ရွည္လာရင္မိန္းကေလးလိုျပန္ေနလိမ့္မယ္'
'ျပီးတာပဲေတာ္ၾကာဆံပင္မရွည္ခင္မင္းက်န္ခဲ႕မယ္ဟားဟား'
သူရရယ္ေနေပမဲ႕ေနေသြးမရယ္နုိင္။သက္ျပင္းသာခိုးခ်လုိက္ရသည္။
VOCÊ ESTÁ LENDO
အေမွာင္ေအာက္ကၾကယ္ေရာင္|Completed|
Romanceၾကယ္ေလးေတြကကိုယ္ပိုင္အလင္းေရာင္နဲ႕ေတာက္ပၾကတယ္တဲ႕ဒါေပမဲ႕ေနေရာင္ထြက္လာရင္ေတာ့သူတို႕အလင္းေတြမွိန္သြားတာေပါ့။အေမွာင္ဟာသူတို႕အလင္းေတြေတာက္ပေစမဲ႕တခုတည္းေသာေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ပါ။ၾကယ္ေလးတစ္စင္းေတာက္ပဖို႕အေမွာင္ျဖစ္ခ်င္ေနသူကျမရူပါ။
