ေလဆိပ္တြင္~~~~~
ၾကယ္စင္တေယာက္ေလးကန္စြာျဖင့္ခရီးေဆာင္အိတ္ကိုသယ္လာရငး္တစ္လွမ္းခ်င္းစီေလ်ွာက္လာသည္။႐ူပါ့ကိုသူေတြ႔ခ်င္မိေသာ္လည္း႐ူပါမလာဘူးဆိုတာသူသိေနသည္။သို႔ေသာ္မ်က္လံုးကလိုက္႐ွာမ္ိေနေသး။
*အဟက္မိၾကယ္စင္ရယ္နင္႐ူးေနလား။သူ႔ကိုဒီလိုျဖစ္ေအာင္လုပ္ထားၿပီးမွထပ္ေတြ႔ခ်င္ေနလား။နင္ကအ႐ူးမပဲ။*ေမေမတို႔ကိုမလာႀကိဳနဲ႔ေျပာထား၍မလာၾကပါ။
*ဟုူးငါးႏွစ္အတြင္းမွာအေတာ္ကိုေျပာင္းလဲသြားတာပဲ။*
ၾကယ္စင္တေယာက္ဟိုဟိုဒီဒီၾကည့္ရင္းေတြးေတာလိုက္သည္။
သူမမ်က္လံုးေထာင့္စြန္းမွာ႐ုတ္တရက္ေပၚလာေသာပံုရိပ္တခု။
ေသခ်ာပါသည္။ဒါသူမအတြက္ႏွစ္ေယာက္မ႐ွ္ိေသာ႐ူပါဆိုတာေသခ်ာပါသည္။သူမေသေသခ်ာခ်ာျပန္ၾကည့္သည္။ဟုတ္ပါသည္။သူမကိုျပံဳး၍ၾကည့္ေနေသာ႐ူပါ။အရင္ကအတိုင္းဘာမွမေျပာင္းလဲ။႐ူပါပို၍ပင္ေခ်ာလာေသးသည္။သူမေသေသခ်ာခ်ာက္ုစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
သူကတလွမ္းခ်င္းစီသူမဆီသို႔ေလ်ွာက္လာေနသည္။
"ဘာေတြဒီေလာက္ၾကည့္ေနတာလဲေကာင္မေလးရဲ႕။ငါ့က္ိုမျမင္ဖူးဘူးလား?"
"႐ူ.....႐ူပါ.....ငါ..ငါ.."
"ဘာမွမေျပာပါနဲ႔ၾကယ္စင္ရယ္ငါဘာမွမၾကားခ်င္ေသးဘူး။လိမၼာတယ္ေနာ္"႐ူပါေျပာရင္းသူမကိုေထြးေပြ႔လိုက္သည္။
ေႏြးေထြးလိုက္တာ~~~~~~
ဒီလိုေႏြးေထြးမႈမ်ိဳးကိုသူမေတာင့္တေနသည္မွာငါးႏွစ္ေတာင္ၾကာၿပီ။
"ငါနင္မလာဘူးလို႔ထင္တာ။"
"လာရမွာေပါ့႐ူပါရယ္။ဒီေန႔မွနင့္ကိုမေတြ႔ရင္ငါ႐ူးသြားလိမ့္မယ္။"
ၾကယ္စင့္မ်က္ရည္တို႔က႐ူပါ့ပုခံုးေပၚသို႔တသြင္သြင္က်ေနသည္။"နင္ငိုေနတာလားၾကယ္စင္။?မငိုပါနဲ႔ဟာ။ငါနင့္နားမွာအျမဲ႐ွိတယ္ေနာ္။မငိုနဲ႔တိတ္တိတ္။"
႐ူပါကၾကယ္စင့္မ်က္ရည္ေတြကိုတယုတယသုတ္ေပးသည္။
"လာကားဆီသြားမယ္"
"အင္း"
![](https://img.wattpad.com/cover/104292465-288-k829582.jpg)
YOU ARE READING
အေမွာင္ေအာက္ကၾကယ္ေရာင္|Completed|
Romanceၾကယ္ေလးေတြကကိုယ္ပိုင္အလင္းေရာင္နဲ႕ေတာက္ပၾကတယ္တဲ႕ဒါေပမဲ႕ေနေရာင္ထြက္လာရင္ေတာ့သူတို႕အလင္းေတြမွိန္သြားတာေပါ့။အေမွာင္ဟာသူတို႕အလင္းေတြေတာက္ပေစမဲ႕တခုတည္းေသာေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ပါ။ၾကယ္ေလးတစ္စင္းေတာက္ပဖို႕အေမွာင္ျဖစ္ခ်င္ေနသူကျမရူပါ။