"ၾကယ္စင္"
*ၾကယ္စင္သတိထားစမ္း။ဘာလု႔ိသူ႔အသံကုိပဲၾကားေနတာလဲ။သတိထားစမ္း*
"ၾကယ္..စင္..."
ဒုတ္ိယအႀကီမ္ထပ္မံေပၚထြက္လာေတာ့မွအေယာင္ေယာင္အမွားမွားျဖင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့။
လူအုပ္အလယ္မွာခန္႔ညားစြာရပ္ေနတဲ့ကြၽန္မရဲ႕သတို႔သားေလး။
ေအာ္မွားလို႔သတို႔သမီးေလးေပါ့ေနာ္။စေတြ႔တုန္းကလိုဆံပင္ပံုစံေလးႏွင့္။
သတို႔သားပံုစံဝတ္ထားသည္မွာသူမႏွင့္လိုက္ဖက္လြန္းေနခဲ့။
အရမ္းခန္႔ညားပါတယ္႐ူပါရယ္။
"ၾကယ္စင္နင္သူ႔ကိုလက္မထပ္ရဘူး။နင္ငါ့ကိုိပဲခ်စ္တာမလားနင္ငါ့ကိုပဲလက္ထပ္ပါေနာ္"
သတို႔သားမ်က္ႏွာကြက္ခနဲမည္းသြားသည္။လူအုပ္ႀကီးလဲဆူဆူညံညံျဖစ္သြားသည္။
*ေအာ္ငါ့ကိုလက္ထပ္ပါတဲ့လား။ဒီစကားေလးကိုသူအျမဲၾကားခ်င္ခဲ့တာ။သူနဲ႔တူတူေနႏုိင္ဖို႔အျမဲစိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ရတာေလ။*
"ေနာ္ငါ့ကိုလက္ထပ္ပါဟာေနာ္။ငါတို႔...ငါတို႔မနက္တုိင္းတူတူထမယ္ေလ။ငါကနင့္ရဲ႕နဖူးေလးကိုနမ္းၿပီးတေန႔တာလုပ္ငန္းကိုစမယ္။မနက္စာတူတူစားမယ္။နင့္္အလုပ္ကိုလာႀကိဳမယ္။ႏွစ္ေယာက္တူတူTVၾကည့္မယ္။ညဘက္အိပ္ရင္အရမ္းခ်မ္းတတ္တဲ့နင္ကငါ့ရင္ခြင္ထဲမွာေနေပါ့။စဥ္းစားၾကည့္စမ္းေပ်ာ္စရာႀကီး။ငါ့ကိုလက္ထပ္ပါဟာေနာ္"ကေလးေလးတစ္ေယာက္လိုျမဴးတူးစြာေျပာေနတဲ့႐ူပါ့ကိုၾကည့္ကာၾကယ္စင္အလိုလိုျပံဳးမိသည္။
ခန္းမတစ္ခုလံုးလဲအပ္က်သံၾကားရေလာက္တဲ့အထိတိတ္ဆိတ္လ်ွက္။
သို႔ေသာ္~~~~~
ၾကယ္စင့္ဦးေႏွာက္ထဲဝင္လာသည့္အေတြးတစ္ခ်က္။
ေမေမ့ဂုဏ္သိကၡာ။
သတို႔သားဂုဏ္သိကၡာ။
မိမိတို႔၏မေရရာသည့္ေ႐ွ႕ေရး။
ကိစၥေပါင္းစံုကအစီအရီဝင္လာသည္။*လက္ထပ္ခ်င္တာေပါ့႐ူပါရယ္။နင့္ကိုငါလက္ထပ္ခ်င္တာေပါ့။နင္နဲ႔ပဲတူတူေနခ်င္တာေပါ့။ဒါေပမဲ့*
"ငါနင့္ကိုလက္မထပ္ႏုိင္ဘူး႐ူပါ။နင္ျပန္လိုက္ေတာ့။နင္ဒီလိုေတြလုပ္ေနတာေကာင္းတယ္မ်ားထင္ေနလား။"
"မွတ္ထား႐ူပါ"
"ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္မွာမင္းသမီးႏွစ္ေယာက္မ႐ွိဘူး"
႐ူပါမ်က္ႏွာတို႔ညိဳးက်သြားသည္။
![](https://img.wattpad.com/cover/104292465-288-k829582.jpg)
YOU ARE READING
အေမွာင္ေအာက္ကၾကယ္ေရာင္|Completed|
Romanceၾကယ္ေလးေတြကကိုယ္ပိုင္အလင္းေရာင္နဲ႕ေတာက္ပၾကတယ္တဲ႕ဒါေပမဲ႕ေနေရာင္ထြက္လာရင္ေတာ့သူတို႕အလင္းေတြမွိန္သြားတာေပါ့။အေမွာင္ဟာသူတို႕အလင္းေတြေတာက္ပေစမဲ႕တခုတည္းေသာေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ပါ။ၾကယ္ေလးတစ္စင္းေတာက္ပဖို႕အေမွာင္ျဖစ္ခ်င္ေနသူကျမရူပါ။