အေမွာင္ေအာက္ကၾကယ္ေရာင္|Completed|

Chapter 13

သာယာလွပေသာနံနက္ခင္းတခုတြင္--------
ေလျပည္ေလညွင္းမ်ားကတိုက္ခတ္လွ်က္------
ရူပါ့မ်က္နွာတြင္အလိုမက်မႈမ်ားကအထင္းသားေပၚလြင္ေနသည္။
မ်က္နွာေလးကရြာေတာ့မည့္မိုးနွယ္။
အမွန္ေတာ့ကုိကုိ႕ကိုသူမေစာင့္ေနတာပါ။
*ကိုကိုကလည္းမလာနုိင္ေတာ့ဘူး*

"ဟိတ္သဲ"
ရူပါတခ်က္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ရုတ္တရက္ကုိယ္ေတာ့္မ်က္နွာကိုေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ေပ်ာ္သြားသည္။သုိ႕ေသာ္စိတ္ေကာက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာမ်က္နွာကိုတဖက္လွည့္ျပီး
"ဘာလဲခုမွလာမေခၚနဲ႕"
ဒီအခ်ိန္မွေရာက္ေတာ့ရူပါစိတ္ေကာက္ေနမည္ဆိုတာေနေသြးသိသည္။

"sorryပါသဲရယ္ကားေတြပိတ္ေနလို႕ပါ"
"ဟြန္းအျမဲဆင္ေျခဆင္လက္နဲ႕ၾကာရင္ကိုကိုဆင္ၾကီးျဖစ္လိမ့္မယ္သိလား"
"ျဖစ္ပါေစရူပါကဆင္မေလးလုပ္ဟီးဟီး"
"လုပ္စရာလားလူကိုဘာမွတ္ေနလဲ"
"ကဲပါကြာစတာစိတ္မဆိုးနဲ႕ေတာ့ေနာ္ခ်စ္တယ္ေလေနာ္"
ရူပါစိတ္ေကာက္မေျပခ်င္ေသး
"မသိဘူး"

"သိလုိက္ပါသဲရယ္"
"ျပီးေကာဒီေန႕ေပ်ာ္ေနလို႕ခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္မယ္။"
ေနေသြးမ်က္ခံုးတစ္ဖက္ပင့္သြားသည္။
*အမယ္အမေတာ္ကေပ်ာ္တယ္ဆိုပဲ*
"အမယ္ဘာေတြေပ်ာ္လာလဲေျပာစမ္းပါဦး"
ရူပါ့မ်က္နွာတြင္အျပံဳးတခုကလွပစြာေပၚလာသည္။

"ၾကယ္စင္ျပန္လာတယ္ကိုကိုရဲ႕"
"ဘာာာာာာ"
"အမေလးကလူ ကလူ"
"ဘာလို႕ထေအာ္တာတုန္း!"
"ေအာ္မဟုတ္ပါဘူးသဲရယ္ကိုအံ႕ျသသြားလို႕ပါသဲပဲသူျပန္ခါနီးကုိယ္နဲ႕မိတ္ဆက္ေပးသြားေသးတယ္ေလ?"
"ဟုတ္တယ္ကိုကိုရဲ႕ဒီလိုပဲကိစၥေလးေတြရွိတယ္"

ေနေသြးလံုးဝစိတ္ညစ္သြားသည္။
*အဲ႕က်က္သေရမရွိတဲ႕ဟာမကဘာလို႕ျပန္လာတာလဲ?*
"ေသခ်ာတာေတာ့သူဒီတိုင္းျငိမ္ေနမွာမဟုတ္"
"ကိုကို!"
"ဗ်ာေျပာေလသဲ"
"ရူပါေျပာေနတာၾကားရဲ႕လားဒီေန႕ရူပါေစာေစာျပန္ရမယ္လို႕"

"ေအာ္အင္းပါဟုတ္ပါျပီဘာလို႕လဲ?"
"ၾကယ္စင္နဲ႕သြားစရာတခုခ်ိန္းထားလို႕"
"သူစိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ျဖစ္ေအာင္နွစ္ေယာက္သားမုန္႕သြားစားမလို႕ေလ"
"ေအာ္ဟုတ္ပါျပီသဲရယ္ေကာင္းေကာင္းစားခဲ႕ေနာ္"
"အင္းကိုကိုေကာဒီေန႕ဘယ္သြားစရာရွိလဲ?"

"ကိုကိုလား?ဘယ္မွသြားစရာမရွိပါဘူးကြာ"
"ဟုတ္ျပီဒါဆိုလည္းအိမ္မွာေကာင္းေကာင္းေနၾကားလား"
"ဟုတ္ကဲ႕ပါဗ်ာေကာင္းေကာင္းေနပါ့မယ္"
ေနေသြးရူပါ့ကိုသာေျဖလိုက္ရသည္တကယ္ေတာ့ၾကယ္စင္နဲ႕ပတ္သက္၍စိတ္ထဲထင့္ေနသည္ပင္။

ရူပါနွင့္ၾကယ္စင္တို႕၏အျဖစ္အပ်က္ကိုေနေသြးေတြ႕တုန္းကမူးလဲမတတ္ပင္။ဒါေပမဲ႕သူရူပါ့ကိုသိပ္ခ်စ္သည္။ရူပါကကေလးစိတ္မို႕လို႕သာတိမ္းယိုင္္မိသည္ဟုသူယူဆထားသည္။
ရူပါ့ကိုသူမုန္းလည္းမမုန္းရက္။သူအရမ္းခ်စ္္သည္။
"ကိုယ္သဲကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ေနာ္။ဘာေၾကာင့္နဲ႕မွကုိယ့္ကိုမထားသြားပါနဲ႕"

"ရူပါလည္းအရမ္းခ်စ္တယ္ကိုကို"
"ရူပါကိုယ့္ကိုမုန္းတယ္လို႕ေျပာတဲ႕ေန႕အဲ႕ေန႕ကိုယ္ေသတဲ႕ေန႕ပဲရူပါ"
ရူပါမ်က္လံုးေလးျပဴးျပီးလန္႕သြားသည္။
"ဟာဘာေတြေလ်ွာက္ေျပာေနတာလဲကိုကိုေနာ္"
"ကိုကိုဘယ္ေတာ့မွမေသရဘူးရူပါလည္းကိုကို႕ကိုမမုန္းဘူး"
"တကယ္ေနာ္"
"တကယ္ေပါ့"

ရူပါတို႕မုန္႕ေတြစားျပီးရုပ္ရွင္ၾကည့္ကာျပန္လာၾကသည္။
ဒီေန႕ေနေသြးစိတ္ထဲေလးေနသည္။ဘာျဖစ္မွန္းမသိ။
*ရူပါအိမ္ေကာေကာင္းေကာင္းျပန္ေရာက္ရဲ႕လားမသိ?ဖုန္းဆက္ဦးမွ*
ေဘာင္းဘီအိပ္ကပ္ထဲထည့္ထားေသာဖုန္းကုိစမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
"ဟင္ဖုန္းေရာ?"
"Shit ဘယ္မွာက်န္ခဲ႕လဲမသိဘူးေခၚၾကည့္ဦးမွ"

"တီ~~~~တီ~~~~"
"ဟဲလို"
တဖက္မွဖုန္းေျဖသံထြက္လာေတာ့ေနေသြးဝမ္းသာအားရျဖစ္သြားသည္။
"ဟဲလိုဟုတ္ကဲ႕ဒါက်ြန္ေတာ့ဖုန္းပါခဗ်ာခုဘယ္ေရာက္ေနတာလဲမသိဘူး"
"awwxဟုတ္ကဲ႕ကြ်န္မစားေသာက္ဆိုင္မွာက်န္ခဲ႕တာေတြ႕လို႕ေကာက္သိမ္းထားတာပါ"
"ဟုတ္ကဲ႕ဒါဆိုခုက်ြန္ေတာ္လာယူမယ္ေလဘယ္နားမွာလာယူရမလဲအစ္မ?"
"ဟုတ္ကဲ႕က်ြန္မကခုGreenhouse restaurant မွာေရာက္ေနတယ္ရွင့္အဲ႕ကိုလာခဲ႕ေပါ့"

"awwxဟုတ္ကဲ႕က်ြန္ေတာ့ကိုတခ်က္ေလာက္လိပ္စာေလးပို႕ေပးပါခင္ဗ်"
"ok"
"ကြ်န္ေတာ္ေနာက္တစ္နာရီအတြင္းလာခဲ႕ပါ့မယ္"
"ဟုတ္ကဲ႕ပါရွင္"
ေနေသြးေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးရင္းစဥ္းစားမိသည္။
ေတာ္ေသးတာေပါ့ျပန္ေပးမဲ႕သူနဲ႕ေတြ႕လို႕။

"ရူပါ့အိမ္တြင္~~~~~"
"ၾကယ္စင္ေရျပီးျပီလား?"
"ျပီးျပီရူပါသြားရေအာင္Lets go"
"okဘယ္သြားမလဲ"
"အင္းငါသိတဲ႕ဆိုင္တစ္ဆိုင္ရွိတယ္အဲ႕ကအစားအစာေတြေကာင္းတယ္ေျပာတယ္"
"ဟုတ္လားဘယ္ဆိုင္လဲ?"
"Green House"
"okသြားရေအာင္ေလဒါဆို"
"ok"