Eighteen

2.2K 45 1
                                    

"Alter." Hindi makapaniwalang sabi ko. Si Alter nandito sa tapat nang condo ko. Anong by ginagawa nya dito? Bakit sya andito.

"It's good to see you again, honey." Naramdaman ko ang kamay ni Ander sa wrist ko at hinila ako papuntang likod nya.

"It's good to see you again brother." Walang emosyong pagbati ni Ander sa kapatid nya. Ngayon ko lang ulit sya nakitang ganito.

"Oh, hey Bro." Nakangising pagbalik nang bati na sabi ni Alter.

"I'm here to take back what is mine." Nakangisi pero matigas na sabi ni Alter. Nakita kong umiling si Ander.

"She's not yours, Kuya. She's mine now." Matigas rin na sabi ni Ander na mas lalong nagpangisi kay Alter.

"She's mine to start with Ander. She's not yours dahil akin lang sya." Ngayon ay medyo mas tumaas ang boses ni Alter. Kinakabahan ako na hindi malamanh dahilan.

"Ang sinasabi mong sayo ay ang taong sinaktan mo kuya." Nakita kong medyo natigilan si Alter dahil sa sinabi ni Ander.

"I have reasons, Ander." Nakita ko ang magdaan nang lungkot sa mga mata nya pero saglit lang yu.

"We don't fucking give a damn about your reasons kuya so fuck off." Mas matigas na sabi ni Ander, ramdam ko ang paghigpit nang pagkakahawak nya sa kamay ko. Gusto kong sabihin na nasasaktan ako pero hindi ko ginawa.

"I also don't fucking give a damn about your words. Ang gusto kong makausap ay si Millet hindi ikaw." Aniya at akmang lalapit saakin nang iniharang ni Ander ang kamay nya.

"Hindi kayo maguusap." Matigas na sabi ni Ander habang hindi inaalis ang kamay nya sa harap ni Alter.

"Scared aren't we?" Nakangising sabi ni Alter at humakbang pa papalapit saakin.

"Let's go honey. Let's talk." Maotoridad na sabi ni Alter saakin pero umiling ako. No, hindi ko sya kakausapin. Never.

Nakita kong lumambot ang mukha nang makita ang takot sa mga mata ko.

"I'm sorry baby. For hurting you, pero please, believe me, I love you." Pagmamaka awa nito saakin pero sunod sunod lang akong umiling.

"You're hurting me." Malungkot na sabi nito saakin.

"But you hurt me." Hindi ko alam kung saan ko nakuha ang lakas nang loob para kausapin sya. Nagpapasalamat pa nga ako dahil hindi nanginig ang boses ko.

"And I'm sorry for that." Nakayukong sabi nito saakin. Nakaramdam ako nang awa kay Alter, maybe. Just maybe, baka mahal nya akong talaga.

"I love Ander now." Pinilit kong pinatigas ang boses ko. Nakita kong tinignan ako ni Ander at mas hinigpitan pa ang pagkakahawak sa kamay ko.

"You don't me mean baby, ako ang mahal mo at hindi yang gagong yan." Sabi nito, nakita kong aamba nang suntok si Ander kaya pinigilan ko ito.

"Accept it Alter. Si Ander ang mahal ko." Ngayon mas matigas na ang boses na sabi ko. I don't want to hurt Ander, gusto kong maramdaman nyang kaya ko syang ipaglaban.

"Don't say it, Baby. You're breaking me." Nag crack ang boses nya. Pinipigilan ko ang sarili kong lapitan sya at sabihing sorry.

"But it's true. Umuwi ka na Alter." Sabi ko at nilagpasan nya at pumasok na sa kwarto ko. Bagsak ang balikat syang tumingin saakin at ngumiti nang mapait.

"Sige if that's what you want." Sabi nito ngumiti bago ito tumalikod may sinabi muna sya. "But that doesn't mean na titigil na ako in pursuing you. Mahal kita, Millet. At yun ang pinaninindigan ko." Aniya at tumalikod. Hindi parin nagsisink in sakin ang mga pinagsasabi nya nang maramdaman ko ang kamay ni Ander na humawak saakin.

"Let's go inside." Sabi at tumango nalang ako at nagpaakay sa kanya papasok sa loob.

"He's back. My brother is back." He stated na fact. Nakita kong napabuntog hininga sya at tumungo.

"You're not coming back to him naman diba?" Takot na tanong nito. Lumapit ako sa kanya at tumabi sa kanya.

"I won't okay? I love you." Sabi ko, assuring him. Tumingin naman ito saakin at ngumiti pagkatapos ay yinakap ako at hinalikan ako sa noo. Eto nanaman ang pakiramdam na parang may paro paro sa tyan ko.

"I love you too." Tungon nito saakin na ikinangiti ko.

............

Nagising ako dahil sa tunog nang alarm clock ko. Inis na pintay ko ito at muling natulog. Pero after five minutes may nag alarm nanaman and this time nakalagay na ito sa may banyo para hindi na ako makatulog muli. Pinuntahan ko naman ito para patayin at bumalik uli sa kama para matulog. Tapos after five minutes nanaman tumunog na ang alarm clock ko and this time nasa labas na nang kwarto ko.

Ugh. Nakakainis kasi kung ano ano pa ang naisipan kong gawin. Wala na akong choice kundi bumangon dahil hindi yun titigil kung hindi papatayin.

Ginawa ko na ang morning routine ko at bumaba na. Paglabas ko, habang nilolock ko ang pinto may tumawag saakin.

"Millet." Tinignan ko kung sino iyon at nagulat ako nang makitang si Alter iyon.

"What are you doing here?" Walang emosyong sabi ko sa kanya nang mailock ko na ang pinto.

"I- I wanna explain everything. Ang lahat, Millet." Sabi nito gamit ang seryosong tingin. Kaya tinignan ko sya na parang sinasabing ituloy nya ang sasabihin nya.

"Let's meet tonigt sa Timezone." Timezone? Bakit kailangan pang sa timezone?

"I hope you'll come, Millet." Sabi nito at tumalikod saakin.

"Pero hihintahin parin kita dumating ka man o hindi." Sabi nito habang nakatalikod.

Hindi ko alam kung pupunta ba ako o hindi. Nakatingin lang ako sa likod nya habang naglalakad sya palayo.

Hindi ko alam pero I have the urge na malaman kung ano ba ang reason nya kung bakit nya iyon ginawa.

Napabuntog hininga nalang ako at tumalikod na.

Gusto ko ring malaman ang rason nya kaya pupunta ako pero hindi ko na ito sasabihin pa kay Ander dahil ayaw kong magselos o magalit pa sya.

........

Hihihihi! Sobrang lapit nang matapos. Nakakahurt lang talaga dahil parang wala namang nagbabasa at isa pa wala akong reads pero lagi ko nalang tintandaan yung sabi nang isang english writer.

"If you really love writing, just write and don't care about the numbers."

My Teacher's PlanWhere stories live. Discover now