Kabanata 21

8.1K 182 4
                                    

Bleeding

Ilang araw na rin simula noong mag-away kami ng asawa ko. I don't talk to him like usual after that. Naiinis pa rin ako sa ginawa niyang pagsisinungaling. I only speak to him when it is needed, kagaya ngayon na nagtatanong siya para lang magpapansin sa akin.

"Wife, I'm going to work now. May gusto ka bang ipabili sa'kin kapag pauwi na ako mamaya?" He asked while he uncomfortably tried fixing his necktie.

Ako palagi ang nag-aayos ng necktie niya kaya ngayon hirap talaga siya sa pag-aayos nito sa sarili niya. I simple rolled my eyes at his question. Hindi ko siya binalingan kahit isang tingin lang. Nasa libro lang ang mga mata ko pero pinapakiramdaman ko kung ano ang gagawin niya.

Narinig ko ang malalim niyang pagbuntong-hininga bago siya lumapit sa kinahihigaan namin at umupo sa espasyo na katabi ko.

"Look, I know I did something terrible which hindi ko na dapat ginawa. I really feel guilty about it but please, can you stop ignoring me? Hindi ako sanay na malamig ka." Aniya sa nakikiusap na tono.

Itinigil ko ang pagbabasa at sandali siyang nilingon para titigan sa mga mata. Humugot ako ng malalim na hininga bago binitawan ang librong binabasa.

"I'm sorry-"

Napatigil siya sa pagsasalita nang hawakan ko ang necktie niya at inayos ito habang hindi nagsasalita. I felt him stiffened for a moment because of my sudden unpredicted action.

"Done." Ani ko nang matapos ko ng maayos ang necktie niya.

"T-thank you..." He uttered.

Hindi ako kumibo at kinuha ulit ang librong binabasa ko. Tumayo na siya para kuhanin ang coat niya at akmang lalabas na noong magsalita ako na ikinatigil niya.

"Blaze,"

He immediately faced me. "Yes, wife?"

Binigyan ko siya ng maliit na ngiti. "Bring me a fresh watermelon, very sweet mangoes and a coconut."

He was surprised by my sudden smile and my requests kaya ilang sandali pa bago siya makabawi ng tuluyan at nagsalita.

"O-of course, I'll bring those for you." He grinned and was about to go out again when I called his name for the last time.

"Blaze,"

"Yes?" His forehead was creasing when he faced me.

Lumabi ako at tinaasan siya ng kilay. "Where's my kiss?"

Alam kong nabigla siya sa sinabi ko. Ilang araw ko na siyang hindi pinapansin at kasama na doon ang pagbigay manlang ng halik sa kanya. He is really surprised now.

"Okay." He smiled widely. Naglakad siya palapit sa'kin.

Bahagya siyang yumuko para masalubong ang labi ko. He gave me a peck but that wasn't enough for me. He was about to stand up straight when I snaked my arms around his neck and kissed him fully in the mouth that made him freeze in a while but immediately responded to me when he recovered.

Halos mawalan na ako ng hininga nang magbitaw kami. "I miss you." I uttered.

He chuckled before letting our foreheads rest on each other. He sighed quietly as I saw him close his eyes.

"I love you..." He whispered huskily.

"I love you, too," I replied.

Bumitaw na siya sa'kin at hinalikan na ako sa noo. "I guess we'll talk about this when I get back home."

I nodded. "Umalis ka na nga dito. Go to work." Pantataboy ko sa kaniya.

"Opo, misis."

I just laughed then winked at him. May galit at inis pa rin ako sa puso ko pero hindi ko rin mapigilan na mamiss ang asawa ko. Maybe, it's the right time para maging pasensyoso sa kanya at para maging okay na kaming dalawa.

Ilang araw pa ang lumipas pero hindi pa rin namin nahahanap ang kaibigan ko. Blaze kept on tracking their location and asked for help from his other friends but there was no result found. Hunt was really blocking their location.

My belly is a lot bigger right now and I gained more weight too, but I don't mind as long as our baby is healthy. Kumakain ako ngayon ng mga pinadalang pagkain ni Blaze noong mag-ring ang phone ko. Tiningnan ko kung sino ang tumatawag but it was unregistered.

"Who the hell is this?" Bungad ko sa caller na hindi ko kilala.

"V-Venille!"

Agad naman akong napatayo noong makilala ko ang nagmamay-ari ng boses na nasa kabilang linya!

"Cassandra, fuck! Where the hell are you?! Saan ka dinala ni Hunt?!"

Rinig ko ang paghikbi niya. "Venille, please help me... He's near!" She sobbed painfully. "Malapit na siyang bumalik! He'll hurt me again!" Iyak niya.

"What the fucking hell?! He's hurting you?!" I exclaimed in anger.

"Please! I want to go home! I want to see RD! Please help me get out of here!" Mas lalo itong umiyak.

"Tell me your address. Where are you?!"

"I-I... Uhm... I'm in an Island-" The line was cut off and it seems that the phone was thrown by someone dahil sa narinig kong parang pagtapon na tunog dito.

"I told you not to do anything that will make me angry, bitch!"

Napasinghap ako nang marinig ko ang isa pang boses. Si Hunter!

"I'm sorry! I'm so sorry, Hunt! Please don't hurt me! Please! Please!" Mas lalong lumakas ang hagulgol ni Sandra.

I heard some noises that I assumed came from Hunter before I heard a gunshot coming from the other line. Napatakip ako ng bibig ko noong biglang maputol ang tawag.

"Holy shit..."

Tamang tama naman na pumasok si Blaze sa kwarto namin, dala-dala ang iba pang mga pagkaing pinabili ko sa kaniya. His smile faded when he saw me crying while I'm still holding my phone. Inilagay niya ang mga dala sa mesang pinalagay niya sa kwarto namin at agad akong dinaluhan.

"Why are you crying, hmm? May masakit ba sa'yo?"

"Tama ako," I gritted my teeth. "Hindi na stable iyang kaibigan mo!"

"What do you mean?" Tanong niya habang inaalo pa rin ako.

"Sinasaktan ni Hunt si Cassandra!" Hagulgol ko pa. "Sandra just called me! Calling me for help when I heard Hunter called my sister a bitch!" Pumikit ako ng mariin. "I heard the sound of a gunshot. That's when I lost my connection to the call. Paano kung patayin niya si Sandra?! Anong gagawin ko, Blaze?"

"Shh..." He carresed my hair. "He won't kill her. Diba sabi ko sa'yo na Hunter did promise that he'll return with your friend?"

"I don't care! I hate him now! I hate him for doing that to my sister and for calling her other names that she doesn't deserve! Kung alam lang niya ang mga sinakripisyo ni Cassandra... Kung alam niya lang..." I continued sobbing.

"We'll find her kaya stop crying, okay? It's bad for our little Thorn."

Mas lalo lang akong yumakap sa kaniya at sumandal. My stomach is aching kaya napangiwi ako. "B-Blaze... M-masakit ang tiyan ko..." I whispered.

"Fucking shit! you're bleeding!" Aniya at mabilis akong kinarga.

"Blaze..."

"Hold on, wife. You'll be safe! You'll be safe!"

Hindi na ako nakapagsalita pa dahil nilamon na ako ng pagod at kadiliman dahil sa sakit na nararamdaman.

STONE MIKAELSON

Her Sweet Secret | Venus Camille (Completed)Where stories live. Discover now