Imperfections of Being Perfect

Chapter 10

Chapter 10

Polaroid

"Thank you so much!" I was gladly to thank all the supporters who grab my book. I actually finished it in just three days on the same routines. Kain-type-ligo-type-kain. I cleared all my schedules para lang matapos ko ang manuscript ko. It was a self-help book or something about me. Mga thoughts and advices, hindi ko naman inaasahan na sa book lunch ko, ang daming pupunta at naubusan pa ng stock 'yong ibang humabol.

Kaya ko lang naman tinapos kaagad ang librong ito dahil kailangan ko nang maghanda para sa travel series namin ni Simoun. Hindi ko ine-expect na ganito pa rin ang pagwelcome ng mga tao sa akin.

Sinabi ko sa sarili ko noon, hindi ko naman gusto maging sikat o pabida sa kung anong social media na 'yan but I'm actually liking it. Iniisip nilang lagi kong nagagampanan ang pagiging most beautiful girl pero hindi lang nila nakikita 'yong mga nangyayari sa akin and all of that should remain and kept along us.

Until now, hindi pa rin naalis sa isipan ko 'yong picture na 'yon. Wala pa namang idea si Amy doon kahit na pinipilit niyang basahin daw ang mga letters na nakukuha ko.

"Thank you, hope it helps you." ngiti ko pa sa nagpapirma sa akin.

Matatapos ko na rin naman ang pagpipirma, they launch five hundred books lang dito sa event kaya madaling naubos. Hindi pa ito available nationwide kaya maraming nagtatanong kung kailan magkakaroon, they wanted it. Lalo na nang i-post ng Flash Star ang ilang preview pages nito sa facebook, they were asking for pre-order. And I'm sure, it will be on the best sellers.

"Miss Reena, can I ask you favor?" tanong ng isang babaeng nasa harapan ko, nilapag naman niya ang dalawang libro para ipapirma sa akin.

"Thirty seconds lang tayo please, marami pang ibang magpapapirma." Sabi naman ni amy sa tabi ko.

"Go, make it fast."

"Can you sign my shirt too?!" galak naman nitong sabi sa akin.

Nilapit naman niya ang laylayan ng shirt niya at pinirmahan ko iyon. Nagulat pa ako ng yakapin ako nito. Minsan hindi ka na lang talaga makakapalag eh. 'Yong bigla bigla ka na lang yayakapin, hahalikan. Hindi nila iniisip na nasasaktan na nila ako. 'Yong iba pa nangungurot, 'yong iba kapag yayakap nahahalikan ko pa ang kamay nila. Hindi naman sadya pero kasi ang wild nila. Natutuwa naman ako, nasasaktan nga lang.

Nang umalis siya ay isang babae rin ang sumunod sa kanya. Ngiting ngiti sa akin.

"Picture?" tanong ko.

Bigla naman siyang natauhan at kinuha ang phone niya pero bago niya gawin iyon ay may iba siyang inabot sa akin. Tinanggap ko naman iyon dahil na rin sa pagmamadali ng mag staffs ay isang mabilisang shot ang nakuha niya. Hindi niya ako nayakap. Hindi rin ako nakapag thank you.

"Akin na muna 'yan, Reena." Ani Amy at kinuha ang sulat na iyon.

Inagaw ko naman sa kanya iyon at umiling, "this should stay here." Aniko at humalukipkip na lang din naman siya.

Pinagpatuloy ko naman ang pagpipirma ko. Hindi naman ako mapakali dahil sa tuwing mapapalingon ako sa sulat ay sabik na sabik na ang kamay kong basahin iyon. Pinasok ko na lang sa bag ko para hindi ako madistract.

Karamihan naman ay babae ang nagpapapirma sa akin pero marami ring lalaki, ang punti lang din ng pagpapapirma nila ay mayakap ako. Para-paraan din ano. 'Yong iba, pinapirma para sa girlfriend pero may pa-favor na kiss at yakap. Nakakaloka din ano.