Ontvoerd!!

Deel 5♡

"Jax, stop." Huil ik. Ik schop en schreeuw maar niks helpt.

Ik voel nog een harde klap in mijn gezicht, en dan schrik ik wakker.

Hevig ademend schiet ik overeind. Het was naar een droom, het was maar een droom.. Herhaal ik ik mezelf. Ik merk dat ik in mijn droom gehuild heb aangezien mijn wangen nat zijn.

Op de wekker zie ik dat het 5 uur in de ochtend is. Met nogsteeds een angstig gevoel probeer ik weer te slapen. Wanneer het 6 uur is en ik nog steeds niet slaap geef ik het op.

Ik loop naar de badkamer en ga douchen. Ik kleed me aan in een rokje met een sweater-trui. Wie heeft deze kleding samen gesteld? Het zijn bijna alleen maar jurkjes en rokjes. Als ik iéts haat, dan zijn het jurkjes en rokjes.

Wanneer ik klaar ben met aankleden en zeuren over de kleding, poets ik mijn tanden en kam ik mijn haar. Ik ga zitten op 'mijn' bureaustoel en wacht tot er iemand komt.

Rond 9 uur komt Jax binnen. Het moment dat hij de deur open gooit, geeft me een rilling. Voor een kort moment krijg ik even een déja vú gevoel, maar haal het snel uit mijn hoofd.

"Goodmorning sunshine" zegt hij met een grijns waarna hij me een broodje hagelslag en een glas water geeft. Zonder ook maar een verder woord loopt hij de kamer weer uit. Sunshine? Oh laat ook maar.

Ik ben net klaar met eten en Jax komt alweer binnen, hij loopt op me af en trekt me van de stoel om me vervolgens naar beneden te sleuren.

Bedankt dat je het aardig vraagt Jax.

We komen aan in de woonkamer. "sexy hoor." Grijnst Jace.

Ik voel mijn wangen warmer worden en kijk snel de andere kant op waardoor een paar jongens lachen.

"Ja, ha-ha. Fuck off." Mompel Ik bijna onverstaanbaar.

Ik ga zitten en zie dat het tv aan staat op het nieuws. Mijn oom en tante zijn op het nieuws maar ik luister niet. Ik ben ontvoerd en ze hebben het serieus over politieke zaken?

"Dat zijn toch je ouders?" vraagt Alex.

"Nee" antwoord ik droog. Oké ik woon wel bij ze maar dat hoeven hun niet te weten.

Jax kijkt snel naar Raf. "Wat?" Vraagt hij.

"Dat zijn niet mijn ouders." Leg ik op kindertoon uit. Jax lijkt lichtelijk in paniek te raken. "Wat?" Vraag ik lachend. "Verkeerde ontvoerd?"

Jax kijkt me boos aan. Hij pakt mijn pols en trekt me naar boven nadat hij iets van 'fuck' had gemompelt.

Pov Jax
Nadat ik Emma naar haar kamer heb gebracht ben ik weer naar de woonkamer gegaan.

"Ik zei het toch." Zegt Bram.

"Ze liegt het kan niet anders, ik weet het zeker" zeg ik bot terug.

Waarop Jace zegt, "Als Bram gelijk heeft moeten we haar vermoorden anders verraad ze ons nog."

"Nee! We gaan haar niet vermoorden" zucht Raf nu.

"Dat zeker niet, kunnen we niet gewoon haar geheugen wissen?"

"Luke doe normaal dat kan niet" zucht Alex nu geërgerd.

"Nou dan zoeken we uit wat wél de waarheid is." Zeg ik.

"Als ze liegt hè, ik maak haar af." Reageert Jace.

"Dan weten we het nogsteeds niet." Zucht Alex. Waarna ze elkaar aankijken met doodsblikken.

"Ik zoek het wel uit." Voor Alex en Jace ruzie kunnen maken, ren naar boven.

Als ik in mijn kantoor, wat eigenlijk gewoon een tafel met computer is, aankom ga ik aan de computer zitten en type Emma.. Wat is haar achter naam eigenlijk? Dat heb ik wel nodig dus loop ik 1 verdieping naar beneden, aangezien mijn kantoor op de zolder is.

Ik merk dat Emma op de deur aan het slaan is en het schreeuwen. Het laat me grijnzen. Net als ik de deur open doe schreeuwt ze "stelletje klooh-ho-hoii.."

Ik erger me er niet aan en besluit lekker direct te vragen: "wat is je achternaam?"

"García hoezo?"

Haar vraag negerend loop ik de deur uit en doe deze weer op slot. García? Dat is toch Spaans?

Wanneer ik weer aan mijn computer zit type ik Emma García in. Ik zie meerdere artikelen van kranten en nieuwsberichten verschijnen. Als ik een paar linken heb aangeklikt klik ik een link aan waar een plaatje instaat met Emma erop. Er staat ook een oudere vrouw op die op Emma lijkt. Ik gok haar moeder. Ik begin te lezen en schrik me rot.. Holy shit..

POV Emma
Waarom wilde hij mijn achternaam weten? Mijn ademhaling schiet omhoog. Shit, straks komt hij erachter..