Ontvoerd!!

Deel 8♡

"Wat doe jij hier?!" Zegt nu een verbaasde Raf.

Even later komt Raf binnen met iemand achter zich aan. Ondertussen is Jax ook binnen gekomen en is naast mij gaan zitten.

"Heyy, ik wist niet dat je hier zou zijn" zegt de onbekende gast tegen mij.

"Uhh hoi..?" zeg ik verbaasd en zwaai kort. Moet ik hem kennen?

"Ben je geslaagd met je zoektocht?" Vraagt hij nu.

Ik kijk hem aan alsof hij zojuist heeft gezegd dat vogels kunnen vliegen. Oh wacht.. Dat kunnen ze ook! Woow slim Emma, slim.

De man kijkt me teleurgesteld aan. "Ken je me niet meer?!"

"Volgensmij heb ik je nooit gekend." antwoord ik.

"Nee dat kan niet." Zegt hij opeens. "Jij bent.. Nee wacht..... Hoe heet je?"

"Emma." Antwoord ik, nogsteeds verbaasd.

Zijn mond zakt open "No way. Dat. Kan. Niet."

Ik kijk hem met een opgetrokken wenkbrauw aan. "Wat?" Vraag ik.

"Wat is hier aan de hand?" Vraagt de man waarvan ik de naam nogsteeds niet weet aan Jax. Jax kijkt hem snel aan en wenkt hem dan om vervolgens naar de keuken te gaan.

"Serieus meen je die!" Roep ik naar ze waarna ik zucht. Ik wil ook weten wat er aan de hand is.

Raf, die naast me zit, slaat een arm om me heen. "Arme jij." Zegt hij.

Ik sla zijn arm weg. "Eikels.." Mompel ik.

"Wat zei je?!" Roept Jace half. Een zucht verlaat mijn mond. Waarom bemoeit hij zich overal mee?

Met een uitdagende blik kijk ik hem aan. "Je hoorde me wel."

"Dit is je laatste waarschuwing als je nog zoiets zegt of doet ga je eraan!"

"Wat? Wacht even. Dit is pas mijn eerste waarschuwing!"

"Toen je me sloeg en klootzak noemde benoem ik nu ook tot een waarschuwing."

"Ohja.." Zucht ik terwijl ik eraan terug denk en grijns. Dat was ik al bijna vergeten.

"Irritant kind." Mompelt hij.

"Zegt wie?" Kaats ik bot terug.

Jace begint te trillen van woede. Hij kijkt me woedend aan. Oeps.. "OKÉ DAT WAS JE LAATSTE WAARSCH-"

"-Nee dat was het niet, laat haar nou" kapt Jax Jace af en gaat naast mij zitten terwijl de man, die zonder ook nog maar één woord te zeggen, weg gaat.

Ik kijk Jax vragend aan. Zonder dat ik mijn vragende blik hoef uit te leggen, zucht hij al geërgerd.

"Waarom ben jij zo nieuwsgierig?" Ik zeg niks en kijk hem nog steeds vragend aan.

"Dat was David en hij kwam iets brengen."

Was dat nou zo moeilijk om te zeggen? "Wat kwam hij brengen?" Vraag ik door.

"Dat gaat jou helemaal niks aan."

Met moeite kan ik een grinnek verbergen. "Ik vind van wel." Pest ik Jax.

"Ik vind van niet."

"Nou, ik vind van-"

"-Zullen we een film kijken?" Kapt Luke me af om zo het gekibbel te doorbreken.

Hij krijgt was gemompel als antwoord terug.

"Dat neem ik aan als een ja. Emma wil jij een film kiezen?" Ik kijk hem raar aan als hij mij de afstandbediening geeft maar kies toch een film.

Zodra de film aan staat zie ik Alex me verbaasd aan kijken. "Je weet dat dit geen Engels is, toch?"

"Jep." Antwoord ik alleen.

"Kun je Frans verstaan dan?"

"Het is Spaans." Verbeter ik hem. "En ja, beide talen trouwens."

"Oh, oke." Zucht hij en hij kijkt verveeld verder.

Wees gewoon blij dat het wel Nederlandse ondertiteling is.

Als de film op de helft is zucht ik. "Deze film is saai, ik ga naar bed." Deel ik mee terwijl ik opsta en naar boven loop.

"Wacht!" Jax rent gelijk achter me aan. Ulg Hij kan echt niet zonder me.

Sorry voor dit super korte hoofdstuk maar het stukje dat hierna komt moet echt bij het volgende hoofdstuk❤
(Dat⬆ is David btw)