Ontvoerd!!

Deel 26♡

Pov Emma
"Oh Emma!" Collin zegt het op dezelfde manier als in een horrorfilm. Ik maak mezelf nog kleiner. Laat hem me alsjeblieft niet vinden, ik ben er bijna.

~~{Eerder die dag}~~
Ik open mijn ogen maar sluit ze gelijk weer. Fuck, mijn hoofd doet zo veel pijn. Voor de tweede keer open ik mijn ogen. Dit keer houd ik ze wel open. Ik kijk op de klok en zie dat het 13:03 is.

Zonder dat ik het wil, schieten beelden van gister in mijn hoofd. Ik knijp mijn ogen dicht en schud mijn hoofd. Ik wil er niet aan denken. Laat Jax alsjeblieft snel terugkomen.

Met een zachte kreun stap ik uit het bed. Laat ik maar gaan douchen, misschien helpt dat.

Ik pak schone kleren, doe de deur op slot en kleed me uit. De warme waterstralen vallen op mijn koude huid. Ik sluit mijn ogen en blijf een tijdje zo staan. Dit voelt zo goed. Even alleen zijn en nergens aan denken.

Met tegenzin stap ik even later de douche uit en droog me af. Ik kleed me aan, droog mijn haar en poets mijn tanden. Wanneer ik klaar ben ga ik op het bed zitten. Na ongeveer tien minuten wordt de deur open gedaan. Geschrokken kijk ik op, zodra ik zie dat het Jace is laat ik mijn adem ontsnappen. Ik zucht van opluchting.

"Goedemorgen." Zegt hij vrolijk. Sinds wanneer is Jace vrolijk?

"Hoi." Mompel ik terug.

"Lekker geslapen?"

Nee denk ik. Maar ik knik. Gelijk heb ik spijt. Er gaat een pijnscheut door mijn hoofd. Een zachte kreun van pijn verlaat mijn mond en ik grijp naar mijn hoofd.

"Heb je hoofdpijn?" Vraagt Jace.

Ik wil weer knikken maar bedenk dat dat geen goed idee is. "Ja." zeg ik dan maar.

Hij zet het dienblad met mijn ontbijt, dat hij blijkbaar vast had, op het bed neer. "Wacht even." Zegt hij en loopt weg. Ik zucht, alsof ik ergens anders heen kan. Niet veel later komt hij terug. "Hier." Hij geeft me een pilletje.

Ietwat wantrouwend kijk ik hem aan.

"Rustig maar, het is paracetamol."

"Oh. Oké." Ik kijk op van het pilletje naar Jace. "Dank je." Zeg ik zacht.

Jace glimlacht. "Als er iets is, kun je me roepen."

Heel even twijfel ik. Zal ik het zeggen? Iets in me houdt me tegen. Is het angst? Ik weet dat als ik het zeg, dat Collin me gaat vermoorden. "Dank je." Zeg ik nogmaals. "Zal ik doen." Leugenaar.

Jace knikt en loopt de deur weer uit. Ik drink de koffie, die Jace voor me heeft gemaakt, op. Daarna vul ik de mok met waker en neem de paracetamol in.

Na een uurtje is mijn hoofdpijn al iets minder. Een verveelde zucht verlaat mijn mond. Er is hier ook niks te doen. Ohja! Ik heb de doos met tijdschriften nog, schiet me te binnen.

Ik pak de doos onder het bed vandaan. Het verbaasd me dat het allemaal meidenbladen zijn. Ik pak een Cosmo girl. Zijn deze van Jax? Heeft hij deze ook gelezen? Ik lach zacht. Jax met een Cosmo girl..

Pov Collin
Ik zucht. Het is al bijna half acht en ik zit nog steeds te werken. Verveeld kijk ik naar buiten. Rent er nou iemand door de tuin? Waarom rent er iemand door de tuin? Mijn ogen worden groot. Dat is Emma! Fuck! Snel ren ik naar beneden.

Pov Emma (Eerder die dag)
Ik heb al een aantal tijdschriften gelezen als Colin binnen komt. Hij loopt naar me toe.

"Nee Collin, sla me alsjeblieft niet. Je hebt me gister zo freaking hard geslagen dat mijn hoofd nog steeds pijn doet. Hoe kan iemand ooit zo hard slaan?" Dat laatste mompel ik meer in mezelf maar volgensmij heeft Collin het ook gehoord.