She is the best

Heden-2016

Emiel
'Ster!' Roep ik. 'Nog vijf minuten!' Roept ze terug. 'Nee, we gaan te laat zijn!' Roep ik nog. Ze zucht en stormt naar beneden. Ik grinnik. 'Kom nu,' zeg ik. We stappen op onze fiets en rijden naar school. Net als we de schoolpoort binnengaan, ringt de bel. We spurten naar de fietsenstalling en gooien onze fietsen ergens zonder ze op slot te doen. We rennen naar binnen, maar we zijn te laat. De gangen zijn leeg en de lessen zijn al gestart. We kreunen en lopen naar het secretariaat. 'Emiel en Sterre,' zucht de secretaresse. 'Goedemorgen mevrouw,' glimlacht Sterre. De vrouw draait met haar ogen. Ik moet mijn lach onderdrukken. 'Ga naar jullie lokaal, vanavond nablijven tot vier,' zegt ze. We lopen door de school. 'Wat moeten we zeggen tegen de docent?' Vraagt Ster aan me. Ik lach. 'Dat je weer te laat was, omdat je haar niet wou meewerken. Ster, het zit altijd goed. Waarom doe je er zo moeilijk over?' Ze draait met haar ogen.  We kloppen op de deur en de docent mompelt iets. Ik open de deur en negeer de blikken die op ons branden. 'Sterre, Emiel. Alweer laat?' Vraagt de docent. 'Sorry, meneer,' zeg ik gemeend. Hij zucht en gebaart dat we moeten zitten.

'Sterre, Emiel? Zwijg!' Roept de secretaresse. We zitten met enkele anderen in de eetruimte voor nablijven. Nog tien minuten en dan gaan we naar huis. Sterre en ik zitten vaker bij elkaar, dan alleen in ons huis. Ze bleef ook vaak bij me slapen of ik bij haar. Mijn ouders waren evengoed haar ouders en haar vader was mijn tweede moeder. Sterres moeder was gestorven, enkele jaren terug. Als de bel gaat, gaan we naar mij thuis. We gaan zwemmen.
Riiiiing!
Sterre springt recht en ik grinnik. We lopen de school uit, nemen onze fietsen en gaan naar mijn huis. We begroeten mijn ouders en gaan meteen naar mijn kamer. Ik open mijn kleerkast en zoek een zwembroek. 'Hier ligt wel een bikini, toch?' Vraagt Sterre. Ik neem snel haar bikini en gooi die achter me. We kleden ons om en gaan naar het zwembad.
(We hebben bij elkaar thuis kleren liggen van elkaar, omdat we erg vaak bij elkaar overnachten)
Ik duik erin en glimlach bij het gevoel van het lauwe water. Sterre gaat rustig via het trapje erin, maar ik weet wel beter. Ik sluip langs achter en net wanneer ze het water in wilt, trek ik haar mee. Ze laat een gil horen, maar die wordt gedempt door het water dat ze binnenkrijgt. Ik barst in lachen uit en ze slaat hoestend op mijn schouder.
'Kalm hé!' Lach ik.
'Moet jij zeggen!' En ze springt op me, zodat ik onder water beland.

Sterre
'Hey, gaan we deze kijken?' Vraag ik doelend op een film. We zitten al een halfuur te scrollen door Netflix. We hebben bijna alles gezien. Mil trekt zijn schouders op en we beginnen de film te kijken.

'Sterre?' Iemand schudt zachtjes aan mijn arm. Ik kreun en sla de arm weg. Shit, ben ik in slaap gevallen? Ik spring recht en zie de moeder van Mil staan. 'Goedemorgen, jullie moeten over twintig minuten op school zijn,' glimlacht ze. Ik kijk naast me en zie Mil liggen op de bank. Shit! We moeten naar school. Ik trek en sleur aan Mil, maar hij beweegt niet. Ugh, kutkind...
Ik neem een kussen en slaag in zijn gezicht. Hij schiet recht. 'Kind!' Roept hij en ik lach. Hij neemt het kussen en slaagt mij nu. Een kussengevecht ontstaat. 'Nog tien minuten!' Roept Mils moeder. We lopen snel naar Mils kamer en kleden ons om. Ik ga niet moeilijk doen en begin me uit te kleden.

Emiel
Ik trek mijn shirt uit en open mijn ogen. Sterre is zich aan het omkleden. Ze heeft echt een prachtig lichaam...
Fuck, stop Emiel! Ze is je beste vriendin!
Ik staar naar haar lichaam. Ze ziet het en draait met haar ogen. 'Mil! Focus!' Roept ze en ze zwaait met haar handen. Ik schrik op en kleed me snel om. Sterre staat te wachten met de fietsen en ik gooi een appel. We eten de appel terwijl we spurten naar school.

We zetten onze fietsen nu wel op slot en gaan naar onze vrienden. Net als we hen willen begroeten, gaat de bel. Dat levert allemaal kreunen uit irritatie op. Ik grinnik en loop naar binnen. God, wat haat ik deze school...
Mijn hand houdt mijn hoofd omhoog en mijn elleboog rust op mijn bank. Ik zucht en staar wat uit het raam. Geschiedenis, wie heeft dit vak uitgevonden? Wat boeit mij het? Niets, precies. Voor ik het kan vermijden, slaat mijn hoofd super hard op de bank. Ik laat een gilletje horen van de pijn. 'Sterre?' De docent kijkt me vragend aan. Ik wrijf over mijn hoofd en kijk naar Mil. Hij onderdrukt zijn lach. De vieze vuile... 'Je hebt gewoon mijn arm weggetrokken,' sis ik naar hem. Hij haalt onschuldig zijn schouders op en doet of hij oplet. Godverdomme, dat wordt een bult. Bedankt, beste vriend.

Emiel
Sterre zit nu al drie minuten non-stop op mijn schouder te slaan. Ze vond het niet zo grappig als ik om haar arm weg te trekken. Sorry, hoor, ik verveelde me dood. Ik zag de kans en greep ze ;)
'Waarom ga ik nog met je om?' Met elk woord slaat ze weer op mijn schouder. Ik grinnik. 'Je kan niet zonder me,' grijns ik. Ze draait met haar ogen en staat op. 'Wat doe je?' Vraag ik. Ze kijkt me even stil aan en draait zich om. Na een paar stappen roept ze: 'Ik ga naar de wc!' Ze loopt verder. Noa schuift dichter naar me toe. Ze kijkt me met een veelbetekenende blik aan ik schud mijn hoofd. 'Gewoon vrienden,' zeg ik. Ze rolt met haar ogen en schuift weer wat verder bij me vandaan. Ik kijk naar de deur waar Sterre net is ingelopen. Ze is geweldig... Nee!
Ze is de beste