She is the best

2038

Sterre
'Emma?' Mijn dochter huppelt van de trap met haar zwarte haren en groene ogen. Ik glimlach. 'Jonas?' Roep ik. Niets. Ik zucht en loop naar boven. Ik ga naar de kamer van mijn zoon. Hoe ironisch is het dat hij lichtbruine haren heeft en blauwe ogen? 'Jonas, je gaat te laat komen!' Zeg ik. Hij kruipt uit zijn bed. 'Ik durf niet,' zegt hij stil. Ik omhels hem. 'Je hebt je tweelingzusje toch?' Hij knikt en glimlacht.

Emiel
Ik zie Ster met Jonas praten en besluit om de andere kinderen te checken. 'Fay?' Mijn adoptiedochtertje komt glimlachend uit haar kamer. Ze komt uit Azië en is tien jaar oud, net als mijn adoptiezoontje. Hij komt uit Afrika en heet James.
'Kusjes geven,' zeg ik. De tweeling geeft me een knuffel en een kus, net als hun moeder. Dan nemen ze elkaars hand vast en lopen door de schoolpoort. 'Papa!' Roept James. Ik draai me om naar de auto en Ster zwaait nog naar de kinderen. 'Ze zijn zo groot geworden,' zegt ze als ze instapt. 'Eerste middelbaar...' Fluistert ze er nog achter.

Sterre
'Tot straks!' Roep ik nog naar de twee kinderen. Ze lopen naar hun vrienden. 'En nu moet jij naar het werk,' zeg ik tegen Mil. Hij knikt en slaakt een diepe zucht. Ik start de auto en breng hem naar zijn werk in Mechelen. Thuis maak ik een chococcino met karamel en plof in mijn bureaustoel. Ik start weer aan mijn allernieuwste boek. Ondertussen heb ik al zeventien boeken uitgebracht in twee talen: Nederlands en Engels. Ze zijn vrij bekend en er is een vertalingsproces aan de gang om ze uit te geven in het Frans.
Ons leventje is heel rustig, ondanks dat we vier kinderen opvoeden. We zijn erg gelukkig...

The end