She is the best

Hoofdstuk 5

Emiel
Ik ren en ren en ren. Waarvoor? Ik probeer mijn gedachten weg te gooien. Lukt het? Absoluut niet. Ster blijft door mijn hoofd spoken. Niet alleen de kus, onze kus, nee... Alles aan haar. Ze is zo ontzettend mooi, vanbinnen en vanbuiten. Ze is de beste

Sterre
Ik lig met papa op de bank een film te kijken. Beter gezegd: hij kijkt de film en ik staar wat naar het scherm. Ik heb geen idee wat er gezegd wordt, het kan me ook niets schelen. Ik denk aan Mil. Niet enkel aan onze kus, maar aan hem als persoon. Hij is gewoon een geweldig mens en nog knap ook. Hij is mijn beste vriend, maar na vandaag weet ik niet of alles nog hetzelfde zal zijn. Morgen is het school en we zitten gelukkig niet samen, hij wilt me toch niet zien...

Emiel
Ik ben toch thuis geraakt, na twee uur 's nachts. Mam was helemaal niet blij, maar het boeide me niet. Ik ben nu op weg naar school. Ik moet met Ster spreken en zeggen dat ik verliefd op haar ben. Ik moet zeggen dat ik een relatie wil. Ik zal het doen, ja, ik ga het doen.
Ik loop naar mijn kluisje, afwezig. De wallen onder mijn ogen zijn zo groot als walnoten, ik zie er echt niet uit. Wel, ik heb ook niet geslapen. En ik heb gehuild. Ja, ik, Emiel, heb gehuild. Lach maar... Boeit het mij? Nope.
Dan zie ik haar. Ze loopt samen met Noa door de gang en er kijkt een vijfdejaars naar haar. Een vlaag van jaloezie trekt door me heen. Noa lijkt iets grappigs te zeggen, want Ster schiet in de lach. Het geluid is zo mooi... Dan ziet ze mij en haar lach sterft weg. Ze staat stil. We kijken elkaar aan.

Sterre
Ik wist dat ik hem ging tegenkomen. Maar niet nu, nog voor de lessen. Ik zie dat hij niet geslapen heeft en misschien zelf gehuild. En toch, door zijn immense wallen en vermoeide ogen, blijft hij ontzettend knap. De bel rinkelt en ik kom uit mijn trance. Ik loop naar mijn lokaal, zonder nog naar Mil te kijken.
Ik kan me de hele dag al niet concentreren. Ik ben bezig met mijn kluisje op orde te leggen. Het is pauze, ik heb geen zin om op de speelplaats te zijn. Want sowieso is Mil daar. Ik hoor voetstappen, maar draai me niet om. Plots draait iemand me om en duwt me tegen de lockers, wat veel lawaai oplevert. Ik kijk geschrokken in het gezicht van een knappe jongen: kaaklijn, volle lippen, zeeblauwe ogen, pikzwart haar... Jupps, dit is mijn beste vriend.
'Mil...' Ik krijg geen adem. Fucking hell! 'Ster, ik moet met je praten,' en voor ik iets kan zeggen, trekt hij me weg. Ik kan nog net mijn kluisje dichtgooien. Hij heeft me vast aan mijn pols en loopt de trap op. Waar brengt hij mij naartoe?!

Emiel
Ik wist waarheen te gaan. Ergens waar niemand ons kon zien of horen: de zolder. Ster stribbelde niet tegen, tot ze de trap zag. Leerlingen mochten niet op de zolder komen, maar het kon me niets schelen. 'Mil, niet naar daar,' waarschuwt ze me. Ik grinnik en loop de trap op. Ze kijkt steeds achter zich. Boven aan de trap duw ik de deur open en knipper het licht aan. Ik trek Ster mee naar binnen aan haar pols, laat haar los en sluit de deur.

Sterre
We zitten zo in de problemen... 'Mil, we kunnen dit niet maken!' Sis ik. Hij grijnst. 'Niemand mag ons horen of zien. Wist jij een betere plek?' Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. 'Wat wil je?' Het kwam er botter uit dan ik bedoelde, maar hij leek het te snappen. 'Sorry van gisteren... Ik had het niet mogen doen,' zegt hij stil. Iets brak er in mij. Hij had spijt van de kus...sen. Ik haal diep adem en knik, vechtend tegen de tranen. Hij vindt me dus toch niet leuk. Waarom zou hij ook? Hij kan elk meisje krijgen! Ik draai me om en wil de deur openen, maar hij draait me om en pint me weer tegen de muur. Flashbacks kwamen in me op van in zijn kamer. Hoe hij me zoende tegen zijn muur. 'Kun je vergeten dat ik het ooit gedaan heb?' Vraagt hij. Ik slik en kijk hem met pijn in mijn ogen aan. 'Hoe kun je dat nu van me vragen?' Ik duw hem van me af en loop weg. Snel, sneller, weg.

Emiel
Ik staar naar de trap. Ik vroeg haar om te vergeten dat ik een enorme sukkel was die wegliep, en ze reageert zo. Dat betekend dat ze het nog niet vergeten is. Ze is dus kwaad en teleurgesteld. Ik mep tegen de deur en die vliegt dicht.
Fucking hell!!
Ik trek de deur open en storm naar beneden. De bel gaat en ik snel naar mijn lokaal. Ik krijg rare blikken naar me toegeworpen, maar ik negeer ze. Ik kon alleen aan Ster denken. Alles van gisteren kwam terug.