14. open eyes and girls Night

65 6 3
                                    

POV Peertje:

Heel mijn lichaam doet pijn en alles is zwart. Ik hoor iemand naast me zitten. "Word wakker alsjeblieft" Hoor ik hem zeggen. Ik herken de stem maar kan het niet aan een gezicht koppelen. Ik wil mijn ogen openen maar het lukt niet. Ik voel iemand mijn hand vastpakken en er een zacht kneepje in geven. Ik probeer er een terug te geven en HET LUKT! "Godzijdank je je leeft nog." Hoor ik hem fluisteren. Ik wil mijn ogen open doen en zien wie het is. Een fel licht komt in mijn ogen. Van schrik sla ik mijn handen voor mijn ogen. "Godver dat licht is fel." Mompel ik. Voorzichtig ga ik rechtop zitten. Meteen voel ik twee armen om me heen. Als ze loslaten kijk in de prachtige ogen van Cemal. "Ik ben zo blij dat je wakker bent" Zegt hij. Ik glimlach naar hem. "Ik zal de andere zeggen dat je wakker bent en wat te eten voor je halen." Hij loopt de kamer uit en ik ga weer op liggen. Alles maar dan ook echt ALLES doet pijn. Al snel hoor ik de deur opengaan en iedereen komt binnenlopen. Ik lach. "Nooit gedacht dat 10 mensen in een kamer konden." Grinnik ik. Iedereen kijkt me bezorgt aan. "Wat? Ik voel me goed." Zeg ik. "Het spijt me voor dit alles." Zegt Joost. "Het geeft niet. Jij kan er niet veel aan doen." Zeg ik. "Toch voelt het zo." Mompelt hij. Ik bedenk me nu pas dat ik om 19:00 een meidenavond had met Laura. "Hoelaat is het?" Vraag ik gehaast. 15:00 uur." Zegt Link. Ik zucht. "Hoezo?" "Meidenavond." Zeg ik. "Het kan ook een andere avond" Zegt Laura. "Mooi niet!" Roep ik. "We hadden het afgesproken en ik hou me er aan." Zeg ik snel. "Is dat wel slim?" Vraagt Bart zorgzaam. Ik schud mijn hoofd. "Het gaat door" Zeg ik koppig. Ik ga rechtop zitten, maar als ik wil opstaan zak ik door mijn benen. Jeremy kan me nog maar net optijd opvangen. "Dankje." Mompel ik. "Maar de avond gaat door. Punt uit."

"ZEVEN UUR! VANAF NU IS DE WOONKAMER VERBODEN TEREIN!" Schreeuw ik door de gang. Ik sla de deur dicht en ga zitten met mijn rug tegen de bank. Laura zit recht  tegen over me zitten. "Dus wat gaan we doen?" Vraagt ze. "DDW?" Stel ik voor. "Prima, Ik begin! doen, durf of de waarheid?" Ik denk even na. "Waarheid." Zeg ik dan. "Vind je iemand leuk?" Ik voel mezelf rood worden. "Ja dus, Wie?" "Uhmm, ik denk dat ik Cemal leuk vind." Zeg ik zacht. Er verschijnt een lach op haar gezicht. "Waarom lach je?" Vraag ik voorzichtig. "Omdat jullie schattig zijn samen." Lacht ze. Ik voel me nog roder worden. "Maar hij vind me niet leuk." Zeg ik dan. "Ow jawel." Zegt Laura. "Hoe weet jij dat nou weer" Vraag ik verbaast. "Omdat ik ogen in mijn kop heb." lacht ze. "Weer je wat. Laat ook maar. Doen, Durf of de waarheid." "Waarheid." Ik denk even na. "Heb je ooit gezoend?" Vraag ik. "Lekker origineel." lacht ze. "Ja die van jou ook." Zeg ik lachend. "Maar nee, nooit gezoend." Als we uitgelachen zijn gaan we verder. "Doen, Durf of de waarheid?" "Doen" Zeg ik. "Roep: Ik hou van Laura" Zegt ze. "Moet dat?" Vraag ik smekend. "Doe gewoon Kappa" Lacht ze. "Kappa is dood" Hoor ik Harm achter me zeggen. "Kappa is niet dood." Zegt Laura verontwaardigt. "En wat kom je hier doen? Het is verboden terrein weet je nog?" Vraag ik. "Was mijn telefoon vergeten." "Waarom wil je die? Je kan er toch niks mee?" Vraag ik. Hij haalt zijn schouders op. "Gewoon te gewend ofzo. Maar ik zal al gaan." zegt hij. En hij loopt de kamer uit meteen daarna schieten Laura en ik in de lach.

Play cat and mouse with meDonde viven las historias. Descúbrelo ahora