Play cat and mouse with me

18. Fear

POV Peertje:

"Goeiemorgen." Hoor ik naast me. Ik draai me om en zie Cemal naast me liggen. Een vlaag van opluchting en vreugde komt over me heen. "Goeiemorgen" Zeg ik. We kijken elkaar even aan. "Zullen we naar beneden gaan?" Vraag ik na een kleine stilte. Hij knikt. We staan op en kleden ons om.

Het is doodstil in de keuken. Niemand weet wat te zeggen. Dan komt Cemal binnenlopen. "Goeiemorgen." Zegt hij. "Goeiemorgen" Zegt iedereen ik koor. Hij gaat naast me zitten. "Bedankt uhm... voor ja dat jullie er waren voor me.." Zegt hij ongemakkelijk. "Dat hoor je te doen voor vrienden." Zegt Bart. "Inderdaad!" Zegt Link. De rest stemt er mee in. "Toch bedankt." Zegt hij. Iedereen begint te eten. Het is weer zoals vroeger. Iedereen lacht en is vrolijk. Alleen Cemal is opvallend stil. Vind je het gek trouwens. "Jongens, ik wil de sfeer niet verpesten maar ik zit met mouse." Zeg ik. De rest kijkt me vragend aan. "Ik weet niet wat hij met Cemal heeft gedaan maar goed was het niet. " Zeg ik. De rest knikt. Cemal is nog steeds stil. "Wat is zijn idee." Vraagt Link. "Ik heb een vermoeden." Zegt Cemal zacht. Dan krijgen we een berichtje.

Mouse: I show you your  biggest fear

Iedereen kijkt angstig op. "Onze grootste angst?" Vraag ik zacht. Wacht is Cemals angst? Ik kijk Cemal aan. Hij staat op en loopt de kamer uit. Ik ga achter hem aan. "Cemal?" Zeg ik als we op de gang zijn. Hij stopt met lopen en draait zich om. "Is je grootste angst echt om me te verliezen?" Vraag ik. Hij knikt. "Waarom? Ik bedoel ik ben niet speciaal ofzo." Zeg ik. Hij kijkt me ongelovig aan. "Voor mij wel." Zegt hij. Hij zet een stap dichterbij. "Waarom?" Vraag ik weer. Op een of andere manier is dat het enige wat er in mijn hoofd zit. Waarom. "Omdat ik..." Hij twijfelt even. "Ach laat ook maar." Zegt hij. Er zit een teleurgestelde klank in zijn stem. Hij draait zich om en wil weglopen. "Waarom wil je het niet zeggen?" Vraag ik. "Ik ben te bang." Zegt hij zacht. Volgens mij was het niet de bedoeling dat ik dat hoorde. "Je kan het me zeggen." "Omdat..." Hij draait zich terug naar me. En ik voel twee zachten lippen op de mijnen. "Omdat ik van je hou." Zegt hij zacht. Ik kijk hem in zijn twinkelende blauwe ogen. Dan druk ik mijn lippen op de zijnen. "Ik ook van jou." Zeg ik zacht.