Play cat and mouse with me

17. Is he back?

Als eerste bedankt voor de 150 Reads!

POV Peertje:

Ik lig in bed. Het is al laat maar ik kan niet meer slapen. Ik maak me zorgen op Cemal. Ik heb de hele dag gepiekerd. Iedereen was stil. Ik draai me weer om. Ik hoor de deur open gaan. Cemal komt de kamer in lopen. Hij gaat op bed zitten en staart voor zich uit. "Cemal? Waar was je?" Vraag ik. Geen reactie. "Jongens?!" Roep ik. "JONGENS KOMEN NU!" De deur gaat open. "Wat is er?" Vraagt Joost slaperig. "Cemal is er maar er is iets mis met hem." Opeens is hij klaarwakker. "Ik haal de rest." Hij verdwijnt en na een tijdje zitten we met zijn alle op de kamer van Cemal en mij. "Cemal?" Vraag ik. Geen reactie. "Hij lijkt in shock." Zegt Bart. Een vlaag van angst gaat door me heen. "Cemal, wat is er gebeurt?" Vraag ik. Er vormen tranen in zijn ogen. Hij zit in een soort waas waar hij niet uit komt. "Ik..Ik.." Zegt hij zacht. "Rustig maar." Ik pak zijn hand. "Wat is er gebeurt?" fluister ik. "Ze... Ik kon niet..." Er loopt een traan langs zijn wang. "Ze is dood en ik kon niks doen." Zegt hij zacht. "Ik zat vast. Ze smeekte me iets te doen maar ik kon niks. Ze werd geslagen, Ze smeekte te stoppen. En toen... en toen" De tranen stromen nu. "Wie is ze?" Vraag ik voorzichtig. Hij begint harder te huilen. "P.. Peertje." Zegt hij zacht. Ik kijk verwart rond. Niemand lijkt het te snappen. "Ik ben hier." Zeg ik zacht. "Er is niks gebeurt." Zeg ik. Hij lijkt het niet door te hebben. Hij is te ver weg in gedachten. "Wie sloeg haar?" Vraagt Marnick voorzichtig. Hij is stil. "Was het mouse?" Vraag ik. Hij knikt voorzichtig. "Ik ben niet dood, ik ben niet gewond." Zeg ik zacht. "Kijk dan" Smeek ik. Er branden tranen in mijn ogen. Waarom is hij zo in shock? Ik ben het maar. "Zullen we gaan?" Stelt Joost voor. Ik knik. Voorzichtig gaat iedereen de kamer uit. Ik zit nu weer alleen met Cemal. "Ik ben hier. Er is niks met me aan de hand." Zeg ik zacht. Ik pak zijn hand en ga er voorzichtig met mijn duim over zijn hand. Ik leg mijn hoofd op zijn borst. Er beginnen tranen over mijn wangen te lopen. "Peertje?" Hoor ik een stem. Ik kijk op en kijk in de prachtig blauwe ogen van Cemal. "Ja" Zeg ik. Ik voel twee armen om me heen. Hij is wakker. Weer lopen de tranen. Dit keer van blijdschap. "Ik ben zo blij dat je er nog bent." Zegt hij zacht. Mijn hart Maakt een sprong. "Ik ben allang blij dat je er weer bent zeg ik."