Leugens

Hoofdstuk 58: Jace

Als we bij ons huisje aankomen, merken we dat de deur open is. Kyle duwt de deur open en loopt naar binnen. Ik volg hem op de voet. 'Hallo?' roept hij. We horen wat gestommel in een slaapkamer. Meteen rennen we er naar toe. Kyle gooit de deur open. Er is niks te zien. Nee, wacht. Het raam staat open! Ik loop op het raam af en kijk naar buiten. Kyle komt naast me staan. 'Denk je dat er iemand was?' vraagt hij. Ik knik. 'Ik weet zeker. Ik heb alle ramen nog gecontroleerd voordat we weggingen. Bovendien hadden we de deur dichtgedaan.' Hij knikt nadenkend. 'Maar wie zou er bij ons willen inbreken?' denkt hij hardop na. Ik haal mijn schouders op. 'Zou het Jules kunnen zijn?' vraagt Kyle ineens. Dat zou nog best eens kunnen. Jules heeft genoeg redenen om in te breken. Dit is de slaapkamer van Kyle en Noël. Jules en Noël waren niet echt beste vrienden meer. Misschien was Jules iets vergeten hier? Misschien wilde hij wraak nemen op Noël? Ik schud mijn hoofd. Dit zou hij niet zomaar doen. 'Ik weet het niet,' antwoord ik. 'Jules lijkt me niet echt iemand die dit zou doen.' Kyle haalt zijn schouders op. 'Soms denk je dat je iemand kent, maar achteraf blijkt die persoon een totaal ander iemand te zijn.' Hij zwijgt even. 'Wij dachten ook dat we Noël kenden, maar toch verraste hij ons.' Ik hoor iemand achter ons kuchen. Ik draai me om en zie Noël in de deuropening staan. 'Het is toch zo!' roept Kyle uit. 'Je kan nu wel lopen kuchen, maar ik spreek gewoon de waarheid!' Noël slaat zijn blik neer. 'Ik wilde gewoon even zeggen dat er niks mist, maar ik zal wel gaan als je dat wilt.' Hij loopt weg. Ik kijk Kyle boos aan. 'Wat heb je nou gedaan?' Hij trekt zijn wenkbrauwen op. 'Ik heb helemaal niks gedaan. Als jij nu ook gaat lopen janken, ga ik echt weg hier.' Verschrikt kijk ik hem aan. 'Je mag niet weggaan,' zeg ik zacht. 'Wat zei je?' antwoordt hij. Ik schud mijn hoofd. 'Laat maar,' mompel ik. Hij kijkt me onderzoekend aan. 'Ik ga maar weer eens,' zeg ik en maak aanstalten om de kamer uit te lopen.

Totdat Kyle me terugroept. 'Jace!' zegt hij. Ik draai me om en kijk hem aan. 'Wat is er?' vraag ik. Hij wenkt. Ik weet niet of het slim is om naar hem toe te gaan, maar mijn voeten luisteren niet naar mijn hoofd. Ik blijf stilstaan voor hem. 'Wat is er?' vraag ik nogmaals. Hij knippert met zijn wimpers. Wat is zijn plan? Hij gaat met zijn hand langs mijn zij. Ik weet dat ik hem moet stoppen, maar kan me niet verroeren. 'Wat wil je van me?' vraag ik zacht. Hij kijkt me niet aan. 'Ik wil het weten, Kyle,' zeg ik. Zodra ik zijn naam zeg, kijkt hij me recht in mijn ogen aan. 'Wil je met Noël ruilen?' vraagt hij. Pardon? 'Hoe bedoel je?' mompel ik. 'Noël kan met Isaac in een bed slapen,' antwoordt hij. 'W-waarom vraag je me dit ineens?' stotter ik. 'Noël en ik hebben het dan wel goedgemaakt, maar het is nog steeds een beetje lastig,' zegt hij. Ik weet niet of dat het antwoord was dat ik wilde horen. 'Oké,' antwoord ik zacht. 'Ik zal het aan Noël doorgeven.' Ik loop de kamer uit en voel de ogen van Kyle in mijn rug prikken.

'Noël?' zeg ik vragend. Ik tik hem op zijn schouder. 'Ja?' antwoordt hij terwijl hij zich omdraait. 'Zullen wij van bed ruilen?' vraag ik. Hij trekt een verbaasd gezicht. 'Waar komt dit opeens vandaan?' zegt hij lachend. 'Kyle vertelde dat het nog een beetje stroef tussen jullie verliep,' antwoord ik. Noël fronst. 'Het gaat wel goed tussen ons.' Ik haal mijn schouders op. 'Dat is wat Kyle beweerde.' Hij zucht. 'Jace, laat je niet gek maken door Kyle. Ik weet niet wat hij van plan is, maar het is vast niet geweldig.' Ik laat zijn woorden tot me doordringen. Wat zou Kyle in hemelsnaam van plan zijn? Hij is helemaal niks van plan. Wat een onzin. 'Toch zou ik graag van bed ruilen,' zeg ik. 'Vooruit dan maar,' zegt Noël een beetje twijfelend. 'Maar als er iets misgaat, ruil ik graag terug.'

'Is er iets mis, Jace?' vraagt Isaac in het Engels. 'Nee?' zeg ik verbaasd. Waarom komt iedereen plotseling naar mij toe? 'Je wilde van bed ruilen,' legt hij uit. 'Dat ligt niet aan jou!' zeg ik snel. 'Kyle vertelde dat dingen niet zo goed gingen tussen hem en Noël.' 'Dan kan ik ook ruilen met Noël,' antwoordt Isaac. 'Dat is toch niet nodig?' lach ik. Hij aarzelt. 'Het is een beetje raar om met je ex weer in bed te kruipen.' Je ex. Zo heb ik er nog niet over nagedacht. Ik sta met een mond vol tanden. 'Kyle vroeg het aan mij!' zeg ik overtuigd. 'Er is iets niet goed aan Kyle,' antwoordt hij. 'Hoe bedoel je?' roep ik uit. 'Je zegt dat alleen, omdat je jaloers bent!' Ik kijk hem uitdagend aan. 'Ik probeer je alleen te beschermen,' zegt hij zacht. 'Ik heb geen bescherming nodig!' roep ik. 'Van niemand! Ik kan dingen prima zelf oplossen!' Hij knikt. 'Als jij het zegt.' Ik blijf alleen achter. Ik laat me in een stoel vallen en sla mijn handen voor mijn gezicht. Het gloeit. Ik snap niet waarom iedereen mij nu aan het aanvallen is. Ik heb niks misdaan. Noël komt de woonkamer inlopen. 'Gaat het?' vraagt hij. 'Het gaat!' roep ik. 'Laat me met rust!' Hij mompelt iets en gaat dan naar de keuken. Algauw ruik ik de geur van eten. Ik heb er echt schoon genoeg van. Iedereen lijkt iets tegen me te hebben. Iedereen behalve Kyle.

~~~~~

Het is eindelijk vakantie! ^^