Wstydliwe portrety
Nie goszczą publiki
Ściany miękną
Kiedy brak oporów
Zostawiam ślady
Żeby mnie nie znaleźli
Zbyt późna już pora
Na rozczarowania
Tylko dwa płomienie
Kradnące sobie tlen
W ostentacyjnych ruchach
Sycących (na)palenie
A na zamglonych szybach
Odbite nasze cienie
Jak moje intencje
Na Twoich pośladkach
