Ta dziewczyna była skarbem
Złotem jakich mała
Zawsze z uwagą na innych
Siebie pod nie brała
Teraz leży pewnie sama
Z na policzkach łzami
Nikt nie powie jej dobranoc
Bliższymi nocami
Tylko ciemność w głowie siedzi
Iskrą nie rozpali
Miłości która wygasła
Wraz z odejściem fali
A ja? Ślę ten list w butelce
Pisany śpiew syren
Kiedyś pewnie doń nadejdzie
Z kolejnym przypływem
