Myśli znów mnie sprowadziły
Pod twe zacienione okna
Nie wiem, jak pamięć zawodna
Już zdołała wszystkie kroki
Włożyć prosto pod me nogi
I znów patrzę w brak twych oczu
Czytam słowa z warg wyryte
Nadal w cieniu będąc skrytym
Nie uwierzę w własne serce
I na zimnej ławce w parku
Tylko ze słowami swemi
Tak wyznaję wszystko sobie
Bo przy Tobie jestem niemy
