LOVE NEVER FELT SO GOOD

"Madde 2"

Alfa geri çekilirken altına pantolonunu giyip çıktı. Harry ise yere çöktü. Burada ne yapacaktı? Alfa yaşamaya bak demişti ama bir sürü kurdun arasında nasıl olacaktı ki o?

Bir süre daha oturup ayağa kalktı Harry. Pantolonunu çıkarıp çantasından çıkardığı eşofmanını giydi. Yün çoraplarının içine sıkıştırdı paçalarını. Küçüklükten gelen bir alışkanlıktı bu. Yerdeki minderlerin üzerine oturup gözlerini kapattı. Her şeyin bir kâbus olmasını istiyordu. Ama kâbus değildi.

Saate baktığında dokuza geldiğini görünce aklına Zayn geldi. Acaba Zayn ne yapıyordu şu an? Kesin endişelenmişti. Zayn ile çocukluk arkadaşıydı Harry. Ablasına haber vermemesini umdu. Peki ya haber verdiyse ablası ne yapardı kim bilir? Sorusuna cevap bulamazken gelen seslerle başını kaldırdı Harry.

Louis içeri girerken gözlerini insana dikti. Çok komik duruyordu. Belki de biraz sevimli. Ona doğru yürürken karşısında durdu.

"Aç mısın?"

"Hayır." Harry neyseki çantasına bir şeyler koymuştu ama onlar bitince ne yapacaktı ki. Hem zaten bunu düşünmesi bile çok saçmaydı üç ay burada olması gibi bir şey söz konusuyken.

Louis Harry'e biraz daha bakarken konuştu.

"Ayağa kalk insan." Harry gözlerini devirdi. Bu alfa kendini ne sanıyordu böyle?

"Benim bir adım var." Louis gözlerini kısarken boynunu kütletti.

"Sana ayağa kalkmanı söyledim. Lafımı ikiletme." Harry ayağa kalkarken gözlerini alfanın gözlerine dikti. Alfa yeşillere bakarken tısladı.

"Beni sinirlendirmesen iyi olur insancık." Harry böyle bir duruma düştüğüne hâlâ inanamıyordu. İnanmak istemiyordu.

"Yarın buradan gideceğiz."

"Burada yaşamıyor musun sen?" alfa gözlerini devirdi.

"Bir evim var insancık ve orada yaşıyorum." Harry onunla yalnız kalacak olma düşüncesiyle ürperdi. Bu alfanın sağı solu hiç belli olmuyordu.

"Buraya avlanmak için geliyoruz."

"Avlanmak mı?"

"Sana bunu açıklamayacağım." alfa üzerindekini çıkarırken konuştu.

"Şimdi yat yarın erken kalkacağız."

"Beni neden ayağa kaldırttın peki?"

"Ben bir alfayım ve sen insancık bana saygıda kusur etmeyeceksin." içeriye giderken Harry sinirle oturdu.

Hem kibirli hem de kaba.

*

"Kalk artık." bedeninde hissettiği sarsıntıyla uyandı Harry.

"Gidiyoruz." saatine baktı Harry. Beşe anca geliyordu.

"Gidiyor muyuz?"

"Evet. Kalk artık." Harry kalkarken çantasından beresini çıkardı. Montunu da giydi. Ayağına botlarını da geçirirken alfaya baktı. Üzerinde sadece siyah bir şort vardı. Çantasını da alırken Louis önden çıktı. Harry montunun önünü kapatırken dışarı çıktı ama alfa ortalarda görünmüyordu. Sağa sola bakındı ama yoktu.

Arkasına döndü yine yoktu. Önüne dönecekken sağından gelen kurtla korkup yere düştü. Alfa karşısında dikilirken kalbi yerinden çıkacak gibiydi Harry'nin. Bu lanet olası alfa ne yaptığını sanıyordu. Onu korkutunca eline ne geçmiş olacaktı ki? Gözlerini kapattı Harry. Yanağında hissettiği sıcaklıkla gözlerini yavaşça açtı. Kurt burnunu yavaş bir şekilde yanağına sürtüyordu. Harry kendine hâkim olamazken elini kurdun başına getirdi. Onu okşarken alfa uludu.