THE FORGOTTEN ONE (My Professor Is My Husband Book 2)

Chapter 6

Luna's POV.

Bumaba ako ng stage dahil nauuhaw na ko at may ilang minuto ako para mag break. Nagdiretso ako sa gilid at uminom ng bottled water.

Anong oras ba to matatapos hays!
Sabi ko na nga ba dapat di ako pumayag na mag host.
Ang dami dami ko pang design na kailang tapusin at i finalize.

Hinanap ng paningin ko si Dmitri. My sister's boyfriend. Napangiti ako ng matanaw ko ito, kasama ang father nya at may mga kasama din sila sa table.

Ugh wala pa pala si Akira.

I don't know what happened, pero maraming pangyayari ang hindi ko maaalala. I am a filipino and I don't understand kung bakit kami napadpad dito sa Italya.

Pero masaya ako that we met Dmitri, he's a great guy, he saved us from that ugh I don't even wanna remember it.

It sends shiver through out my whole system.

"Luna" nagulat ako ng may lumapit saking lalaki. Hindi ko mawari kung anong dahilan pero bumilis ng sobra ang tibok ng puso ko it feels like I am longing for him.

Damn I must be tired, ni hindi ko nga kilala itong lalaking to.

Tinaasan ko sya ng kilay kahit na gwapong gwapo ako sa lalaking to pwede syang model. Matangkad, mestizo, may dimples, red lips, magandang mata at good body figure.

"Do I know you?" tanong ko dito.

"Wife, seryoso ba to? Hindi ka din ba makaalala?" he said.

Mas tumaas ang kilay ko. Anong pinagsasabi nya?

"What did you call me? Anong din?" naguguluhan kong sagot.

He sighed.

"Ako to si Cloud-"

"Cloud? Ouch" napahawak ako sa ulo ko dahil bigla akong nahilo.

"Are you okay?" nag aalala nyang tanong.

Tiningnan ko sya sa mata. Creepy feelings, hindi ko sya kilala.

"Sorry pero I don't know you Cloud, naging customer ba kita, I am not good at remembering people"

"Asawa mo ko" seryoso nyang sabi na nagpakabog sa puso ko.

"Asawa?" napataas ang kilay ko at tumawa. "I may have an amnesia pero hindi ako naniniwalang may asawa ako and for pete's sake, kung asawa talaga kita bakit ngayon ka lang nagpakita it's been 2 years. Stop kidding"

Yes I have an amnesia as well as my sister. Hindi ko alam kung pano nangyari yun and how we ended up in that damn place and here in Italy.

"Hindi mo ba talaga maaalala? Si Perseus?" tanong nya ulit.

"Perseus?" hindi ko alam pero narinig ko pa lang ang pangalan nyang yun parang mas bumigat ang pakiramdam ko. "Tama na, kung sino sinong sinasabi mo. Quit it!" galit kong sabi sa kanya.

I am told not to trust anyone, hindi ko alam baka isa sya sa mga taong may dahilan ng lahat ng to.

"Sorry, hindi ko sinasadya. Wag kang magalit but I am just really glad to see you and Akira" he said.

"You know my sister?" tanong ko mas kinabahan ako. "Listen up, kung may balak kayong masama sakin or kahit kay Akira, itigil nyo na. Hindi kayo makakalapit or masasaktan ang kapatid ko hanggang nandyan si Dmitri" galit kong sabi sa kanya.

"Luna, you got it wrong"

"No. I'll excuse myself" sabi ko at tinalikuran sya.

Babalik na sana ako sa stage pero hindi ko napigilang tingnan sya ulit. He looks so devastated.