Chapter 1: You're too late

46 2 5
                                    

You're too late

We keep behind closed doors
Every time I see you, I die a little more
Stolen moments that we steal as the curtain falls
It'll never be enough

Sana. Sana nga 'di na lang tayo nagtatago. Sana kaya nating ipagmalaki ang relasyong meron tayo. Yung kaya nating sabihin sa buong mundo na mahal kita at mahal mo ako. I want to touch you, hug you, I want to kiss you, pero hindi pwede, hindi ko kaya. Kahit kailan hindi magiging sapat na nagkikita lang tayo, na nakakapag-usap tayo. Because I want to show them na nagmamahalan tayo. Na kaya nating ipaglaban ang isat isa. Pero paano? Paano natin magagawa kung pareho tayong nagtatago. How can we be the sweetiest couple in the world kung pareho nating hindi kayang maipakita at hindi natin kayang gawin.

It's obvious you're meant for me
Every piece of you, it just fits perfectly
Every second, every thought, I'm in so deep
But I'll never show it on my face

Masasabi nga natin na tayo ay bagay sa isa't isa. Pero hindi natin masasabi na tayo ay nakatakda para sa isa't isa. Bawat segundo, minuto, oras o maging araw, sa tuwing makikita kita, nalulungkot ako. Gusto kong umiyak. Gusto kong magwala. Dahil lang sa kadahilanang gusto kong makalapit sayo at sabihin sayo sa harap nila na mahal kita. Pero hindi ko pinapakita na malungkot ako. Dahil gusto kong makita mo na masaya ako sa piling mo.

Pumikit ako. Kasunod nito ang pag patak ng aking mga luha. Napangiti ako saglit, masyado ko na palang dinaramdam ang bawat liriko sa kanta. I removed my earphone from my ears. Then I wiped my tears.

Then suddenly I felt someone's poking me. I turned around to face who is fvcking creature is that. I glared at him.

"What the fvcking hell do you want?" I shouted even if my classmates might hear me.

"And why the fvcking hell are you shouting at me?" I was shocked when he shouted too. I looked around only to know na lahat na pala ng aking kaklase ay nakatingin na sa amin. I sighed.

"Ok fine, Nick, what do you want?" I lowered my voice para naman hindi nila isipin na gumagawa na ako ng gulo.

"We have a meeting. In manager's office." he said in a bored voice. Habang kinakalikot ang cellphone niyang may mansanas na tatak sa likod.

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Minsan lang magpatawag ng meeting si Mr. Clayton. And once he called a meeting, we all know that it is really important.

"For what? " I asked him

"The fvck Heather, are you stupid or what? Kaya nga tayo pinapatawag, kung alam ko na ba ang dahilan you think pupunta pa ako. Damn." he said with a high pitch. I smiled, pikon na naman siya.


"Easy dude, your like a gay! You didn't said to me that you're sexually attracted to a man. Dont worry your secret is safe with me. " I chuckled habang hinahawakan ang tiyan kong nanakit dahil sa katatawa.

"Will you stop making fun of me. Because actually its not even more funny," he said in a lower tone but I can see in him that he is really upset and annoyed.

" Sorry about that, by the way what time did Clayton want us to be there?" I said while fixing my things.

"Now." tipid na sagot niya.

What? Now, as in now talaga? Arggh!! Importante nga talaga 'to. I sighed.

"Ok, mauna ka na, may aayusin lang ako." I lied. Wala naman talaga akong gagawin. I felt guilty about sa mga sinabi ko. Ayaw ko ng magsimula ng conversation sa kanya. Baka kung ano pang hindi magandang mangyari.

Secret Love SongWhere stories live. Discover now