Mint Academy: The school for intelligent

Mint Academy ▒ Chapter seventy seven

✴Racin Poison ✴

"What are we going to do now?!" nagpapanic na sabi ni Yana.

"Yan-yan calm down! Kami ang nahihilo sayo eh!" sabi naman ni Min.

"How can I calm down Min? How?"

Tinitigan ko si Yana at halata sa mukha nya ang pag aalala kila mommy at daddy. Kung sabagay tinuring na rin sya nila mommy na parang isang tunay na anak at kila mommy nya lang naranasan kung paano mahalin talaga ng isang magulang. Hindi na ako nagtataka na nag aalala din sya at parehas kami ng nararamdaman.

Pinagkaibahan nga lang kahit na anong nararamdaman ko I can remain calm at hindi ko alam kung bakit ganun. I sigh. Tiningnan ko si Henry at nakuha naman nya ang tingin ko kaya nag nod sya.

"Let's go." niyaya naman sya ni Henry sa taas.

Kung siguro hindi namin kilala si Henry baka isipin na namin na may gagawin sya but no, we all know his personality and we all know that he respect Yana the most.

"I can't identify the owner of the number eighteen in black organization." sabi sa amin ni Kassey saka nawala ang hologram sa buong paligid nya.

"Goodness! Hindi ba natin to sasabihin kay kuya Jared?" tanong ni Jullia sa amin "After all hindi ordinaryo tong kalaban natin!" dagdag nya pa.

"Jullia is right but also wrong. Kung sasabihin natin kay kuya Jared oo pwede nya tayo matulungan pero pwede din mapahamak sila tito at tita." pagsasalungat naman ni Min.

Napabuntong hininga naman ako sa mga nangyayari sa isip ko. Masyadong advance to wala naman akong ability ni Henry. Jusmiyo marimar.

Naramdaman ko ang pagvibrate ng cellphone ko sa bulsa ko kaya naman agad kong kinuha at gustuhin ko man na ngumiti pero di ko magawa nang makita ko kung sino tumawag. Tumayo ako at pumunta sa kusina saka ko sinagot ang tawag.

"Hey sweetie."

"Hello Marvin."

"Is there something wrong, Kesia?" tanong nya sa kabilang linya at bumuntong hininga naman ako.

"Yeah."

"Tell me what is it? Baka makatulong ako." I can see his expression in my mind, somehow he didn't know whether to smile or to have a worried face.

"Do you remember my story about those organization?"

"Yep. I remember it all."

"We encountered them when we where in the auction, in the hotel. And now they kidnapped my mother and father. Hindi ko rin alam kung ano ang ginawa nila kay kuya at nasa ICU sya ng isang hospital na hindi ko man lang alam kung saan!"

"Calm down Kesia. Wait for me, I'll be there in twenty minutes."

"Okay."

And I hung up the phone. Bumalik ako sa sofa at nakatitig pa rin si Kassey sa mga screen nya at si Min at Jullia naman sa black envelope nakatingin.

"Hindi kaya kilala natin to?" tanong ni Jullia sa amin.

"It's possible. Hindi naman kasi natin alam kung babae ba o lalaki ang nagpadala ng sulat na yan since nakacomputer style sya." sabi naman ni Min.

"If ever na kakilala nga natin ang may ari nyan then it will be Mj or Rohely." Napatingin naman kami sa kabababa lang at nakita namin si Henry na nakakunot ang noo "Hindi natin sila pwede alisin sa prime suspect natin since they are the only one who had a valid reason for them to kidnapped Kesia's mother and father and to injure her brother."