Mint Academy: The school for intelligent

Mint Academy ▒ Chapter seventy nine

Matagal ba? Hahahaha sorry. Daming demanding na gusto agad ako mag update eh. Hahahaha.

Ganito na lang. Pag umabot ng 80+ ang votes then mag-aupdate ako. Hahahaha charot. Syempre joke lang nag iisip ako ng magandang update eh.

Enjoy reading!

✴Unmasking number eighteen✴

"Hindi mahanap ni kuya Ron ang name na Rohely. Wala daw record na ganun kahit sa nbi."

Bumundol naman ang kaba sa dibdib ko dahil sa sinabi ni Min. Nagkatinginan kaming lahat at alam ko naman na ipinag aaralan nila ang reaksyon ko. Napabuntong hininga naman ako.

"I guess the doubt within our hearts grew more and it is enough to accuse her." Tinitigan lang naman nila ako at saka ako napaisip "If hindi Rohely ang name nya then what? And paano nya nagamit ang name na yun without conflict? I mean nakapag aral sya and also may nso sya. How?!"

"Baka nakakalimutan mo Kesh na mayaman sya."

And the reality strikes. Yana is right, there is no impossible to her. She's rich as hell!

"Paano nga pala nakilala ng kuya mo yang si Rohely?" Tanong ni Marvin sa akin at napaisip naman ako.

Paano nga ba?

"Ang tanda ko lang classmates silang dalawa since high school at nitong college lang din nila nakilala si kuya Mj. Speaking of kuya Mj bakit para wala akong balita sa kanya." Nagtataka ako sa kanilang tatlo.

Kuya Karl and kuya Mj is like a knights in shining armor when it comes to ate Rohely pero kapag unreasonable na si ate nagiging mga best friends sila na insensitive like what happened when she's here.

"Hey Kesia." Napatingin naman ako kay Henry "You remember something. I know you did." I sigh.

"Kung ang kagaya mo ba naman na nakakakita ng fragments ng future ang pagsisinungalingan ko may mapapala ba ako?" He just shrugs "Yeah. These two is like a princes and ate Rohe is their Princess but right now it seems not."

"How did you say so?" Tingnan mo tong si Kass kahit busy na sa paghahanap ng information tungkol kay ate Rohely ay nagawa pa rin magtanong.

"Kapag may problema kasi si ate Rohe laging nakaagapay ang dalawa but now parang missing in action ang dalawang yun." Hindi naman sila nagsalita at napabaling kay Min ang tingin namin.

"Guys nag text si kuya Ron sabi nya na magsend daw tayo ng pictures sa kanya and maybe by that daw ay makakuha sya ng information." Napangisi naman kami kay Min at isang malupit na irap naman ang natanggap namin "Stop it." Agad na sabi nya kaya di na kami nagsalita pa.

Tumayo ako at syempre etong boyfriend ko naparanoid na ata kaya ayan sunod ng sunod sa akin na akala mo bodyguard ko. Parang timang lang tapos sagot nya pa sa akin kanina...

'Di bale na lang mag mukhang bodyguard basta lagi ka namang guarded.'

"Kelan yan kinuhanan?" Tanong nya nang makita ang picture na kinuha ko.

"Di ko tanda ang date basta fiesta noon at nag selfi--"

Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang may mapansin ako sa kaliwang palad nya. Para akong binuhusan ng isang bucket nang yelo para sa ice bucket challenge dahil sa nakita ko napagulp na lang ako.

"Something's wrong?" I nod "What?"

"Later."

***

Agad ko nang ibinigay kay Kass ang picture at nag scan naman sya saka ito sinend kay kuya Ron via mail at ilang saglit pa ay may data na dumating sa amin.

"What we guess is right." Sabi ni Kass at napagulp naman ako ng laway ko. "Rohely villarante is not her real name and her real name is Duodeviginti Rox in latin and means Eighteen in English." Tumingin sa akin si Kass saka nagsalita ulit "Her mother's name is Quinque Rox means Five in english and she is well known when it comes to bomb making industry and she is Maxine Villarante for you."

What the...

Si tita Maxine isang expertise pagdating sa bomba? No wait. What is it? Bakit ganito? Bakit feeling ko ang sakit ng nararamdaman ko? I feel betrayed.

Nakaramdam na lang ako ng yakap at doon na lumabas ang pagiging mahina ko. I trust them, simula pa lang noon kaibigan na sila ng pamilya ko pero bakit ganito? Bakit nila ginagawa to sa amin? Hindi naman kami nakagawa ng masama sa kanila ah.

"Sshh."

"Marv. Wala naman kaming ginawa sa kanila Marv! Bakit nila ginagawa to sa akin? Sa amin!?"

"Kesia you have to calm down." Mahinang sabi sa akin ni Marvin.

"How Marvin?! How?! Yung pinagkatiwalaan ng pamilya ko eh ganito ang igaganti sa amin? Marvin ang sakit sakit! Mas masakit pa to sa lahat eh!" Iyak kong sabi.

***

Nang kumalma na ako at tumigil sa pag iyak ay agad na bumalik sa gawain ang mga kaibigan ko at ako? Feeling ko hindi pa rin ako nakakarecover sa nalaman ko pero alam ko naman na mali ang ginawa ko.

Biglang may kaba at excitement naman akong naramdaman at napakunot ang noo ko. Inilibot ko ang tingin ko at pinakiramdaman sila. Si Kass at Jullia stress at pagkaumay sa ginagawa nila ang mararamdaman nila kaha imposible na sila ang may ari noon. Si Yana at Henry bukod sa may sarili silang mundo ay wala na akong ibang maramdaman sa kanila kundi pagmamahal sa isa't isa. Si Min naman ay stress at pagod naman ang raramdaman and lastly si Marvin na bukod sa feelings nya sakin na mahal na mahal ako ay hindi ko maramdaman ang nararamdaman na yun.

"May problema ba?!" Humarap ako kay Marvin na nakakunot ang noo "Ano nararamdaman mo?!"

"Excitement and happiness. Walang nakakaramdam sa atin noon dito ng sabay. Si Henry at Yana happiness and sweetness pero the rest ay pagod at stress not include you dahil sweetness lang ang nararamdaman ko sayo."

Tumigil si Kass sa pagtatype at tumingjn sa akin; "You mean sabay itong nararamdaman?!" Nag nod naman ako.
"Based sa nalaman mo mukhang di nga iyan sa atin." Sabi pa ni Jullia.

Napaisip kami sandali at napatingin sa paligid, hindi kaya may nakakarinig na sa amin? Pero imposible naman dahil may device kaming suot na gawa ni Kass na kaya ng grupo namin na marinig ang isa't isa na parang nakakausap sa malapitab ang bawat isa kahit ang totoo ay hindi. Isa pa ang usapan namin ay parang sobrang hina na bulungan para sa mga walang suot na device na to.

"There is a girl." Napalingon kaming lahat kay Henry na nakapikit "May pinto at magdodoorbell sya." Tapos parang may inisip pa sya "Hindi alam kung kakampi sya o hindi."

Huminga naman kami ng malalim at napatingin sa labas. Hindi man kita ang loob pero kita naman namin ang labas maliban na lang doon sa may mga device na pang zoom or di kaya panglinaw ng mata.

"May problema ba?" Tanong ni Marvin sakin at umiling naman ako "Sure?"

"Iniisip ko lang kung bakit, bakit nagawa yun ni ate Rohe, bakit nya kami nasaktan, pagkakakilala ko talaga kay ate mabait, hindi sya plastic kaya nagtataka talaga ako."

"Maybe dahil may rason sya." Sabi nya at saka ngumiti, oh my ang gwapo... "Lahat naman may rason sa mga ginagawa natin. Kayo, ang research nyo ginawa dahil sa gusto nyong makatulong. Tayo, kaya naging tayo kasi mahal natin ang isa'-"

"Ano ba naman kuya alam naman namin na pinapagaan mo lang loob nj Kesia pero please lang naman wag sa harap namin. Ew."

Natawa naman kami nang magsagutan na ang magkapatid. Ang dalawang to parang si Mark at Kass na akala mo laging may gera sa kanila.

Napatigil naman ako sa pagtawa nang may maramdaman akong kakaiba at mukhang si Marvin lang ang nakakita ng expression ko.

"What's  the matter?" And by that napatingin sila sa akin.

"I feel so weird." Saka ako tumingin sa kanila "This feelings weren't mine. Kinakabahan na excited na ewan."

"Henry?" Tawag ni Yana at napatingin kami kay Henry.

To be continued...