Rosa Magica

Ikalabingwalong Kabanata

Ikalabingwalong Kabanata

Nagising ako nang nakahiga sa isang matigas na bagay. Idinilat ko ang mga mata ko at nakita ang isang hindi pamilyar na kisame. Napabangon tuloy ako bigla. Inilibot ko ang aking paningin at nakitang wala ako sa sariling kuwarto at hindi rin ito ang kuwarto ng mga magulang ko. Kung gano'n ay nasaan ako?

Napatingin ako sa kuwartong kinaroroonan ko. Punong-puno ng mga libro ang kuwarto at wala akong ibang makita kundi libro at ang kamang hinigaan ko kanina. Tumayo ako at lumapit sa isang bookshelf. Kumuha ako ng isang libro at nagulat ako nang makitang sobrang luma na ng cover nito. Parang noong sinaunang panahon pa na-produce ang librong ito.

"Spells for Good Magic," pagbasa ko sa title ng libro na hawak ko. Anong klaseng libro 'to?

Tiningnan ko rin ang ibang libro at puro may kasamang spells o magic ang bawat title ng mga nakukuha ko. Ano bang klaseng kuwarto 'to? O baka naman library 'to ng mga libro na may kinalaman sa magic? Teka, nasa Hogwarts ba ako?

Binatukan ko ang sarili. Kung ano-ano na ang pumapasok sa isip ko. Pero teka, nasaan nga ba ako?

Lumabas ako ng kuwarto at naghanap ng tao hanggang sa mapadpad ako sa kusina.

"Tao po? May tao po ba rito?" pagtawag ko, nagbabakasakaling may sumagot.

"Gising ka na pala."

Nagulat ako nang magsalita ang isang babae na may ginagawang kung ano sa tapat ng isang makalumang kalan.

"S-sino po kayo? At n-nasaan po ako?"

Humarap sa akin ang babae at nagulat ako nang makita si Rosaria, ang babaeng nagbigay sa akin ng mahiwagang bulaklak!

"Base sa reaksiyon mo ay naaalala mo na kung sino ako, tama ba?" Tumango ako at ngumiti naman siya. "Nandito ka sa bahay ko."

"B-bahay n'yo po ito? Bakit n'yo po ako dinala rito?"

"Natatandaan mo ba kung ano ang huling nangyari bago ka makatulog?"

At parang isang bombang sumabog sa utak ko ang mga pangyayari bago 'ko magising sa kuwartong kinaroroonan ko kanina. Ang pag-aaway namin ni Jairo, ang pambababae ng tatay ko, ang pag-aaway ng mga magulang ko, ang pagyaman namin, ang pakikipagplastikan ko kina Kimmy, at ang paghiling ko na sana'y bumalik sa dati ang buhay ng mga magulang ko at ni Jairo kapalit ng buhay ko.

"I-ibig po bang sabihin . . . patay na ako?" kinakabahang tanong ko.

Ngumiti si Rosaria at umiling. "Hindi totoo ang puti at itim na talulot."

"P-po?" gulat na tanong ko.

"Pagsubok lamang ang dalawang iyon. Kapag pinili mo ang itim na talulot, walang mamamatay pero mananatili ka sa estado na kasalukuyan mong kinalalagyan."

"Pero puting talulot ang pinili ko . . ."

"Kapag ang puting talulot ang pinili mo, hindi totoong mamamatay ka. Ang mamamatay ay ang mga hiniling mo kay Rosa. Isa lamang pagsubok ang pagpili sa itim at puting talulot. Pagsubok kung mananatili kang makasarili o handa kang isakripisyo ang lahat ng meron ka. At dahil pinili mo ang puti, ibig sabihin ay pinili mong isakripisyo ang lahat ng hiniling mo," mahabang paliwanag ng magandang babaeng kaharap ko.

"Ibig sabihin, babalik na sa dati ang buhay namin?" Nagkaroon ng sigla ang boses ko.

Tumango naman si Rosaria. "Natutunan mo na ang dapat mong matutunan, Sydney. At sana'y dumating ang araw na hindi mo na uli kakailanganin pa ang isang kakaiba o mahiwagang bagay para lang maalala mo ang mga ito. Marami ka pang pagsubok na pagdadaanan, Sydney. Bata ka pa. Maliit na porsiyento pa lang 'yang pinagdadaanan mo kumpara sa pinagdadaanan ng mga magulang mo."