Kabanata 9

225K 7.6K 2.1K
                                    

Kabanata 9

"MISIS!" ngumiwi ako at mas binilisan ang lakad ko.

"Baby ko!" I groaned. Tinakpan ko ang mukha ko para 'di ako makita at mas binilisan ang lakad ko.

"Alyx!" he grabbed my arm, stopping me. He held both of my shoulder and search for my eyes.

"Oh?" I said, raising my brow.

"Galit ka?" aniya. Kumunot naman ang noo ko at kunwaring natatawa.

"Why would I?" Tawa ko kunwari. I know it sounds awkward! Hinanap niya ang mata ko at umiwas akong muli.

I moved my shoulder, but his grip tightened.

"Ows?" aniya. Kumunot ang noo ko at pumalag.

"Hindi nga!" I hissed, still not looking at him.

"Look at me," he said softly. My forehead creased. "Hey, wife, come on..."

Hindi ako gumalaw. Ayoko! 'Di ako haharap!

"Hey..." mula sa balikat ko ay umakyat ang kamay niya sa pisngi ko. He cupped it and searched for my eyes at nang magkatinginan kami ay siguradong nag-aapoy na ang mata ko sa inis.

"Hmm, not mad?" he smiled.

"Hindi nga!" I exclaimed.

His eyes glistened, a mix of amusement and adoration is visible as he tilted his head and I was startled when he bent down and gave me a chaste kiss.

My mouth parted.

"Why..." mahinang sabi ko. Kumakalabog ang dibdib sa gulat at kaba.

"That was nothing," mahinang sabi niya sa akin. "She talked to me, katatapos lang kasi ng shift ko kanina sa resto tapos nagtanong siya."

"Do you really have to smile while talking to her?" maliit na boses kong tanong. He chuckled, halos mag-init naman ang pisngi ko sa sinabi at halos mapatungo pero hindi ako hinayaan ni Zeijan.

"Come on, baby..." he chuckled. "That was just a smile."

Oo nga! Ngumiti ka pa rin!

I sighed. Napaka-OA ko! That was just a smile!

"Do you know that woman?" I nodded.

"She's my co-star," mahinang sabi ko. I saw him bit his lip and nodded.

"I'm sorry, are you jealous?" I stopped when he asked that.

"Of course not!" I exclaimed, mabilis na suminghap at marahas na umiling.

Hindi, 'no! Why would I be jealous? Huh?

His lips moved and nodded.

"Okay then, if my wife says so..." humiwalay siya sa akin at hinawakan ang braso ko.

I stopped when he put his arm on my shoulder and pulled me closer.

"Don't worry, you're still the most beautiful..." my heart thumped like crazy.

Damn you, Zeij!

Napatingin ako sa paligid at napansing nasa may pagitan pala kami ng mga halaman. Napailing ako at napangisi.

"Anyway, may kumuha ng shots kanina, right?" biglang naitanong ko sa kanya.

Sumulyap naman siya sa akin at tumango.

"Hmm, yes?" nasapo ko ang noo ko at hinagilap ang phone ko. I called Jana while we're walking.

May inilagay na cap si Zeij sa ulo ko para itago ang mukha ko at hinawakan ang mga daliri ko. Napangiti ako at ang tumitiling boses ni Jana ang narinig ko sa kabilang linya.

A Bloodless WarTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon