PLEASE STAY (GxG)

Chapter 2

I woke up feeling good in this morning. It's already 6:30 am at marami pa akong gagawin ngayong umaga.

I smiled ng naisip kung di naman pala masama bumalik dito sa Pinas.

I slowly got up to my bed ng may maalala ako.

"Oh shoot! Di ako nakapagpaalam kela Ate Steph at sa mga magulang nya." I was about to run outside my room to find Mom but  my phone suddenly rings, thats indicating na I have a message.

From: 09123******

Hey Summer, It's me, Steph. Hiningi ko na number mo sa Kuya mo kase di na kami nakapagpaalam sayo kagabe. Alam naming pagod ka so di ka na namin inistorbo. Have a nice day, baby Sum.

I was relieved ng malaman ko na si Ate Steph yun. Agad akong nagreply sa kanya.

To: Ate Stephi

Good morning Ate! I'm sorry di na ko nakapagpaalam ng maayos. And thank you for understanding. Cant wait to see you again. Have a nice day too!

Matapos ko isend un, tinext ko si Lola at mga kaibigan ko sa US ng good morning  and  miss them messages.

Papunta na ko ng kusina para magbreakfast ng mapansin ko si Kuya na nakajog attire at pawis na pawis.

"Di ko alam na nagjojog ka na ngayon kuya." I said to him habang naghahanap akong makakain. "Nagpapaimpress ka noh? Ang hirap mo kayang gisingin sa umaga" Dugtong ko pa ng nakita ko na ang pagkain.

"People change, Sum. I know you will agree on that"

"Yes, I agree kuya. Damn. You're so serious. Ang aga aga pa e. Cmon let's eat. "

"Okay."

Tahimik lang kaming kumain ni Kuya when suddenly he broke the silence.

"Um. Sum.. Di naman sa di ako masaya ngayong nakabalik kana dito sa bahay. Pero what's your plan ngayon? Panu ung nag-aaral mo dun?"

Napangiti ako sa tanong nya.

"Kuya? Napaayos ko na ng papers ko dun. Magttransfer ako dito. Bago ako umalis, fixed na lahat. Magpaeenroll ako ng same na course ko sa University ng kaibigan ko. I'll take Architecture parin." Sabi ko habang nginunguya yung pagkain ko

"Mabuti naman kung ganun. Gusto mo sasamahan kita sa University na gusto mo?"

"Wag na kuya, magpapasama nalang ako kay beb,  tsaka baka may work pa kayo ni Ate Steph" asar ko na naman sa kanya.

Namula na naman si kuya. Hay. I'm really happy for him. Sana magkatuluyan nga sila ni Ate Steph. Gustong gusto ko pa naman sya kay kuya.

"Ah basta! Mag-iingat kayo. Itext mo ako kung may problema."

"Thank you kuya. Gagamitin ko ung sasakyan hah?"

"Oo naman. Sayo yun. Regalo ko un sayo kaya dapat gamitin mo na. Nandyan lang naman sa lagayan ung susi mo. Just drive safely hah?"

"Ok kuya. You're the best! Love you!" I said as I hug him. I'm really lucky to have a kuya like him. Nagttrabaho sya sa corporation ng magulang namin. Alam ko tintraining na sya nila dad kase sya magmamana ng negosyo namin. Kaya binigay sa kanya ang restaurant, sya ung manager dun at si Ate Steph naman daw yung chef. Maganda daw ung takbo nun, narinig ko kagabe. I'm really proud for Kuya.

"Love you too. Sige na maliligo na ko para makapagtrabaho na" sabi ni Kuya nung natapos nya na ung kinakain nya.

"Okay kuya. Ingat din" sabi ko ng matapos din akong kumain.

Pumunta ako sa balcony para kausapin si Beb. Namiss ko tung babaeng to at isa sya sa mga taong gusto kung makita pagdating dito.

Calling Beb Agnes...

"Siguraduhin mo lang na maganda yang sasabhin mo at dinisturbo mo ang magandang tulog ko" sabi nito na halatang bagong gising

Tiningnan ko ung oras, It's 6:45. I chuckled. Di pa rin talaga sya morning person.

"Good morning beb!" Sabi ko ng puno ng energy ang boses ko.

"Wtf. Kung yan lang sasabhin mo, bye." She hanged up the phone.

What the heck? Ang sungit talaga. Tumawa ako. Di parin sya nagbabago.

Naghihintay akong tumawag sya ulit.

Ilalagay ko na sana sa bulsa ko ung phone ng nagring eto.

Tiningnan ko ung caller, I smiled ng malaman ko ung taong hinihintay ko ang tumatawag.

I press the answer button.

"OH MY GOD BEB! IKAW NGAAAA. MISS NA KITAAAA. BAT DI KA NAGPARAMDAM NG ILANG BUWAN SA AKIN HAH?" Sabi neto habang nilalayo ko ung phone sa tenga ko. My best friend is really loud.

"Wow beb hah?  Wala kang sorry sorry. Binabaan mo ko."  I pout.

"Hey don't pout. Nakikita kita kahit malayo ka. I know you beb. Okay,  basta sorry na. Alam mo namang maaga pa to dito sa Pinas. Teka, bat gantong oras ka tumawag, diba gabi na dyan sa inyo at alam kung busy ka pag gabi." Napangisi ako. Matalino pa rin pala.

"Di gabi dito. It's 7:00 in the morning"

"Panu nangya-- W-WAIT. ARE YOU BACK IN THE PHILIPPINES BEB??

"Yes." Simple kung sagot kase sumisigaw na naman sya.

"OH MY GOOODDD!! PUPUNTA AKO DYAN NGAYON NA BEB!" Sabi nito tapos may naririnig akong ingay indicating na gumagalaw sya.

"Hey hey beb. Calm down. Di ako papayag na di ka maliligo na pupunta dito." Sabi ko kase knowing her, di talaga yan maliligo lalot naeexcite sya katulad ngayon.

"Beb naman! I miss you soo bad."

"Too eager to see me? Hahaha. Yaan mo akong pupunta dyan. Mag-ayos ka na."

"Ok beb. Bilisan mo hah?"

"Wrong person ata pinagsabihan mo beb." Sabi ko kase sya naman talaga matagal mag-ayos

Tumawa sya "ok beb. Mag-aayos na ko. See you! Bye" tsaka na nya binaba ung phone.

Napangiti ako matapos ang tawag. I miss her too soo soo much. Umakyat na din ako sa kwarto para mag-ayos.

Nang tapos na kong mag-ayos, tinext ko sya na otw na ko. I'm wearing ripped pants at a simple shirt na tinernuhan ko ng jacket at vans shoes ko. Sinuotan ko na din ng sunglass ko.

[ Summer's outfit below. ]

Kinuha ko na din ung susi ng sasakyan na bigay ni Kuya at nagdrive na papuntang bahay nila Beb.